เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,NC,NC+,NC25++,มหาลัย,วิศวะ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากมีเเฟนเป็นลีดเดอร์ต้องทำยังไงครับ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ
คำเตือน เนื้อหามีฉาก NC เยอะเด็กที่ต่ำกว่าอายุ 18 ปีควรใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะครับ
จูบนี้ไม่เหมือนครั้งแรกที่ลานด้านนอก มันดุดันและเร่าร้อนตั้งแต่เริ่มต้น ลิ้นนุ่มของเดียร์แทรกเข้าไปในปากของเขา พันกันอย่างหิวกระหาย ปาร์ครู้สึกเหมือนสมองของจะระเบิด เขาตอบสนองด้วยสัญชาตญาณ มือหนึ่งโอบไปที่เอวบางของเธอ อีกมือเลื่อนขึ้นลูบไล้ไปที่แผ่นหลังเนียนของเดียร์
"อื้ม..." เดียร์ครางในลำคอเมื่อปาร์คเริ่มกล้าขึ้น มือของเขาคลายตะขอ bra ของเธอออกอย่างทุลักทุเล "น้อง... เก่งกว่าที่พี่คิดนะ" เธอพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ ขณะที่ bra สีแดงหลุดลงไปกองที่พื้น เผยให้เห็นทรวงอกกลมกลึงที่เต่งตึง ยอดอกสีชมพูอ่อนชูชันราวกับเชื้อเชิญ ปาร์คมองตาค้าง หัวใจเต้นแรงจนเจ็บหน้าอก "พี่สวยมาก..." เขาพูดออกมาโดยไม่รู้ตัว
"ชอบเหรอ?" เดียร์ถามด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า เธอจับมือของปาร์คให้มาสัมผัสที่หน้าอกของเธอ "ลองจับดูสิ" ปาร์ครู้สึกถึงความนุ่มและอุ่นจากผิวของเธอ ฝ่ามือของเขาค่อยๆ บีบเคล้นเบาๆ "พี่เดียร์... ผมทนไม่ไหวแล้ว" เขากระซิบ เดียร์ยิ้มกว้าง "ดี พี่ก็เหมือนกัน"
เธอผลักปาร์คลงนั่งบนกล่องไม้เก่าที่วางอยู่ใกล้ๆ มือของเธอเลื่อนลงไปปลดเข็มขัดของเขา ดึงกางเกงยีนส์ลงจนถึงข้อเท้า เผยให้เห็นกล้ามขาที่แข็งแรงและกางเกงในสีดำที่ตึงแน่นจากความตื่นตัวของเขา "น้องปาร์ค... ไม่ธรรมดาเลยนะ" เดียร์พูดพร้อมเลิกคิ้ว มือของเธอลูบไล้ไปตามต้นขาของเขา ก่อนจะเลื่อนเข้าไปสัมผัสเขาผ่านเนื้อผ้า "อ๊ะ..." ปาร์คสะดุ้ง ครางออกมาเบาๆ
"ชอบมั้ย?" เดียร์ถาม ขณะที่มือของเธอเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ ปาร์คพยักหน้า "ชอบครับ... พี่เก่งจัง" เขาตอบด้วยน้ำเสียงสั่น เดียร์หัวเราะในลำคอ "พี่จะทำให้ดีกว่านี้อีก" เธอเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่าตรงหน้าเขา ดึงกางเกงในของเขาลงช้าๆ เผยให้เห็นความเป็นชายที่แข็งขึงของปาร์ค "ใหญ่กว่าที่พี่คิดไว้เยอะเลย" เธอพูดก่อนจะใช้ลิ้นแตะที่ปลายของเขาเบาๆ
"พี่เดียร์!" ปาร์คร้องออกมา มือของเขาจับผมของเธอแน่น เดียร์ค่อยๆ ใช้ปากครอบลงไป เคลื่อนไหวขึ้นลงอย่างชำนาญ เสียงครางของปาร์คดังก้องในห้องเล็กๆ "พี่... ผมเสียว..." เขาพูดไม่เป็นประโยค เดียร์เงยหน้าขึ้นมองเขา "ยังไม่ถึงไหนเลยนะน้อง" เธอพูดแล้วลุกขึ้น ถลกกระโปรงตัวสั้นของเธอขึ้นจนถึงเอว เผยให้เห็นกางเกงในลูกไม้สีแดงที่เปียกชุ่ม
"มาสิปาร์ค พี่อยากให้น้องทำ" เดียร์พูดพร้อมดึงเขาให้ลุกขึ้น เธอถอยไปพิงกำแพงไม้ มือหนึ่งดึงกางเกงในของตัวเองลง ปาร์คก้าวเข้าไปใกล้ มือของเขาสั่นเมื่อจับขาของเดียร์ให้แยกออก "ผม... ไม่แน่ใจว่าทำถูกมั้ย" เขาพูด เดียร์จับมือของเขาไปวางที่สะโพกของเธอ "แค่ทำตามที่พี่บอก น้องเก่งอยู่แล้ว"
ปาร์คค่อยๆ ดันตัวเองเข้าไปในร่างของเดียร์ "อ๊า..." เดียร์ครางดังขึ้นเมื่อรู้สึกถึงเขา เธอกัดริมฝีปากแน่น "ช้าๆ ก่อนนะ... พี่เสียว" เธอบอก ปาร์คพยักหน้า เขาเริ่มขยับตัวช้าๆ มือจับสะโพกของเธอแน่น "พี่เดียร์... รู้สึกดีมาก" เขากระซิบ เดียร์โอบคอของเขา "แรงกว่านี้สิปาร์ค"
จังหวะของปาร์คเริ่มเร็วขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันดังสลับกับเสียงครางของทั้งคู่ "ปาร์ค... ดี... อ๊า... ตรงนั้นแหละ" เดียร์ร้อง มือของเธอกำกำแพงไม้แน่นจนเล็บจิก ปาร์ครู้สึกถึงความร้อนและความชื้นจากร่างของเธอ "พี่... ผมจะไม่ไหวแล้ว" เขาพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
"รอพี่ด้วย... ใกล้แล้ว..." เดียร์ตอบ เธอเกร็งตัวแน่น จังหวะของทั้งคู่สอดประสานกันอย่างลงตัว จนในที่สุดทั้งสองถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน "ปาร์ค!" เดียร์ร้องชื่อเขาดังลั่น หัวของเธอซบลงบนไหล่ของเขา ปาร์คหอบหายใจ มือยังโอบเธอแน่น "พี่เดียร์... ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน" เขาพูด
เดียร์ยิ้มอ่อนๆ "พี่ก็เหมือนกัน" เธอกระซิบ ก่อนจะจูบเขาอีกครั้งอย่างนุ่มนวล ทั้งคู่ทรุดลงนั่งบนพื้น หอบเหนื่อยแต่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ
หลังจากค่ำคืนอันเร่าร้อนในห้องเก็บของ ชีวิตของเดียร์และปาร์คเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ บรรยากาศวันจันทร์เริ่มต้นด้วยเสียงนักศึกษาที่เดินขวักไขว่ไปมา เดียร์นั่งอยู่ในห้องประชุมของสโมสรคณะ เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางที่รัดรูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน กระโปรงสั้นสีกรมท่าที่ยังคงเผยให้เห็นเรียวขาขาวเนียนเหมือนเคย ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกรวบเป็นมวยสูงดูเรียบร้อย แต่ใบหน้าของเธอวันนี้มีรอยยิ้มบางๆ ที่ซ่อนความลับเอาไว้
"พี่เดียร์ วันนี้ดูสดใสจังเลยนะครับ" รุ่นน้องคนหนึ่งพูดขึ้นขณะช่วยจัดเอกสาร เดียร์หันไปยิ้มให้ "จริงเหรอ? คงเพราะนอนเต็มอิ่มมั้ง" เธอตอบกลบเกลื่อน แต่ในใจของเธอฉายภาพของปาร์คซ้ำไปซ้ำมา ร่างกายที่แข็งแรง สัมผัสที่ร้อนแรง และเสียงครางที่ยังก้องอยู่ในหู เธอรู้สึกถึงความร้อนวูบวาบที่ท้องน้อยทุกครั้งที่นึกถึง
ในขณะเดียวกัน ปาร์คเดินมาที่ตึกคณะด้วยท่าทีเขินอาย เขาสวมเสื้อนักศึกษาที่รีดเรียบกับกางเกงสแล็คสีดำ ผมสีดำสนิทยุ่งนิดๆ จากการตื่นสาย เขายังจำทุกสัมผัสจากคืนนั้นได้ชัดเจน มือของเดียร์ที่ลูบไล้ร่างเขา ริมฝีปากที่ร้อนผ่าว และความรู้สึกที่เกือบทำให้เขาเสียสติ เขาสูดหายใจลึกๆ พยายามสงบสติก่อนจะก้าวเข้าไปในห้องสโมสร
"น้องปาร์ค! มาช่วยพี่หน่อยสิ" เสียงของเดียร์ดังขึ้นทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามา ปาร์คสะดุ้งเล็กน้อย หันไปมองเธอที่ยืนอยู่ใกล้โต๊ะทำงาน "ครับพี่" เขาตอบสั้นๆ เดินเข้าไปใกล้ มือของเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อหยิบกล่องเอกสารที่เธอชี้ให้
"เมื่อคืนนอนหลับดีมั้ย?" เดียร์ถามด้วยน้ำเสียงธรรมดา แต่สายตาของเธอที่มองปาร์คกลับเต็มไปด้วยนัยยะ ปาร์ครู้สึกหน้าแดงขึ้นมาทันที "ก็... ดีครับ" เขาตอบตะกุกตะกัก "แล้วพี่ล่ะครับ?"
"พี่เหรอ? นอนไม่ค่อยหลับเลย" เดียร์พูดพร้อมยิ้มมุมปาก "ฝันถึงอะไรแปลกๆ อยู่" เธอเดินเข้ามาใกล้เขา จนกลิ่นน้ำหอมของเธอโชยเข้าจมูกปาร์คอีกครั้ง "น้องฝันถึงอะไรรึเปล่า?"
"ผม..." ปาร์คกลืนน้ำลาย เขาไม่กล้าสบตาเธอ "ฝันถึงพี่ครับ" เขาพูดออกไปโดยไม่ทันคิด เดียร์หัวเราะเบาๆ "น่ารักจังเลยน้องปาร์ค" เธอเอื้อมมือไปแตะแขนเขาเบาๆ "เดี๋ยวช่วยพี่ถือของไปที่ห้องน้ำหน่อยนะ"
"ห้องน้ำเหรอครับ?" ปาร์คถามด้วยความสงสัย เดียร์พยักหน้า "ใช่ ไปจัดของที่ใช้ในงานสัปดาห์หน้า" เธอพูดแล้วเดินนำไปก่อน ปาร์ครีบตามหลัง มือยังกำกล่องแน่น