เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,NC,NC+,NC25++,มหาลัย,วิศวะ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากมีเเฟนเป็นลีดเดอร์ต้องทำยังไงครับ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ
คำเตือน เนื้อหามีฉาก NC เยอะเด็กที่ต่ำกว่าอายุ 18 ปีควรใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะครับ
หลังจากเหตุการณ์ในห้องน้ำชั้นสาม ความสัมพันธ์ของเดียร์และปาร์คยิ่งทวีความเข้มข้นขึ้นราวกับไฟที่ลุกโชนไม่ยอมดับ แสงแดดยามบ่ายของวันพฤหัสบดีสาดส่องลงมาที่ลานจอดรถด้านหลังตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ รถยนต์สีขาวของเดียร์จอดอยู่ในมุมที่ค่อนข้างเงียบสงบ กระจกมืดสนิทปิดบังทุกสายตาจากภายนอก เดียร์นั่งอยู่ที่เบาะคนขับ มือหนึ่งถือโทรศัพท์ อีกมือแตะที่พวงมาลัยเบาๆ เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีครีมตัวหลวมที่ปลดกระดุมเม็ดบนออกสองเม็ด เผยให้เห็นร่องอกขาวเนียน กระโปรงสั้นสีเทารัดรูปยังคงเน้นส่วนโค้งของสะโพกและขาของเธอ
"น้องปาร์ค มาช้าจังเลยนะ" เดียร์พูดกับตัวเองขณะมองนาฬิกา เธอส่งข้อความหาเขาเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนให้มาพบกันที่นี่หลังเลิกเรียน ปกติปาร์คจะมาถึงเร็วกว่านี้ แต่คราวนี้เธอต้องรอนานจนเริ่มหงุดหงิด
ประตูฝั่งผู้โดยสารเปิดออก ปาร์คก้าวขึ้นรถด้วยท่าทีรีบร้อน เขาสวมเสื้อยืดสีดำที่เปียกเหงื่อเล็กน้อยจากอากาศร้อน กางเกงยีนส์สีเข้มรัดแน่นจนเห็นกล้ามขา ผมยุ่งเหยิงจากลม "ขอโทษครับพี่ รุ่นพี่เรียกไปคุยเรื่องงานสโมสรน่ะ" เขาพูดหอบๆ พร้อมปิดประตู
เดียร์หันมามองเขา สายตาคู่สวยเลื่อนจากใบหน้าลงไปที่ร่างกายของเขา "เหงื่อเต็มตัวเลย ไปทำอะไรมาเนี่ย?" เธอถามด้วยน้ำเสียงแซว ปาร์ครีบยกมือขึ้นเช็ดหน้า "วิ่งมาครับ กลัวพี่รอนาน"
"น่ารักจัง" เดียร์ยิ้ม มือของเธอเลื่อนไปแตะที่ต้นขาของเขา "แต่พี่ไม่ชอบรอนะ รู้มั้ย?" เธอพูดพร้อมบีบขาเขาเบาๆ ปาร์ครู้สึกถึงความร้อนจากสัมผัสนั้น "ผมขอโทษจริงๆ ครับ เดี๋ยวชดเชยให้" เขาตอบพร้อมยิ้มเขิน
"ชดเชยยังไงล่ะ?" เดียร์เลิกคิ้ว มือของเธอเลื่อนขึ้นไปสูงกว่านั้นจนแตะขอบกางเกงของเขา ปาร์คสะดุ้ง "พี่เดียร์... ตรงนี้มัน..." เขาพูดไม่จบ เดียร์ก็โน้มตัวข้ามคอนโซลรถมาจูบเขาทันที ริมฝีปากของเธอร้อนผ่าว ลิ้นแทรกเข้าไปในปากของเขาด้วยความหิวกระหาย ปาร์ครู้สึกถึงกลิ่นน้ำหอมผสมเหงื่อจางๆ จากตัวเธอ เขาตอบสนองทันที มือหนึ่งโอบไปที่เอวของเธอ อีกมือลูบไล้ไปที่ต้นขาเนียน
"อื้ม..." เดียร์ครางในลำคอเมื่อปาร์คเริ่มกล้าขึ้น มือของเขาล้วงเข้าไปใต้เสื้อของเธอ สัมผัสผิวเนียนและบราลูกไม้ที่รัดรึงทรวงอกของเธอ "น้องเก่งขึ้นทุกวันเลยนะ" เดียร์พูดเมื่อผละออกจากจูบ ปาร์คยิ้ม "ก็พี่สอนดีนี่ครับ"
เดียร์ปรับเบาะของเธอให้เอนลงเล็กน้อย "มาสิปาร์ค พี่อยากให้น้องทำแบบเมื่อวาน" เธอพูดพร้อมถลกกระโปรงขึ้นจนถึงเอว เผยให้เห็นกางเกงในสีครีมที่บางจนมองเห็นส่วนล่างของเธอได้รางๆ ปาร์คมองตาค้าง "พี่เดียร์... สวยทุกครั้งเลย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงทึ่ง
"อย่ามัวแต่ชมสิ มาทำให้พี่เสียวหน่อย" เดียร์สั่ง มือของเธอจับคอของปาร์คดึงเขาเข้ามาใกล้ ปาร์คโน้มตัวข้ามไปหาเธอ มือหนึ่งดึงกางเกงในของเธอลงช้าๆ "แบบนี้เหรอครับ?" เขาถามขณะใช้นิ้วสัมผัสส่วนที่เปียกชุ่มของเธอ เดียร์กัดริมฝีปาก "อ๊า... ใช่... ดีมากปาร์ค" เธอคราง
"พี่ชอบจริงๆ เหรอ?" ปาร์คถามต่อ นิ้วของเขาเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ เดียร์พยักหน้า "ชอบสิ... น้องเก่งจัง... อื้ม..." เธอพูดไม่เป็นประโยค ร่างของเธอแอ่นขึ้นเล็กน้อยเมื่อปาร์คเพิ่มจังหวะ "เร็วกว่านี้อีกสิ" เธอบอก ปาร์คทำตามทันที "พี่เดียร์... รู้สึกยังไงบ้างครับ?" เขาถามด้วยความอยากรู้
"เสียวมาก... น้องเก่งสุดๆ เลย" เดียร์ตอบ หายใจถี่รัว เธอจับมือของปาร์คให้กดลึกขึ้น "ตรงนั้นแหละ... อ๊า..." เธอครางดังขึ้น ปาร์ครู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พุ่งถึงขีดสุด "พี่ ผมอยาก..." เขากระซิบ
"มาเลย" เดียร์ตอบทันที เธอปรับตัวไปนั่งคร่อมตักของเขาในเบาะผู้โดยสาร "ช่วยพี่หน่อย" เธอพูด ปาร์ครีบปลดกางเกงของตัวเองลง "พี่เดียร์... ผมตื่นเต้น" เขาบอก เดียร์ยิ้ม "พี่ก็เหมือนกัน" เธอค่อยๆ จับร่างของเขาให้เข้ากับตัวเธอ "ช้าๆ นะ" เธอบอก
"อ๊า..." เดียร์ครางเมื่อปาร์คดันตัวเข้าไปในร่างของเธอ เธอกำเบาะแน่น "ปาร์ค... ดีจัง..." ปาร์คเริ่มขยับตัว "พี่เดียร์... รู้สึกดีมาก" เขาพูด มือของเขาจับสะโพกของเธอแน่น "แรงกว่านี้ได้มั้ยครับ?" เขาถาม เดียร์พยักหน้า "ได้สิ... แรงเลย"
จังหวะของทั้งคู่เร็วขึ้น เสียงครางผสมกับเสียงหายใจดังก้องในรถ "ปาร์ค... ดี... อ๊า... ตรงนั้นแหละ" เดียร์ร้อง ร่างของเธอสั่นสะท้าน ปาร์ครู้สึกถึงความร้อนและความชื้นจากร่างของเธอ "พี่... ผมใกล้แล้ว" เขาบอก เดียร์หอบหายใจ "รอพี่ด้วย... อีกนิด..."
ทั้งคู่ถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน "ปาร์ค!" เดียร์ร้องชื่อเขาดังลั่น ร่างของเธอทรุดลงมากอดเขาแน่น ปาร์คหอบเหนื่อย "พี่เดียร์... ผมชอบพี่มาก" เขากระซิบ เดียร์ยิ้ม "พี่ก็ชอบน้อง" เธอตอบแล้วจูบเขาอีกครั้ง
ขณะที่ทั้งคู่กำลังจัดเสื้อผ้า เสียงเคาะกระจกดังขึ้น "พี่เดียร์! อยู่ข้างในรึเปล่า?" เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งดังจากด้านนอก เดียร์สะดุ้ง "บ้าจริง!" เธอรีบปรับเสื้อให้เรียบร้อย "น้องปาร์ค แกล้งทำเป็นช่วยพี่ถือของนะ" เธอบอก ปาร์ครีบพยักหน้า "ครับพี่"
เดียร์เปิดกระจกลงเล็กน้อย "มีอะไรเหรอพี่?" เธอถามด้วยน้ำเสียงปกติ รุ่นพี่มองเข้ามา "ประชุมด่วนน่ะ รีบมาเลย" เขาพูดแล้วเดินจากไป เดียร์ถอนหายใจ "เกือบไปแล้ว" เธอหันไปมองปาร์ค "เดี๋ยวคืนนี้เจอกันใหม่นะ"
"ครับพี่" ปาร์คยิ้ม "ผมรอได้" เดียร์หัวเราะ "น้องนี่มันน่ารักเกินไปแล้ว"
หลังจากวันนั้น เดียร์และปาร์คยิ่งระวังตัวมากขึ้น แต่ความปรารถนาของทั้งคู่ก็ยิ่งทวีคูณ วันหนึ่ง รุ่นพี่คนหนึ่งชื่อ "พี่ต้น" เริ่มสงสัยในความใกล้ชิดของทั้งคู่ เขาเห็นปาร์คออกจากรถของเดียร์บ่อยเกินไป และเริ่มจับตามอง
"เดียร์ น้องปาร์คนี่มันอะไรกับแกวะ?" พี่ต้นถามขณะนั่งกินข้าวด้วยกันในโรงอาหาร เดียร์หัวเราะกลบเกลื่อน "แค่รุ่นน้องที่พี่ชอบสั่งงานเฉยๆ คิดมากไปแล้ว" เธอตอบ แต่พี่ต้นยังไม่วางใจ "ระวังตัวด้วยนะ ถ้าข่าวถึงหูอาจารย์มีหวังวุ่น"
"รู้แล้วค่ะพี่" เดียร์ยิ้ม แต่ในใจเธอรู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น ปาร์คเองก็เริ่มรู้สึกถึงสายตาของคนอื่นที่มองเขาแปลกๆ "พี่เดียร์ เราควรหยุดมั้ยครับ?" เขาถามเธอคืนหนึ่งขณะนอนกอดกันในห้องของเดียร์
"หยุดอะไร?" เดียร์หันมามองเขา "หยุดรักน้องเหรอ?" ปาร์คส่ายหัว "เปล่าครับ ผมแค่กลัวพี่ลำบาก" เดียร์ยิ้ม "พี่ไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ถ้ามีปาร์คอยู่ด้วย" เธอจูบเขาอีกครั้ง และค่ำคืนนั้นก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อนเช่นเคย