เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,NC,NC+,NC25++,มหาลัย,วิศวะ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากมีเเฟนเป็นลีดเดอร์ต้องทำยังไงครับเรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ
คำเตือน เนื้อหามีฉาก NC เยอะเด็กที่ต่ำกว่าอายุ 18 ปีควรใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะครับ
แสงแดดยามเช้าของวันพุธสาดส่องลงมาที่ลานหน้าตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์ บรรยากาศเต็มไปด้วยนักศึกษาที่เดินไปมาพร้อมเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้ว เดียร์นั่งอยู่ที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ใกล้ตึก เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบางที่รัดรูป กระโปรงสั้นสีกรมท่าที่ยังคงเผยให้เห็นเรียวขาของเธอ ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกรวบเป็นหางม้าสูง ใบหน้าสวยคมของเธอเต็มไปด้วยความกังวล เธอถือโทรศัพท์แน่น มองข้อความข่มขู่จากพี่ต้นซ้ำไปซ้ำมา
"พี่เดียร์!" เสียงของปาร์คดังขึ้น เขาวิ่งมาหาเธอด้วยท่าทีตื่นตระหนก สวมเสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนส์สีเข้ม ผมยุ่งเหยิงจากลม "ผมได้ยินจากเพื่อนว่าพี่ต้นเอาเรื่องของเราไปพูดในกลุ่มรุ่นพี่แล้ว" เขาพูดหอบๆ
เดียร์เงยหน้าขึ้น "อะไรนะ?" เธอถาม สีหน้าเริ่มซีด ปาร์คนั่งลงข้างเธอ "เขาบอกว่ามีคลิปพิสูจน์ว่าพี่กับผม... ทำอะไรกันในห้องสโมสร" เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่น "ตอนนี้รุ่นพี่บางคนเริ่มซุบซิบกันแล้วครับ"
เดียร์กำหมัดแน่น "พี่ต้นมันเลวจริงๆ" เธอพูดแล้วลุกขึ้น "น้องอยู่ที่นี่ก่อน พี่จะไปจัดการเอง" ปาร์คจับแขนเธอ "ผมไปด้วยครับ ผมไม่อยากให้พี่เผชิญหน้ากับมันคนเดียว" เขาขอร้อง เดียร์มองตาเขาแล้วพยักหน้า "งั้นไปด้วยกัน"
ทั้งคู่เดินไปที่ห้องสโมสร ซึ่งเป็นจุดที่พี่ต้นมักใช้เป็นที่พบปะกับรุ่นพี่คนอื่นๆ เมื่อเปิดประตูเข้าไป พี่ต้นนั่งอยู่กับรุ่นพี่อีกสองสามคน โทรศัพท์ของเขาวางอยู่บนโต๊ะ "มาไวดีนี่ เดียร์" พี่ต้นพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย "น้องปาร์คก็มาด้วย สมกับเป็นคู่รักจริงๆ"
"พี่หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!" เดียร์ตะโกน เธอก้าวเข้าไปใกล้ "พี่จะทำอะไรก็ทำมาเลย ฉันไม่กลัวพี่อีกแล้ว" พี่ต้นหัวเราะ "ไม่กลัวเหรอ? ถ้าคลิปนี้ถึงหูอาจารย์ แกจะเสียทุกอย่างนะ ลีดเดอร์คนเก่ง"
ปาร์คก้าวไปข้างหน้า "พี่มีหลักฐานอะไร เอามาให้ดูสิ!" เขาท้า พี่ต้นหยิบโทรศัพท์ขึ้น "ได้เลย" เขากดเล่นคลิปสั้นๆ ที่บันทึกจากกล้องวงจรปิดหน้าห้องสโมสร ภาพแสดงเดียร์และปาร์คเดินออกมาด้วยสีหน้าสนิทสนม ตามด้วยเสียงพูดคุยที่ตัดต่อให้ดูน่าสงสัย "เห็นมั้ย? พวกนี้มันไม่ใช่แค่พี่น้องธรรมดา" พี่ต้นพูด
รุ่นพี่คนหนึ่งขมวดคิ้ว "เดียร์ นี่มันจริงเหรอ?" เขาถาม เดียร์สูดหายใจลึก "จริงยังไงก็เรื่องของฉัน พี่ไม่มีสิทธิ์มาวุ่นวาย!" เธอตอบ พี่ต้นยิ้ม "ถ้าเรื่องถึงอาจารย์ มันไม่ใช่แค่เรื่องส่วนตัวแล้วล่ะ"
"พี่ต้น!" ปาร์คตะโกน "ถ้าพี่กล้าส่งคลิปนี้ไป ผมจะแจ้งตำรวจเรื่องที่พี่ขู่พี่เดียร์แน่!" เขาขู่ พี่ต้นชะงัก "แกจะทำอะไรได้วะ น้องใหม่?" เขาเยาะเย้ย
เดียร์ก้าวไปยืนข้างปาร์ค "เราไม่กลัวพี่แล้ว พี่ต้น ถ้าพี่อยากให้เรื่องใหญ่ งั้นเราก็ทำให้มันใหญ่ไปเลย" เธอพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้น "ฉันมีคลิปที่พี่พยายามข่มขู่ฉันในห้องสโมสรวันนั้น ถ้าพี่กล้าส่งคลิปของพี่ ฉันก็จะส่งของฉันให้ตำรวจดูเหมือนกัน"
พี่ต้นหน้าเสีย "แก bluff อยู่ใช่มั้ย?" เขาถามด้วยน้ำเสียงไม่มั่นใจ เดียร์ยิ้ม "ลองดูสิ ว่าฉันกล้ามั้ย" เธอพูด รุ่นพี่คนอื่นๆ เริ่มมองหน้ากัน "ต้น ถ้ามันถึงตำรวจจริงๆ มึงจะซวยนะ" คนหนึ่งพูดเตือน
พี่ต้นกำหมัดแน่น "แกชนะรอบนี้ก็ได้ เดียร์" เขาพูดแล้วลบคลิปต่อหน้าทั้งคู่ "แต่จำไว้ว่าพี่ไม่ลืมเรื่องนี้" เขาขู่แล้วเดินออกจากห้องไป รุ่นพี่คนอื่นๆ ตามออกไปด้วยความเงียบ
เช้าวันต่อมา เดียร์และปาร์คตัดสินใจไปพบอาจารย์ที่ปรึกษาเพื่อเล่าเรื่องทั้งหมดก่อนที่พี่ต้นจะลงมืออีกครั้ง "อาจารย์คะ หนูมีเรื่องจะสารภาพ" เดียร์เริ่มเล่า เธอบอกถึงความสัมพันธ์กับปาร์ค และการข่มขู่ของพี่ต้น ปาร์คยืนยันคำพูดของเธอ
อาจารย์มองทั้งคู่ด้วยสายตาจริงจัง "เรื่องนี้มันร้ายแรงนะ แต่ถ้าพวกเธอเปิดเผยเองก่อน ฉันจะช่วยจัดการให้มันไม่บานปลาย" เขาพูดแล้วเรียกพี่ต้นมาสอบสวน
พี่ต้นถูกตักเตือนอย่างหนักและถูกตัดสิทธิ์จากการเป็นสมาชิกสโมสร "จำไว้ต้น อย่าคิดข่มขู่ใครแบบนี้อีก" อาจารย์เตือน พี่ต้นมองเดียร์และปาร์คด้วยสายตาเคียดแค้น แต่ไม่พูดอะไร
หลังจากพี่ต้นถูกตักเตือนและตัดสิทธิ์จากสโมสรคณะ เดียร์และปาร์คเดินเคียงข้างกันไปตามทางเดินที่มีต้นไม้เรียงราย เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีครีมตัวหลวมที่ปลดกระดุมเม็ดบนออกสองเม็ด เผยให้เห็นร่องอกขาวเนียน กระโปรงสั้นสีเทารัดรูปยังคงขับเน้นสัดส่วนของเธอ ผมยาวสีน้ำตาลเข้มถูกปล่อยสยายตามลม ปาร์คสวมเสื้อโปโลสีขาวกับกางเกงยีนส์สีเข้ม ผมยุ่งเล็กน้อยจากลม เขามองเดียร์ด้วยรอยยิ้ม "พี่เดียร์ วันนี้ดูสบายใจขึ้นเยอะเลยครับ" เขาพูด
เดียร์หันไปยิ้มให้ "ใช่ พี่รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก" เธอตอบ มือของเธอเอื้อมไปจับมือเขา "ขอบคุณน้องนะ ที่ยอมผ่านเรื่องนี้ไปกับพี่" ปาร์คบีบมือเธอเบาๆ "ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่อยู่แล้ว" เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"งั้นคืนนี้มาเฉลิมฉลองกับพี่ที่ห้องมั้ย?" เดียร์ถาม สายตาคู่สวยฉายแววซุกซน ปาร์คหน้าแดง "เฉลิมฉลองยังไงครับ?" เขาถาม เดียร์หัวเราะ "เดี๋ยวน้องก็รู้" เธอพูดแล้วเดินนำไป โดยไม่ปล่อยมือเขา