เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
ชาย-หญิง,รัก,วัยว้าวุ่น,ไทย,ดราม่า,NC,NC+,NC25++,มหาลัย,วิศวะ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
อยากมีเเฟนเป็นลีดเดอร์ต้องทำยังไงครับ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ NC หนักๆ
เรื่องราวของรุ่นพี่วิศวะที่เป็นลีดเดอร์เเสนสวยเเต่รุ่นน้องอย่างผมมีสิทธิ์ไหมครับ
คำเตือน เนื้อหามีฉาก NC เยอะเด็กที่ต่ำกว่าอายุ 18 ปีควรใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยนะครับ
เดียร์เดินกลับมาพร้อมผ้าขนหนูสองผืน เธอยื่นผืนหนึ่งให้ปาร์ค "น้อง เช็ดตัวก่อน เดี๋ยวไม่สบาย" เธอพูดแล้วนั่งลงข้างเขา ปาร์ครับผ้าขนหนู "ขอบคุณครับพี่" เขาพูดแล้วเช็ดผมและแขนของตัวเอง เดียร์ใช้ผ้าอีกผืนเช็ดผมของเธอ "น้อง วันนี้พี่สนุกมากเลยที่ได้อยู่กับน้อง" เธอพูด
ปาร์คยิ้ม "ผมก็เหมือนกันครับ พี่เดียร์ทำให้ทุกอย่างพิเศษไปหมด" เขาตอบ เดียร์วางผ้าขนหนูลงแล้วเอื้อมมือไปจับมือเขา "น้องพูดแบบนี้ พี่เขินนะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเขินๆ ปาร์คหัวเราะเบาๆ "ผมชอบเวลาพี่เขินนะครับ มันดูน่ารักดี" เขาพูดแล้วโน้มตัวเข้าไปกอดเธอ
เดียร์กอดเขาตอบ "น้องนี่อบอุ่นจัง พี่รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้กอดน้อง" เธอพูดแล้วซบลงบนไหล่เขา ปาร์คลูบหลังเธอเบาๆ "ผมก็รู้สึกแบบนั้นครับ พี่เดียร์คือคนที่ผมอยากอยู่ด้วยตลอดไป" เขากระซิบ
ทั้งคู่นั่งกอดกันเงียบๆ บนเก้าอี้ แสงจันทร์ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง "พี่เดียร์ คืนนี้ผมขอนอนกับพี่ได้มั้ยครับ?" ปาร์คถามด้วยน้ำเสียงเขินๆ "ผมไม่อยากกลับหอตัวเอง" เดียร์ยิ้ม "ได้สิ น้องอยากอยู่กับพี่ พี่ก็ดีใจ" เธอตอบ
เดียร์ลุกขึ้นไปหยิบเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นมาให้ปาร์ค "น้อง เปลี่ยนชุดก่อน เดี๋ยวเปียกแบบนี้ไม่สบายตัว" เธอพูด ปาร์ครับชุด "ครับพี่ ผมไปเปลี่ยนในห้องน้ำนะ" เขาพูดแล้วเดินไปเปลี่ยน เดียร์เปลี่ยนชุดเป็นเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงขาสั้นผ้าฝ้าย รอเขาบนเตียง
ปาร์คเดินกลับออกมาในชุดที่เดียร์ให้ "พี่เดียร์ เสื้อพี่ตัวใหญ่ดีครับ" เขาพูดแล้วหัวเราะ เดียร์ยิ้ม "น้องใส่แล้วน่ารักดี" เธอพูดแล้วตบที่ข้างตัว "มานอนกับพี่สิ" ปาร์คขึ้นไปนอนข้างเธอ "พี่เดียร์ ผมชอบกลิ่นของพี่จัง" เขาพูดแล้วซบลงบนไหล่เธอ
เดียร์ลูบหัวเขา "น้องนี่ขี้เอาใจจริงๆ" เธอพูด "วันนี้พี่เหนื่อยหน่อย แต่มีน้องอยู่ด้วย พี่ก็หายเหนื่อย" ปาร์คยิ้ม "ผมดีใจที่ช่วยพี่ได้ครับ" เขาตอบแล้วโอบแขนรอบตัวเธอ
เช้าวันศุกร์ เดียร์ตื่นขึ้นมาก่อน เธอมองปาร์คที่นอนหลับอยู่ข้างๆ "น้องนี่หลับแล้วน่ารักจัง" เธอพูดกับตัวเองแล้วยิ้ม เธอลุกไปล้างหน้าและเตรียมน้ำชาร้อนสองแก้ว ปาร์คตื่นขึ้นมาพอดี "พี่เดียร์ ผมหลับลึกเลยครับ" เขาพูดแล้วยืดตัว
เดียร์ยื่นแก้วน้ำชาให้ "น้อง ดื่มนี่ก่อน จะได้สดชื่น" เธอพูด ปาร์ครับแก้ว "ขอบคุณครับพี่" เขาดื่มแล้วมองเธอ "วันนี้พี่ต้องทำอะไรบ้างครับ?" เดียร์นั่งลงข้างเขา "พี่ต้องไปส่งโครงร่างโปรเจกต์ให้อาจารย์ แล้วเดี๋ยวบ่ายต้องไปดูสถานที่ฝึกงานด้วย" เธอเล่า
ปาร์คพยักหน้า "พี่เดียร์ ผมไปด้วยได้มั้ยครับ? ผมอยากเห็นที่ที่พี่จะฝึกงาน" เขาถาม เดียร์ยิ้ม "ได้สิ น้องอยากไป พี่ก็ดีใจ" เธอตอบ "เดี๋ยวเราไปด้วยกัน ระหว่างทางพี่จะเล่าให้ฟังว่าพี่จะทำอะไรบ้าง"
ทั้งคู่แต่งตัวเรียบร้อย เดียร์สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงสั้นสีน้ำตาล ปาร์คสวมเสื้อโปโลสีเทากับกางเกงยีนส์ พวกเขาเดินไปที่ตึกคณะเพื่อส่งโครงร่างก่อน "น้อง พี่ตื่นเต้นนิดหน่อย" เดียร์พูดขณะถือแฟ้มเอกสาร ปาร์คจับมือเธอ "พี่เก่งอยู่แล้วครับ ผมเชื่อในตัวพี่" เขาให้กำลังใจ
หลังจากส่งโครงร่างเสร็จ เดียร์และปาร์คนั่งรถบัสไปยังบริษัทที่เดียร์จะฝึกงาน บริษัทตั้งอยู่ในตัวเมือง เป็นตึกสูงที่มีป้ายชื่อบริษัทชัดเจน "น้อง ที่นี่แหละ" เดียร์พูดขณะชี้ไปที่ตึก ปาร์คมองด้วยความทึ่ง "ดูดีมากเลยครับ พี่เดียร์ต้องสนุกกับงานแน่ๆ" เขาพูด
เดียร์ยิ้ม "พี่หวังว่าจะเป็นแบบนั้น" เธอพูด "มีน้องคอยเชียร์แบบนี้ พี่ก็มีกำลังใจเยอะเลย" ปาร์คจับมือเธอ "ผมจะคอยเชียร์พี่ตลอดครับ" เขาตอบ
เย็นวันนั้น เดียร์และปาร์คกลับมาที่หอของเดียร์ ห้องพักถูกจัดให้ดูอบอุ่นด้วยแสงไฟนวลจากโคมตั้งโต๊ะ เตียงปูด้วยผ้าปูสีขาวสะอาด เดียร์นั่งลงบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า "น้อง วันนี้พี่เหนื่อยจังเลย" เธอพูด
ปาร์คเดินไปนั่งข้างเธอ "พี่เดียร์ พักเถอะครับ ผมจะอยู่กับพี่" เขาพูดแล้วโอบไหล่เธอ เดียร์ซบลงบนอกเขา "น้องอยู่ด้วย พี่รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย" เธอพูด ปาร์คลูบหัวเธอ "ผมดีใจที่พี่รู้สึกแบบนั้น" เขาตอบ
เดียร์มองเขา "น้อง วันนี้ขอบคุณมากนะที่ไปด้วย" เธอพูดแล้วจูบแก้มเขาเบาๆ ปาร์คยิ้ม "ผมยินดีครับ พี่เดียร์เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว คืนนี้พักเยอะๆ นะ" เขาพูด เดียร์พยักหน้า "น้องก็นอนกับพี่นะ พี่อยากตื่นมาเจอน้อง" เธอพูด
ทั้งคู่ลงนอนบนเตียง เดียร์ซบไหล่ปาร์ค ขณะที่ปาร์คโอบแขนรอบตัวเธอ "พี่เดียร์ ฝันดีนะครับ" เขากระซิบ เดียร์ยิ้ม "น้องด้วย" เธอตอบแล้วหลับตาลง ค่ำคืนนั้นทั้งคู่หลับไปด้วยความรู้สึกอบอุ่นและมั่นคง