การพบกันของ2ทายาทตระกูลมาเฟีย เค้าผู้เป็นดั่งเจ้าชายน้ำแข็ง ผู้เมินเฉยกับสตรีเพศที่พยายามเข้าหาไม่หยุดหย่อน กับ เธอผู้หญิงที่เป็นดั่งฝันของชายหนุ่มทั่วไป เธอสวย เธอรวย เธอเก่ง เธอฉลาด แต่....เธออันตราย และการพบเจอกันเลยมีเรื่องราวมากมายชวนหัวให้ปวด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,วิศวะ,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ดวงใจวิศวะ(มาเฟีย)
การพบกันของ2ทายาทตระกูลมาเฟีย เค้าผู้เป็นดั่งเจ้าชายน้ำแข็ง ผู้เมินเฉยกับสตรีเพศที่พยายามเข้าหาไม่หยุดหย่อน กับ เธอผู้หญิงที่เป็นดั่งฝันของชายหนุ่มทั่วไป เธอสวย เธอรวย เธอเก่ง เธอฉลาด แต่....เธออันตราย และการพบเจอกันเลยมีเรื่องราวมากมายชวนหัวให้ปวด
วันนี้อากาศดีชะมัดได้เหงื่อกำลังดีเลย วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเลยออกไปวิ่งมา ที่จริงที่บ้านก็มีลู่วิ่งนะ แต่อากาศดีก็เลยออกมาวิ่งข้างนอกเพื่อที่จะสูดอากาศเข้าปอด ตอนนี้เป็นเวลา6:00นาฬิกา ถามว่าทำไมฉันถึงได้ตื่นเช้า
เพราะวันนี้เป็นมอบตัวนักศึกษาเข้าใหม่พร้อมกับปฐมนิเทศด้วย ฉันเลยออกไปวิ่งเพื่อให้ตัวเองกระปี้กระเป่าซักหน่อย รู้สึกดีเป็นบ้าเลย แต่เอ๊ะ.....
โมนา>>>เฮีย....ทำไม?????
มาสเตอร์>>>🖐️อย่าเพิ่งถาม ไม่ไหวขอเฮียไปนอนก่อนนะ
โมนา>>>นอน???เฮียแต่วันนี้เฮียต้องพาเค้าไปปฐมนิเทศที่มหาลัยนะเฮียลืมหรอ
มาสเตอร์>>>ปฐมนิเทศ ปฐมนิเทศ ปฐมนิเทศ
โมนา>>>โอ๊ย....หัวจะปวด ไปนอนซะไป๊
มาสเตอร์>>>เฮียไปนอนก่อนนะ ไม่ไหวว่ะ
โมนา>>>พี่ๆคะหนูขอแรงพี่ๆหิ้วไอ้บ้านี้ขึ้รไปส่งทีนะค่ะ หนูกลัวจะตกบรรไดตาย
บอดี้การ์ด>>>ครับคุณหนู
หัวฉันจะปวด เฮ้อ...นี้ฉันต้องไปปฐมนิเทศคนเดียวใช่ไหมเนี้ย ไอ้พี่บ้าเอ๊ย...ขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่า
โมนา>>>...เห้ย..คีตะนายเป็นบ้าอะไรมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่
คีตะ>>>ตั้งแต่ หัวจะปวด ครับ
โมนา>>>เฮ้อ...มีไร
คีตะ>>>ผมไปกับคุณหนูได้นะครับ ปฐมนิเทศ
โมนา>>>ไม่เป็นไรเดี๋ยวขับรถไปเองดีกว่าจะได้คุ้นชินกับถนน
พูดจบฉันก็เดินเข้าบ้านทันที ฉันไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทำไมคีตะจะต้องวนเวียนอยู่ใกล้ฉันแบบนี้ ทั้งๆที่เมื่อ5ปีก่อนคีตะพยายามอยู่ห่างจากฉันมากที่สุด แล้วตอนนี้มันคืออะไร ฉันบอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะไม่ได้รักคีตะแล้ว ฉันมั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง แต่การที่คีตะกลับมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆฉันแบบนี้ มันทำให้ฉันหวนคิดถึงเรื่องเมื่อ5ปีก่อน เหมือนคอยตอกย้ำความเสียใจความผิดหวังในอดีต ในเมื่อเค้าบอกว่าตัวเค้าเองไม่คู่ควรกับความรักของฉัน ฉันก็จะทำตามนั้นขีดเส้นไว้กึ่งกลางให้ชัดเจนอย่างที่เค้าต้องการ
PARTคีตะ
ผม คีตะ เป็นบอดี้การ์ดคนสนิทของคุณท่าน คุณท่านมีบุญคุณท่วมหัว คุณท่านเก็บผมมาเลี้ยงตั้งแต่เล็กๆ คุณท่านกับคุณผู้หญิงท่านเลี้ยงดูและอบรมสั่งสอนผมเป็นอย่างดี ท่านทั้ง2เลี้ยงผมมากับลูกๆของท่าน ผมไม่เคยถูกปฏิบัติแบบคนใช้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งของอะไรก็ตาม ถ้าพวกคุณหนูได้ ผมก็จะได้เหมือน มันเป็นแบบนี้เสมอ
แต่หัวใจไม่รักดีของผมกลับรักลูกสาวเพียงคนเดียวของคุณท่าน และผมเองก็รับรู้ได้มาตลอดว่าเธอเองก็รักผมเหมืแต่ผมรู้ตัวเองดี ว่าหมาวัดแบบผมไม่คู่ควรกับเธอและผมก็ทำไม่ได้ที่จะทำลายความไว้ใจของผู้ที่มีพระคุณของผม ผมจึงเลือกที่จะทำตัวเสเพลให้เธอเห็น แต่ก็นั้นแหละเธอได้เห็นในสิ่งที่ผมอยากให้เธอเห็น เธอร้องไห้ต่อหน้าผม ผมทำเป็นเมินเธอ ทำเหมือนหงุดหงิดที่เธอร้องไห้ จนในที่สุดผมก็พูดจาทำร้ายจิตใจเธอ จากนั้นผมก็ไม่ได้เห็นหน้าเธออีกเลยเป็นเวลากว่า5ปี ผมแม่งโคตรเจ็บปวดอ่ะ ในสมองแม่งคิดอะไรไม่ออก และผมก็จมอยู่กับความรู้สึกผิดนี้มาตลอด และใช่ผมยังรักเธออยู่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเข้ามาอยู่ในสายของผมได้ จนวันที่เธอกลับมาผมดีใจมาก ใจเต้นแรงมากผมรีบทำงานเสร็จ ผมรีบขับรถกลับมาและวันนั้นวันที่แรกในรอบ5ปีที่ผมไม่ได้เห็นหน้าเธอเลย เธอดูโตขึ้นเยอะเลย สวยมากด้วย แต่สายตาของเธอเวลาเธอมองมาที่ผมมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่า คือ ท่าทีเย็นชา สายตาที่ว่างเปล่าคู่นั้น มันบอกผมได้อย่างชัดเจนว่าเธอ คนที่ผมรัก และรักมาตลอดคนนั้น เธอเปลี่ยนไปแล้ว ในหัวใจของเธอตอนนี้มันไม่มีที่ว่างสำหรับผมอีกแล้ว แม่งโคตรเจ็บ
เจ็บจนน้ำตาแทบไหลเลยแหละ และยิ่งเมื่อกี้ผมเสนอตัวว่าจะไปมหาลัยกับเธอ เธอปฏิเสธ แค่นี้มันก็ชัดเจนมากพอแล้ว โคตรสมน้ำหน้าตัวเองเลยว่ะ ก่อนหน้านี้บอกเค้าว่าเบื่อ รำคาญเวลาที่เธอมาอยู่ใกล้ๆ แต่พอเค้าทำในสิ่งที่ผมต้องการ ผมแม่งกลับมานั่งเสียใจ แต่แบบนี้ก็ดีกับตัวเธอเอง เธอควรจะได้เจอคนที่คู่ควร และเหมาะสมกับเธอที่สุด
PART โมนา
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็ลงมาข้างล่าง คุณพ่อกับคุณแม่นั่งรอที่โต๊ะอาหารกันแล้ว
คุณแม่>>>อุ๊ย...ลูกสาวแม่พอใส่ชุดนักศึกษาสวยมากเลยนะเนี่ย
คุณพ่อ>>>ลูกสาวพ่อสวยขนาดนี้พ่อคงต้องหาบอดี้การ์ดให้ลูกสัก2-3คนแล้วล่ะมั้ง เผื่อมีหนุ่มๆมาขายขนมจีบให้ลูกสาวคนสวยของพ่อ
โมนา>>>ไม่เอาหรอกคะคุณพ่อ ลูกยังอยากใช้ชีวิตวัยรุ่นให้เต็มทีหัวจะปวด
คุณพ่อ>>>5555555
คุณแม่>>>พี่มาสเตอร์หล่ะแม่เห็นพี่เค้าจอดอยู่
โมนา>>>มาเมื่อเช้าตอน 06:00นคะ แต่สภาพคือเมาแอ๋....มาเลยค่ะคุณแม่ไม่รู้ขับรถกลับมาถึงบ้านได้ยังไงหนูเลยให้พวกพี่การ์ดหิ้วปีกไปส่งบนห้อง ป่านนี้น่าจะกำลังเข้าเฝ้าพระอินทร์อยู่ที่ทางช้างเผือกแหละค่ะคุณแม่
คุณแม่>>>เข้าใจพูดนะเราเนี้ย แล้วลูกไปได้ใช่ไหมให้แม่ไปเป็นเพื่อนไหม
โมนา>>>คุณแม่ขาหนูอายุ19แล้วนะคะ บรรลุนิติภาวะแล้วด้วยเพราะฉะนั้นแค่นี้สบายมากค่ะ
คุณแม่>>>จ๊ะๆ
คุณพ่อ>>>งั้นก็ให้คีตะขับรถให้ลูกแล้วกันนะ
โมนา>>>ก็ได้คะ แต่ไม่ต้องเดินตามหนูตลอดเวลาได้ไหม แค่ขับรถอย่างเดียวก็พอ ลูกไม่อยากเป็นตัวประหลาดในสายตาเพื่อนๆ
คุณพ่อ>>>ตามใจลูก คีตะเดี๋ยวขับรถให้โมนาหน่อยนะ
คีตะ>>>ได้ครับคุณท่าน
ไม่นานฉันก็มาถึงมหาวิทยาลัย และก่อนลงจากรถฉันก็ไม่ลืมที่เอ่ยสั่งคุณบอดี้การ์ดว่าให้เค้ารอในรถ และฉันก็เดินหาตึกคณะวิศวะ ดีที่หาไม่ยาก ฉันกำลังเดินไปเรื่อยเพื่อที่จะไปลงทะเบียนรายงานตัว และในระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปนั้น อยู่ๆก็มีลูกฟุตบอลจากไหนไม่รู้พุ่งมาอย่างแรง ถ้าใครโดนลูกนี้ไปฉันรับรองเลยว่าจุกไปหลายวันเลยแหละ และด้วยความที่ฉันอยู่ใกล้สุด ฉันคิดว่ามันไม่น่าจะเกินความสามารถฉันนะ ฉันวิ่งไปและกระโดดขึ้นเตะรับลูกฟุตบอลไว้ได้ และหวดอัดหน้าแข้งลงกับลูกฟุตบอลเต็มแรงกลับไปทางเดืม พรึ้บ..
วันเวย์>>>เชี้ย....
ไคโร>>>คนดูอึ้ง กรรมการอึ้ง กูก็อึ้ง
ดี.เอ็ม>>>งื้อ...เธอ ขอบคุณเธอมากนะที่ช่วยเราไว้อ่ะ แต่เมื่อกี้เธอแตะเธอเท่สุดๆไปเลยอ่ะ
โมนา>>>อ่อ...ไม่เป็นไรเล็กน้อยนะ
ดี.เอ็ม>>>เธออยู่ปี1ใช่ไหม อยู่คณะไหนหรอ
โมนา>>>วิศวะหน่ะแล้วเธอหล่ะ
ดี.เอ็ม>>>เราอยู่นิเทศน์ แล้วเธอชื่ออะไรอ่ะ
โมนา>>>โมนา เราชื่อ โมนา
ดี.เอ็ม>>>โมนา เราชื่อ ดี.เอ็มนะ มานี้สิพี่ชายเราก็เรียนวิศวะเหมือนกัน พวกพี่ๆค่ะนี้ โมนา ค่ะอยู่คณะเดียวกันกับพวกพี่ๆเลย
ไคโร,เขต,วันเวย์>>>สวัสดีครับน้อง โมนา
โมนา>>>สะสวัสดีค่ะพี่ๆ
วันเวย์>>>ท่าเตะบอลน้องสวยมาก เท่สุดๆไปเลย
เขต>>>น้องโมนาเรียนสาขาไหนครับเนี่ย
โมนา>>>คอมพิวเตอร์คะ งั้นโมขอตัวก่อนนะค่ะ
ไปก่อนนะ
ดี.เอ็ม>>>โอเครไว้เจอกันนะ บ๊าย ..