การพบกันของ2ทายาทตระกูลมาเฟีย เค้าผู้เป็นดั่งเจ้าชายน้ำแข็ง ผู้เมินเฉยกับสตรีเพศที่พยายามเข้าหาไม่หยุดหย่อน กับ เธอผู้หญิงที่เป็นดั่งฝันของชายหนุ่มทั่วไป เธอสวย เธอรวย เธอเก่ง เธอฉลาด แต่....เธออันตราย และการพบเจอกันเลยมีเรื่องราวมากมายชวนหัวให้ปวด
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,เรื่องสั้น,วิศวะ,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ดวงใจวิศวะ(มาเฟีย)การพบกันของ2ทายาทตระกูลมาเฟีย เค้าผู้เป็นดั่งเจ้าชายน้ำแข็ง ผู้เมินเฉยกับสตรีเพศที่พยายามเข้าหาไม่หยุดหย่อน กับ เธอผู้หญิงที่เป็นดั่งฝันของชายหนุ่มทั่วไป เธอสวย เธอรวย เธอเก่ง เธอฉลาด แต่....เธออันตราย และการพบเจอกันเลยมีเรื่องราวมากมายชวนหัวให้ปวด
PART ที.โอ
วันนี้เป็นวันปฐมนิเทศของนักศึกษาใหม่ซึ่ง1ในนั้นก็มีน้องสาวผมด้วย ดี.เอ็ม เธอเลือกเข้าคณะ นิเทศศาสตร์และในฐานะรุ่นพี่และตัวผมเองเป็น แฮนด์ว๊าก เลยต้องมาช่วยกันเตรียมสถานที่และเอกสารสำคัญ ผมและเพื่อนๆเดินมานั่งตรงข้างสนามฟุตบอลเหมือนเช่นเคยแต่ที่ น่าตื่นเต้นไปกว่านั้น คือนั่งกันอยู่ดีๆก็มีฟุตบอลลอยมาจากไหนไม่รู้ จากที่กำลังตกใจเพราะมันเร็วมาก ก็มีน้องนักศึกษาผู้หญิงคนนึงวิ่งเข้ามาและเธอคนนั้นทำเอาพวกเราทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนั้นอึ้ง เธอกระโดดฟรีคลิกลูกบอลกลับไปทางเดิม เพราะถ้าเธอไม่เข้ามาสกัดไว้มีหวัง ดี.เอ็ม คงจุกแน่นหน้าอกเป็นเดือนๆแน่ เพราะดี.เอ็มนั่งหันหลังให้สนามเลยไม่ได้ระวังตัว แต่น้องคนที่เข้ามาสกัดลูกบอลนี้สิ น่ารักหว่ะ น่ารักจนผมใจสั่นไปหมด ดูๆแล้วเธอน่าจะเป็นลูกครึ่งแหละ เพราะใบหน้าเธอบอกแบบนั้น โมนา หรอ หึหึ ผมว่าผมเจอแล้วนะ
แม่ของลูกผม เธอเรียนวิศวะ ภาคคอมฯ เธอหนีผมไม่พ้นหรอก
ไคโร>>>แต่...กูว่ากูคุ้นชื่อน้องเค้านะ หน้าก็คุ้นๆแต่กูนึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน
เขต>>>มึงคุ้นหน้าผู้หญิงทุกคนครับเพื่อน
โรม>>>ไอ้ไคล์คุ้นหน้าสาวทุกคนไม่น่าแปลกใจหรอก แต่การที่เจ้าชายน้ำแข็ง3,000ปีอย่าง คุณชาย ที.โอ จะจ้องน้องอะไรนะ โมนา ป่ะ ตาไม่กระพริบเลยหล่ะที่น่าแปลกกว่า
เขต,ไคโร,วันเวย์>>>จริงป่ะเนี้ยเพื่อนรัก
วันเวย์>>>เพื่อนกูสนใจสาวแล้ว
ที.โอ>>>น่ารำคาญ
เขต,ไคโร,วันเวย์>>>ฮิ้ว....หวี้ด...หวิ๊ว...โห่
โรม>>>บุญตากูจริงๆเลยที่ได้เห็นมันเสียอาการ
แล้วกลุ่มชายหนุ่มก็พากันเดินไปที่ห้องประชุมของคณะและเดินไปประจำทีของแต่ละคน สาวๆที่ได้เห็นหน้าตาของชายหนุ่มกลุ่มพี่ว๊ากกลุ่มนี้ก็ฮือฮากันมาก เพราะความหล่อเหลาของชายหนุ่มทั้ง5คนเปรียบเสมือนเทพบุตร
ฉันที่เดินเข้ามาในห้องประชุมของคณะ ฉันจึงเดินไปนั่งเก้าอี้ที่มันยังว่างอยู่เงียบๆ ไม่นานก็มีอีกหลายๆคนมานั่ง และฉันรู้สึกตัวตอนที่มีคนเหมือนเอานิ้วมาจิ้มฉันที่ตรงหัวไหล่ จึก..จึ๊ก..จึก..จึ๊ก ฉันจึงหันไปมอง ก็พบกับหญิงสาวหน้าตาหน้ารักมากๆคนนึง เธอเหมือนตุ๊กตาเครือบแก้วเลยอ่ะ น่ารักมาก
โมนา>>>หื้ม...
พิมพ์>>>เราชื่อ พิมพ์ นะ เธอชื่ออะไรหรอ
โมนา>>>เราชื่อ โมนา ยินดีที่ได้รู้จักนะพิมพ์
พิมพ์>>>เช่นกันจ๊ะ....โมนานี้เพื่อนเรา ดาด้า,เนย,แล้วก้ผู้ชายหล่อๆคนนั้นชื่อ นนนี่
โมนา>>>ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน เราชื่อ โมนา
พิมพ์>>>แล้วโมนาเรียนสาขาไหนหรอ
โมนา>>>เราเรียนสาขา คอมพิวเตอร์
พิมพ์>>>จริงป่ะเหมือนพวกเราเลย งั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะ
โมนา>>>เอาสิ
ดาด้า>>>ได้สิ
เนย>>>ไม่มีปัญหา
นนนี่>>>จัดไปจ้า....555555
พวกเรานั่งฟังบรรดาอาจารย์หลายคนขึ้นมาบรรยายนู้นี้นั้นไปเรื่อยๆ ฟังบ้าง คุยบ้าง ตามประสา
อาจารย์>>>ต่อไปจะเป็นการสรุปยอดผลคะแนนในการสอบนะค่ะ ในการสอบ คะแนนเต็มอยู่ที่
800คะแนน นักศึกษาทุกคนจะต้องทำคะแนนให้ได้500คะแนนขึ้นไปถึงจะผ่าน และในการสอบในครั้งนี้ก็มีนักศึกษาที่สามารถทำคะแนนเกิน500คะแนนทั้งหมด 477คนนั้นก็คือนักศึกษาใหม่ที่นั่งอยู่ตรงนี้ และก็มีบางคนที่ทำคะแนนสอบได้เกิน600คะแนนอยู่ประมาณ 100กว่าคนเก่งจริงๆนะ แต่ แต่ แต่ มีคนที่ทำคะแนนได้800คะแนนเต็มค่ะ มีเพียง1คนเท่านั้น
นางสาว มิโดริ โมนา ดราก้อน ลินท์ คะ อยู่ไหนเอ่ย ยืนโชว์ตัวให้เพื่อนเห็นหน้าหน่อยค่ะ
เห้ย...อะไรว่ะ ทำไมต้องประกาศขนาดนี้ด้วยว่ะ ตาย ตาย ตาย....แต่ฉันก็ค่อยๆ ยืนขึ้น อยู่กับที่และก้มหัวเล็กน้อยเพื่อเป็นการเคารพต่อทุกคน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
อาจารย์>>>งั้นขอเชิญ นักศึกษาออกมาข้างหน้าหน่อยค่ะ อ้าว....ปรบมือเป็นกำลังใจให้เพื่อนคนเก่งของเราหน่อยค่ะ
แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ แปะ
PART ที.โอ
หึ..หึ..หึ..น่ารักฉิบหายเลยว่ะ แถมยังเก่งมากอีกด้วย ทำข้อสอบได้800คะแนนเต็มไม่ธรรมดาเลยจริงๆสาวน้อย
ไคโร>>>ดราก้อน ลินท์ นามสกุลคุ้นๆป่าวว่ะ
ที.โอ>>>อืม....กูก็ว่าคุ้น
โรม>>>จะไม่คุ้นได้ไง
ไอ้โรมมันหันหน้าจอโทรศัพท์มาให้พวกผมดู และสิ่งที่ผมเห็นนั้นก็คือ สาวน้อยของผมเธอนามสกุลเดียวกับ เฮียมาสเตอร์ รุ่นพี่ปี4ที่พวกผมสนิทด้วย และก็ยังทำธุรกิจร่วมกันอยู่บ่อยๆด้วย
ไคโร>>>กูก็ว่าและว่ากูคุ้นๆหน้า
เขต>>>มึงเคยเจอน้องเค้าไง๊
ไคโร>>>มึงจำวันที่เฮียมาสเตอร์ไปหาพวกเราที่ผับได้ป่ะ
เขต>>>จำได้ ทำไม
ไคโร>>>ก็วันนั้นเฮียเค้าบอกกูว่า รบกวนกูจัดการเรื่องเข้าเรียนที่มหาลัยให้หน่อย1คน เป็นน้องสาวแท้ๆของไอ้เฮียมันไง เห็นบอกเพิ่งกลับมาจาก อิตาลี และอีกอย่างนะน้องสาวคนนี้แหละที่เป็นคนดูแลโรงงานผลิตอาวุธที่อิตาลี
เขต>>>อ้าว...เฮียมันบอกให้มึงจัดการไม่ใช่ไง๊ทำไมน้องเค้ายังได้สอบอยู่อีกหล่ะ
ไคโร>>>เฮียมันบอกว่่าให้จัดการทุกอย่างจามระเบียบเหมือนเดิมและกูก็เป็นคนรับเอกสารสมัครเรียนของน้องเค้าเองกับมือคนนี้ไม่ผิดแน่..
โรม>>>ไม่เห็นต้องสงสัยเลย หน้าเค้าก็เหมือนกันอยู่ ว่าแต่ว่า เพื่อนเราเจอด่านหินซะแล้วสิเพราะดีกรีน้องเค้าไม่ธรรมดาเลยน๊า..ทายาทมาเฟียเหมือนกันซะด้วย
ที.โอ>>>เมื่อไหร่พวกมึงจะเลิกพร่ามสักที
ไคโร>>>แหนนะ โมโหกลบเกลื่อนด้วย
ชัดขนาดนั้นเลยหรอว่ะ แต่ก็ช่างมันเถอะ และตอนนี้ยัยตัวเล็กของผมเธอเดินกลับไปนั่งที่แล้วครับ จากนั้นบรรดาอาจารย์ก็ทยอยออกจากห้องประชุม เหลือแค่รุ่นพี่ และพี่ว๊าก และน้องๆนักศึกษาใหม่ ผมก็เลยมอบหมายให้ไอ้เขต,ไอ้ไคโร,ไอ้โรม,และก้อไอ้เวย์ พูดคุยและแจ้งข่าวสารให้น้องๆฟัง ใช้เวลาไม่นานในการแจ้งข่าวสารไม่นานพวกผมก็ปล่อยน้องๆกลับ ผมที่คอยมองยัยตัวเล็กตลอดพอปล่อยปุ๊บ หายปั๊บ สมกับที่เป็นทายาทมาเฟีย
เริ่มอยากจะรู้จักเธอมากขึ้นแล้วสิ ยัยตัวเล็ก โมนาที่แยกกับเพื่อนเดินเพื่อไปขึ้นรถแต่แล้วก็ได้ยินเสียงเหมือนคนร้องให้ช่วย และก็มีเสียงผู้ชายดังขึ้นด้วยเหมือนกับว่ากำลังมีเรื่องทะเลาะวิวาห์กันอยู่ โมนาเดินไปตามเสียง มือก็กดโทรศัพท์บอกให้คีตะตามมาที่ตรงนี้
ภาพที่เห็นคือ ผู้ชายตัวใหญ่2คนกำลังจับเด็กสาวขึงลงกับพื้นหญ้า และกำลังจะทำมิดีมิร้ายกับเด็กผู้หญิงคนนั้น โมนาที่เตรียมกำลังจะลุกออกไปช่วย เด็กคนนั้นก็มีมือปริศนายื่นมาปิดปากเธอและดึงเธอเข้าหาแผงอกแข็งแรง โมนา ดีดดิ้นให้ตนเองหลุดออกจากพันธนากาา แต่ก็ต้องชะงัก เพราะคนที่อยู่ด้านหลังเธอคือพี่ชายของเพื่อนสาวอย่าง ดี.เอ็มเค้าทำเสียงชู่ โมนาจึงยอมเงียบปากทันที ที.โอจึงค่อยปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
โมนา>>>พี่มาได้ยังไงเนี้ย
ที.โอ>>>เดินตามมา
โมนา>>>ตาม....ตามใคร....ตามทำไม
เสียงกระซิบกรซาบดังขึ้นมาทำให้คนที่อยู่เบื้องหน้าและเริ่มรู้สึกตัว ว่าไม่ได้มีแค่พวกมัน
คนร้าย1>>>ใครว่ะ เสียงใครว่ะ
คนร้าย2>>>ใครแม่งทำกูเสียเวลากูจะปาดคอแม่ง
1ในคนร้ายเดินเซไปเซมาไปบริเวณที่ได้ยินเสียง และในจังหวะนั้นตำรวจและยามก็วิ่งมารวบตัวของคนร้ายไว้ได้ และได้ทราบในภายหลังว่า คนร้ายทั้ง2คนเสพยาเลยทำให้เมายาและเห็นเหยื่อในบริเวณนั้นพอดีเลย ฉุดกระชากลากถูกับคนร้ายมาเรื่อยๆจนถึงบริเวณเปลี่ยวเลยลวมือทำร้ายร่างกายและกำลังจพขืนใจแต่มีคนพบเข้าซะก่อน ส่วนเหยื่อรายนั้นก็โทรหาผู้ปกครองให้มารับ และทราบเรื่องทั้งหมดและขอบคุณ ทั้ง2คนมากที่ช่วยชีวิตลูกสาวไว้ หลังจากให้ปากคำเสร็จทั้งคู่ก็เดินออกมาพร้อมกัน ยังไม่ทันจะได้เอ่ยพูดอะไร หญิงสาวก็หันมาเอ่ยขอตัวกลับ บวกกับบอดี้การ์ดหน้าหล่อขับมารับมาจอดเทียบพอดีเธอจึงขอตัวกลับก่อน