เพื่อนที่ไม่ได้พบกันเนิ่นนาน... วันที่หวนกลับมาอีกครั้ง อาจไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา - ตอนที่ 1 โดย DeepblueSun @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เรื่องสั้น,วรรณกรรมเยาวชน,เรื่องสั้น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

วรรณกรรมเยาวชน,เรื่องสั้น

รายละเอียด

เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา โดย DeepblueSun @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เพื่อนที่ไม่ได้พบกันเนิ่นนาน... วันที่หวนกลับมาอีกครั้ง อาจไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ผู้แต่ง

DeepblueSun

เรื่องย่อ

คุณเคยมีเพื่อนที่ไม่เจอกันนานหรือไม่ แล้วคิดถึงเขาจนอยากตามหาไหม

สารบัญ

เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา-ตอนที่ 1 ,เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา-ตอนที่ 2 ,เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา-ตอนที่ 3 ,เมื่อกลางวันล่วงเลยและราตรีไม่เคยกลับมา-ตอนที่ 4

เนื้อหา

ตอนที่ 1




ไนท์ไปกินข้าวกัน ไนท์ไปล้างจานกัน เรากลับบ้านก่อนนะ ไนท์เราอยากไปสนามเด็กเล่น ไนท์ทำการบ้านเร็ว เราชนะแล้วไนท์แล้ว เราแพ้ไนท์อีกแล้ว. ไนท์.. ไนท์... ไนท์-

.

.

ผมลุกขึ้นนั่งสะลึมสะลือตรงปลายเตียง ทบทวนความฝันเมื่อครู่นี้

“ไนท์เหรอ อืม..”

ผมกับไนท์เราสนิทกันมาก เราเล่นด้วยกันทุกวันเพราะบ้านอยู่ใกล้กันถัดไปแค่สองหลัง จนเมื่อสองปีก่อนอยู่ ๆ เขาก็ย้ายไปกะทันหัน ก่อนย้ายไนท์ได้ให้ที่อยู่ใหม่กับผม เราเลยยังได้คุยกันอยู่ผ่านไปรษณีย์สัปดาห์ละครั้งสองครั้ง บางครั้งจดหมายก็ส่งไปมาเร็วบ้างช้าบ้าง ทั้ง ๆ ที่เขาห่างจากผมสองอำเภอ 

หายจากอาการง่วงก็ปาไป 6:47 น. แล้ว ผมลุกจากเตียงไปทำกิจวัตรยามเช้า ถึงวันนี้วันเสาร์ไม่ไปโรงเรียนแต่ผมต้องไปทำงาน เพราะพ่อกับแม่เสียมาห้าปีกว่าแล้ว ดังนั้นผมจึงต้องส่งตัวเองเรียนรวมถึงหาเงินใช้ในชีวิตประจำวันด้วย ในทุก ๆ เช้าผมไม่ลืมที่จะไปตรวจดูตู้จดหมายหน้าบ้าน เผื่อมีข้อความใหม่จากไนท์มา และใช่วันนี้มี ไม่รอช้าผมรีบหยิบแล้วเข้าบ้านด้วยความตื่นเต้น




สวัสดีเราไนท์เอง คิดถึงเสมอ เมื่อวานนี้เราได้เจอคุณป้าคนหนึ่งในตลาดถือของเต็มไม้เต็มมือไปหมด เราก็เลยไปช่วยเขา ได้ส้มมาหนึ่งลูกด้วย จะว่าไปช่วงนี้พ่อกับแม่เราดูเครียด ๆ ไม่รู้เครียดอะไร เราก็ไม่กล้าถาม ช่างเถอะ ช่วงนี้เป็นไงบ้างสบายดีไหม

ป.ล.1 จดหมายนายครั้งที่แล้วที่เล่าถึงครูตลกมาก อยากกลับไปเรียนที่นั่นเหมือนเดิมเลย

ป.ล.2 แม่เราส่งธนาณัติไปให้นะ โชคดีล่ะ






น้านิดส่งมาอีกแล้วเหรอ ผมบอกหลายรอบแล้วว่าไม่ต้องส่งมา แต่ก็ขอบคุณจริง ๆ ใจดีสมกับเป็นบ้านนักการเมือง พ่อไนท์ลงการเมืองมาได้หนึ่งสมัยแล้ว ส่วนน้านิดแม่ของไนท์ก็เป็นที่ปรึกษาให้พ่อ เดือนหน้าเลือกตั้งใหม่ผมว่าเขาชนะอีกแน่ ๆ เพราะเป็นที่ชอบใจของชาวบ้านชาวเมือง




“สวัสดีไนท์ คิดถึงเหมือนกัน ฝากบอกขอบคุณน้านิดเรื่องเงินด้วย บอกอีกด้วยว่าไม่ต้องแล้ว ให้อยู่ตลอดเลย เออจริงสิ เราเก็บเงินซื้อมือถือได้แล้วนะ พรุ่งนี้เราว่าจะไปซื้อ ขอเบอร์โทรได้ไหม เราจะได้โทรศัพท์คุยกันไง จะได้ยินเสียงไนท์แล้ว ดีใจจัง โรงเรียนทางโน้นเป็นยังไงบ้าง อีกสองสามอาทิตย์ก็ปัจฉิม จะจบมัธยมหกแล้ว ทางนี้เศร้านิดหน่อยแต่สบายดี จะบอกว่ามีเซอร์ไพรส์ให้ด้วย แต่ไม่บอกหรอกว่าคืออะไร รอรับเลย”

ป.ล. อีกเดือนกว่าก็เลือกตั้งใหม่แล้ว ที่บ้านคงเครียดเรื่องนี้หรือเปล่า แต่ไนท์อย่ากังวลเลย






เซอร์ไพรส์นั่น เท่าที่ผมคิดคือจะไปหาไนท์พร้อมตุ๊กตาหมีพูห์ที่เขาชอบ ที่จริงหลังจากนั้นผมวางแผนว่าจะชวนไปปิกนิกก่อนจบด้วย ผมจะสารภาพว่าผมชอบเขา ผมชอบไนท์จริง ๆ กลัวว่าถ้าไนท์ขึ้นมหาลัยแล้วจะไม่ได้เจอกันอีก