เมื่อมนุษย์ลืมตำนานตำนานจึงกลับมาทวงคืนความจริง ครั้งหนึ่งเมื่ออดีตกาลอันไกลโพ้น เหล่ามวลมนุษย์เคยมีวิทยาการที่เหนือธรรมชาติ เช่นศาสตร์แห่งการต่อสู้ อย่างการใช้ มานา ลมปราณและพลังฉี แต่มนุษย์ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง ยังมีเผ่าพันธุ์อื่นๆเช่นพวกแอลฟ์ มนุษย์สัตว์ และเผ่าพันธุ์อื่นๆอีกมากมาย เพื่อต่อกร กับ. ปีศาจ และ มอนสเตอร์ แต่ทว่าสงครามระหว่างพวกเขานั้นกินเวลายาวนานเกินไป จึงต้องจำใจ สละพลังของพวกเขา เพื่อผนึกฝันร้ายเหล่านั้น ณปัจจุบัน ผนึกนั้นเริ่มถูกคลาย จุดเริ่มต้นของวันสิ้นโลกก็มาถึง

ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก - บทที่4 เมืองหลบภัยและเงื่อนงำของอดีต โดย ลูกแกะผู้โง่เขลา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แอคชั่น,แฟนตาซี,ไซไฟ,ดราม่า,ผจญภัย,มนุษย์สัตว์,เอลฟ์,เอาชีวิตรอด,มอนสเตอร์บุกโลก,พระเอกเก่ง,พระเอกเทพ,ตำนาน,แอคชั่น,การต่อสู้,สงคราม,พลังพิเศษ,เวทมนตร์,ฮาเร็ม,ผจญภัย,ดราม่า,ปีศาจ,มอนสเตอร์,ไซไฟ,แฟนตาซี ,วันสิ้นโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แอคชั่น,แฟนตาซี,ไซไฟ,ดราม่า,ผจญภัย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

มนุษย์สัตว์,เอลฟ์,เอาชีวิตรอด,มอนสเตอร์บุกโลก,พระเอกเก่ง,พระเอกเทพ,ตำนาน,แอคชั่น,การต่อสู้,สงคราม,พลังพิเศษ,เวทมนตร์,ฮาเร็ม,ผจญภัย,ดราม่า,ปีศาจ,มอนสเตอร์,ไซไฟ,แฟนตาซี ,วันสิ้นโลก

รายละเอียด

ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก โดย ลูกแกะผู้โง่เขลา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เมื่อมนุษย์ลืมตำนานตำนานจึงกลับมาทวงคืนความจริง ครั้งหนึ่งเมื่ออดีตกาลอันไกลโพ้น เหล่ามวลมนุษย์เคยมีวิทยาการที่เหนือธรรมชาติ เช่นศาสตร์แห่งการต่อสู้ อย่างการใช้ มานา ลมปราณและพลังฉี แต่มนุษย์ไม่ได้อยู่เพียงลำพัง ยังมีเผ่าพันธุ์อื่นๆเช่นพวกแอลฟ์ มนุษย์สัตว์ และเผ่าพันธุ์อื่นๆอีกมากมาย เพื่อต่อกร กับ. ปีศาจ และ มอนสเตอร์ แต่ทว่าสงครามระหว่างพวกเขานั้นกินเวลายาวนานเกินไป จึงต้องจำใจ สละพลังของพวกเขา เพื่อผนึกฝันร้ายเหล่านั้น ณปัจจุบัน ผนึกนั้นเริ่มถูกคลาย จุดเริ่มต้นของวันสิ้นโลกก็มาถึง

ผู้แต่ง

ลูกแกะผู้โง่เขลา

เรื่องย่อ

ท้องฟ้าถูกฉีดมอนสเตอร์ เริ่มหลั่งไหลเขามา

การล่มสลายของโลกก็มาถึงอริยธรรมของมนุษย์ที่เคยรุ่งเรืองก็ถูกทำลายโดยไม่เหลือชิ้นดี

เรื่องราวของชายหนุ่มที่เมื่อครั้งในวัยเด็ก เคยสูญเสียพ่อแม่จากการโจมตีของมอนสเตอร์เหลือแค่น้องสาวอายุ3ขวบซึ่งเขากำลังปกป้องอยู่ตอนนี้ ขณะนั้นเอง เขาก็หมดสติ และตัดภาพมาที่ห้องสีขาว เด็กน้อยก็ได้สติกลับมา เขาติดอยู่ในนั้น ได้ราวๆ 100 ล้านปี และออกมาโลกภายนอกได้

และนั่นคือ จุดเริ่มต้นใน การตื่นขึ้นของสัตว์ร้ายอย่างแท้จริง

สารบัญ

ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก-บทนำ คุกนิรันดร์,ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก-บทที่1 ก้าวแรกสู่วันสิ้นโลก,ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก-บทที่2 เจอมนุษย์คนแรกในรอบ 100 ล้านปีและข้อมูลของโลก,ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก-บทที่3 เงามืดที่ออกมาโจมตี,ชายผู้ถือมีดครัว ผ่ามิติ สู่วันสิ้นโลก-บทที่4 เมืองหลบภัยและเงื่อนงำของอดีต

เนื้อหา

บทที่4 เมืองหลบภัยและเงื่อนงำของอดีต

🌅 แสงแรกของวันใหม่

ฟ้าสีครามเริ่มปรากฏขึ้นเหนือขอบฟ้า ไล่ความมืดมิดของค่ำคืนออกไป เสียงของเหล่าสิ่งมีชีวิตเริ่มแว่วขึ้นอีกครั้ง ลมยามเช้าพัดผ่านร่างของ ยองมิน ขณะที่เขาเดินข้ามซากปรักหักพังของเมือง

หลังจากจบศึกกับ อีธาน เขาใช้เวลาพักฟื้นเล็กน้อยและเดินทางต่อ เป้าหมายของเขาชัดเจน—เมืองหลบภัยที่ยังเหลือรอด

🏙 ซากเมืองที่ยังมีชีวิต

หลังจากเดินทางต่ออีกหลายชั่วโมง ท่ามกลางอาคารพังทลายและซากรถยนต์ที่ถูกทิ้งร้าง ในที่สุด… เขาก็มาถึง

เมืองเอดัน

มันแตกต่างจากพื้นที่ที่เขาผ่านมา—ที่นี่มีรั้วลวดหนามสูงล้อมรอบ มีป้อมปราการเล็ก ๆ และหอคอยเฝ้าระวังที่สร้างขึ้นอย่างเร่งรีบ ร่องรอยของมนุษย์ยังคงอยู่

"ยังมีคนรอดชีวิตอยู่ที่นี่สินะ" 

ยองมินพึมพำกับตัวเอง

ขณะที่เขากำลังพิจารณาว่าจะเข้าไปยังไงดี เสียงจากด้านบนก็ดังขึ้น

🛑 "หยุดอยู่ตรงนั้น!"

เสียงตะโกนจากหอคอยเฝ้าระวังทำให้ยองมินเงยหน้าขึ้นไป เขาเห็นชายร่างใหญ่ในชุดเกราะกันกระสุนเก่า ๆ กำลังเล็งปืนไรเฟิลลงมาที่เขา

"นายเป็นใคร!? มาจากไหน!?"

ยองมินยกมือขึ้นช้า ๆ เป็นเชิงบอกว่าเขาไม่ได้มาหาเรื่อง

"สวัสดีครับ ผมเป็นแค่คนเร่ร่อนที่ผ่านทางมา"

ชายบนหอคอยหรี่ตาลงอย่างระแวง เขาหันไปพูดคุยกับใครบางคนทางวิทยุสื่อสาร ก่อนจะตะโกนลงมาอีกครั้ง

"เราจะตรวจค้นตัวนายก่อน ถ้าไม่มีปัญหา จะให้เข้ามา"

🔍 การตรวจสอบและสายตาที่จับจ้อง

หลังจากผ่านกระบวนการตรวจสอบ มีคนเข้ามาตรวจค้นสัมภาระของยองมิน พวกเขาพบเพียงมีดทำครัว เสื้อผ้าเก่า ๆ และแผนที่ซึ่งได้มาจากพวกโจร

"ไม่มีอาวุธปืน… แปลกแฮะ" ชายคนหนึ่งพึมพำ

"เอาล่ะ นายเข้าไปได้ แต่อย่าก่อปัญหา"

ยองมินพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะก้าวเข้าไปข้างใน

🏘 ชีวิตที่ยังดำเนินต่อไป

ภายในเมืองหลบภัยมีผู้คนมากมาย—เด็ก ผู้หญิง คนชรา และชายฉกรรจ์ที่ถืออาวุธ บรรยากาศเต็มไปด้วยความระแวงและความเหน็ดเหนื่อย แต่มันยังเป็น ที่พักพิง สำหรับผู้รอดชีวิต

"แปลกจัง… นึกว่าจะเหลือแค่พวกโจรซะอีก"

ยองมินพึมพำ

เขาเดินผ่านตลาดเล็ก ๆ ที่ถูกจัดขึ้นกลางเมือง มีอาหารกระป๋อง อาวุธ และของใช้จำเป็นแลกเปลี่ยนกัน บางคนกำลังซ่อมแซมสิ่งก่อสร้าง ขณะที่บางคนมองมาที่เขาด้วยความสงสัย

💬 "เฮ้ นั่นใครน่ะ? คนแปลกหน้าเหรอ?"

💬 "แต่งตัวไม่เหมือนพวกเราเลย…"

💬 "ดูไม่เหมือนพวกโจร แต่ก็ไม่น่าใช่คนธรรมดา"

ยองมินเพียงแค่เดินต่อไปโดยไม่สนใจเสียงซุบซิบ

🕵 ข่าวลือของเด็กสาว

ขณะที่เขากำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับ อุนยอง เขาได้ยินชาวบ้านพูดถึง "เด็กสาวลึกลับ" ที่ถูกพากลับมายังเมืองนี้เมื่อไม่นานมานี้

"เด็กสาว?" ดวงตาของเขาเปล่งประกาย

ยองมินเดินเข้าไปหากลุ่มชาวบ้านที่กำลังสนทนา เขายกมือขึ้นเล็กน้อยเป็นเชิงขออนุญาต

"ขอโทษนะครับ… พอจะบอกได้ไหมว่าเด็กสาวที่คุณพูดถึงเป็นใคร?"

ชายวัยกลางคนหันมามองเขาด้วยสายตาระแวง

"นายสนใจเรื่องนี้ทำไม?"

"ผมกำลังตามหาน้องสาวของผม… เธออายุน่าจะ 11 ปี"

ชายคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจ

"เด็กคนนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว เธอถูกพาตัวไปโดยพวกของ 'หัวหน้าเคน'"

🔥 ชื่อที่ไม่น่าไว้วางใจ

"หัวหน้าเคน" เป็นชื่อที่ชาวบ้านกล่าวถึงด้วยความหวาดกลัว เขาเป็นหัวหน้าของกลุ่มติดอาวุธที่ควบคุมบางส่วนของเมือง และเขาไม่ได้ช่วยเหลือผู้คนเพราะใจดี… แต่เพราะมันเป็นประโยชน์ต่อเขา

"หมายความว่าไงครับ?" ยองมินถามเสียงเรียบ

ชายคนนั้นขยับเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระซิบเบา ๆ

"เคนไม่ได้ช่วยใครเปล่า ๆ ถ้าเด็กคนนั้นมีค่า… เขาจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ"

💢 ความโกรธที่ซ่อนอยู่

นัยตาของยองมินสั่นสะเทือนเล็กน้อย มือของเขากำแน่นโดยไม่รู้ตัว

— "ถ้าอุนยองอยู่กับคนแบบนั้น…"

เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะผ่อนออกช้า ๆ พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองเพราะอย่างน้อยเขาก็รู้ว่าอุนยองยังมีชีวิตอยู่

"หัวหน้าเคน… อยู่ที่ไหนครับ?"

ชายคนนั้นชะงักเล็กน้อยเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากยองมิน

"เขามีฐานอยู่ที่เขตอุตสาหกรรมเก่า ทางตอนใต้ของเมือง"

"ขอบคุณครับ"

มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับหัวหน้าเคน

ในเมืองเอดัน ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของ "หัวหน้าเคน"

เขาเป็นบุคคลที่ปกครองเขตใต้ของเมืองด้วยกำปั้น ว่ากันว่าเขาเคยเป็นนักสู้ใต้ดินก่อนวันสิ้นโลกจะมาถึง เขามีกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งราวกับสัตว์ป่า และมีพละกำลังเหนือมนุษย์ปกติ

แต่สิ่งที่ทำให้เขาเป็นที่หวาดกลัวไปทั่วไม่ใช่แค่พลังของเขา

มันคือ… สายเลือดของ (ยักษา!)

มีข่าวลือว่าเขาเป็นลูกหลานของ-ยักโบราณ หรืออาจมีสายเลือดของเผ่าในตำนาน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ในช่วงที่พลังของเขาตื่นขึ้น ร่างกายของเขาจะขยายใหญ่ขึ้น กล้ามเนื้อปูดโปน ผิวเปลี่ยนเป็นสีแดง และความสามารถทางกายภาพพุ่งสูงขึ้นหลายเท่า

ชาวเมืองต่างก็พูดถึงเขา

"เคนไม่ใช่มนุษย์ เขาคือสัตว์ร้ายในร่างมนุษย์!"

"มีนักล่าที่ท้าทายเขา และไม่มีใครรอดชีวิตกลับมา"

"แค่เคนกำหมัด กระดูกของแกก็หักไปทั้งตัวแล้ว!"



ทุกคนรู้ดีว่า หากคิดต่อต้าน—จงเตรียมตัวตาย



ยองมินไม่รอช้า เขาเดินออกจากตลาด มุ่งหน้าสู่เป้าหมายต่อไป

"รอก่อนนะ อุนยอง"

"พี่จะพาเธอกลับมาเอง"



{จบบทที่ 4}