ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
( เนื้อเรื่อง )
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก?”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
🔥 เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง? 🔥
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
( ถึงผู้อ่าน )
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี และ ชุดความคิดที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษา คำสะกด และบทบรรยายในนิยายเป็นการแต่งสด ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อักษรหรือเขียนครบถ้วน
อาจมีการปรับปรุงเนื้อหาและแก้ไขคำสะกดอยู่เรื่อยๆ ก่อนปิดต้นฉบับเตรียมเข้าเล่ม
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
นิยายเรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบ แล้วถึงจะใส่เหรียญทำเป็น e-book
(ขออนุญาตติดเหรียญบทที่มี NC ก่อนนะคะ)
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
แสงแดดอันร้อนระอุของบ่ายวันนี้ ไม่เพียงแต่แผดเผาพื้นคอนกรีตในลานกิจกรรมของ มหาวิทยาลัยรัฐธำรง แต่ยังทำให้ผู้คนที่มารวมตัวกันต้องคอยหาที่หลบแดดเพื่อลดความร้อนในร่างกาย เสียงพูดคุยของเหล่านักศึกษาใหม่คณะบัญชีที่กำลังทำกิจกรรมรับน้องแผดเสียงออกไปในอากาศ เสียงแซวเบาๆ ของรุ่นพี่ และเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมคณะ บ่งบอกถึงความคึกคักในทุกมุมของพื้นที่
มีอา สาวน้อยลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ความร้อนจากแสงแดดทำให้เส้นผมสีน้ำตาลเข้มของเธอเริ่มเปียกชื้นจากเหงื่อ เธอหยิบพัดพลาสติกจากกระเป๋าสะพายข้างขึ้นมาโบกเบาๆ ให้มีลมกระทบใบหน้าสวยคมของเธอ
"โอย… ร้อนจะตายอยู่แล้ว" เธอบ่นขณะยืนตามลำดับหมายเลขที่ห้อยคอพร้อมกับ ลูกแก้ว เพื่อนสาวหน้าใสเชื้อสายจีน
"ก็กลางแจ้งแบบนี้ จะให้เย็นได้ยังไง" ลูกแก้วหัวเราะเบาๆ พลางยกมือป้องแสงแดด
มีอาสูดลมหายใจลึก ดวงตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย เธอไม่ได้อยากมาอยู่ตรงนี้ ไม่ได้อยากเรียนที่นี่ตั้งแต่แรก เธอฝันอยากเป็นนักเรียนนอก อยากใช้ชีวิตในต่างแดนอย่างสุขสบาย แต่เธอไม่มีทางเลือก
"สนุกตรงไหน? ฉันไม่เข้าใจเลยการรับน้องเนี่ย"
เธอยังคงเหม่อมองท้องฟ้าสีสดใสที่มีเมฆบางเบาลอยอยู่ คิดถึงการนั่งในห้องแอร์เย็นๆ หรือนั่งดื่มกาแฟในคาเฟ่หน้าตึกคณะมากกว่า
ลูกแก้วยิ้มแล้วตอบ
"ก็ดีนะ จะได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ บ้างไง"
"รู้จักเพื่อนใหม่" มีอาทวนคำพลางเหลือบมองรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งที่เดินผ่านไป
"ถ้ามีอะไรดีๆ ในที่นี้ ก็คงเป็นรุ่นพี่รูปหล่อพ่อรวย นั่นแหละ"
"แกมาเลือกเรียนบัญชีเหมือนฉันทำไมล่ะ? แทนที่จะไปเรียนคณะไฮโซอย่างนิเทศฯ หรือบริหาร พวกนั้นตรงตลาดที่แกต้องการมากกว่านะ ดูลานจอดรถหน้าตึกบริหารสิ มีแต่รถหรูทั้งนั้น" ลูกแก้วแกล้งแซว
"เพราะฉันมองการณ์ไกลไง" มีอายิ้มบาง
"บัญชีมันคือพื้นฐานของธุรกิจ คนรวยต้องการคนที่เข้าใจเรื่องเงิน แล้วทำไมฉันจะเป็นคนที่เข้าใจเรื่องเงินเองไม่ได้ละ?"
ลูกแก้วหัวเราะเบาๆ
ทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก บ้านอยู่ตรงข้ามกัน แทบจะตัวติดกันตลอดเวลา ลูกแก้วเป็นเด็กดี เรียบร้อย ตั้งใจเรียน สมัยเด็กมีอามักไปเล่นที่บ้านลูกแก้วอยู่บ่อยครั้ง คุณกิ่งแก้วแม่ของลูกแก้วเองก็ใจดีคอยช่วยเหลือครอบครัวของมีอาเสมอมา
บ้านลูกแก้วเป็นเจ้าของห้างทองเก่าแก่ฐานะดี แต่ลูกแก้วไม่เคยแสดงสถานะตัวเอง เธอเรียบร้อย สมถะ ชอบเก็บเรื่องส่วนตัว แสดงถึงการอบรมที่ดีจากครอบครัว
ส่วนมีอาเติบโตมาในครอบครัวธรรมดา แม่ของเธอขายข้าวแกงอยู่ที่ตลาดไม่ไกลจากบ้านนัก ส่วนพ่อของเธอเป็นชายชาวต่างชาติที่ทิ้งไว้แค่สายเลือด เขากลับนอร์เวย์ไปโดยไม่เคยติดต่อกลับมา มีอาเป็นคนทะเยอทะยานสูง ไม่พอใจกับชีวิตที่มี และตั้งใจว่าจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้ให้ได้
เธอรู้ดีว่าเธอเกิดมาในครอบครัวที่ไม่สามารถทำให้เธอมีชีวิตหรูหราได้แบบลูกแก้ว สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือการใช้เสน่ห์ดึงดูดความร่ำรวยจากคนอื่น เธอฝันอยากเป็นนางแบบ และมันก็เป็นอาชีพที่เหมาะสมกับเธอที่สุด
ถึงทั้งสองจะสนิทกัน แต่มีอากลับไม่เคยรู้ว่าลูกแก้วมีแฟน
จนกระทั่งวันนี้…
เสียงจากเวทีดังขัดจังหวะ
"เอาละน้องๆ! เดี๋ยวเราจะเริ่มกิจกรรมจับคู่พี่รหัสกันแล้วนะ!"
มีอาหันไปมองรุ่นพี่ที่ประกาศอยู่กลางลาน ถอนหายใจเล็กน้อย ไม่มีความตื่นเต้นแม้แต่น้อย แต่ก่อนที่เธอจะเดินไปหยิบหมายเลขพี่รหัส สายตากลับสะดุดกับบางสิ่ง
ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มในเสื้อช็อปนักศึกษาแพทย์กำลังก้าวผ่านฝูงชนอย่างไม่เร่งรีบ เส้นผมสีดำตัดสั้นเรียบร้อย ผิวสองสีแบบไทย ใบหน้าสะอาดสะอ้าน ดวงตาคมที่แม้จะนิ่ง แต่ให้ความรู้สึกเป็นกันเองอย่างน่าประหลาด
"ลูกแก้ว!" เสียงชายหนุ่มดังขึ้น มีอาตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้จักเพื่อนสนิทของเธอ
สกาย หยุดฝีเท้า หันมามอง ดวงตาคู่นั้นสบกับมีอาชั่วครู่ ก่อนจะหันกลับไปหาลูกแก้วพร้อมรอยยิ้มจางๆ
"พี่สกาย!" ลูกแก้วเรียกเขาด้วยน้ำเสียงสดใส พร้อมหันมาแนะนำเธอให้รู้จักกับชายหนุ่มตรงหน้า
"นี่พี่สกาย แฟนฉันเอง"
"แฟนแก?" มีอาเลิกคิ้วสูง "ตั้งแต่เมื่อไหร่?"
"ก็ตั้งแต่ปีที่แล้ว เจอกันที่เรียนพิเศษภาษาจีน คุยกันเรื่อยๆ จนคบกัน"
"เหรอ…" มีอาพึมพำเบาๆ ดวงตายังคงมองเขาไม่ละสายตา ทำไมเธอถึงไม่เคยได้ยินชื่อเขามาก่อนเลย
"พี่สกาย นี่มีอา เพื่อนสนิทฉัน"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ" สกายพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่แววตาของเขามีบางอย่างที่อ่านไม่ออก
มีอายิ้มบาง "อืม… ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน"
ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลกๆ กับสายตาคู่นั้น ราวกับเขาเคยมองเธอมาก่อน
"พี่ต้องไปช่วยงานรับน้องต่อที่คณะทันตะ เดี๋ยวไว้เจอกันนะ" สกายบอกกับลูกแก้ว ก่อนจะเหลือบมองมีอาเพียงเสี้ยววินาทีแล้วเดินจากไป มีอายืนมองตามแผ่นหลังกว้าง รู้สึกถึงบางอย่างที่อธิบายไม่ได้
"แฟนแกดูเป็นคนดีเนอะ" เธอพูดขึ้นลอยๆ
ลูกแก้วยิ้มกว้าง "ใช่ พี่สกายเป็นคนดี ใจเย็น จริงจัง ฉันโชคดีมาก"
มีอาไม่ตอบอะไร แค่พยักหน้ารับเบาๆ แต่ในใจเธอกลับมีคำถามบางอย่างผุดขึ้นมา