ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
( เนื้อเรื่อง )
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก?”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
🔥 เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง? 🔥
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
( ถึงผู้อ่าน )
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี และ ชุดความคิดที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษา คำสะกด และบทบรรยายในนิยายเป็นการแต่งสด ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อักษรหรือเขียนครบถ้วน
อาจมีการปรับปรุงเนื้อหาและแก้ไขคำสะกดอยู่เรื่อยๆ ก่อนปิดต้นฉบับเตรียมเข้าเล่ม
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
นิยายเรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบ แล้วถึงจะใส่เหรียญทำเป็น e-book
(ขออนุญาตติดเหรียญบทที่มี NC ก่อนนะคะ)
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ณ บ้านเลขที่ 12/25 ซอย รามคำแหง 110 แยก 6 บ้านของนุ้ย
“ฮัลโหลครับ"
"ใช่เมทหรือเปล่าคะ?"
"ใช่ครับ นี่ใครนะครับ?"
"นี่อีฟนะ จำฉันได้ใช่ไหม?"
"อ๋อ เอ่อ จำได้ๆ อีฟมีอะไรหรือเปล่า? โทรมาเสียดึกเลย โทษทีเมทลืมเมมชื่อของอีฟ เลยงงว่าเบอร์แปลกที่ไหนโทรมา"
"อีฟมีเรื่องอยากจะขอให้เมทช่วยอีฟหน่อย พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนมาหาอีฟที่คณะแพทย์ทีได้ไหม สักประมาณห้าโมงเย็น เมทสะดวกไหม?"
"ได้ๆ แต่เมทเลิกเรียนบ่ายสามนะ เดี๋ยว… เมทไปอ่านหนังสือรออีฟใต้คณะแล้วกัน ไม่มีปัญหา"
"ขอโทษที่รบกวนนะเมท ขอบคุณมาก ไว้เจอกัน"
อีฟวางสายไปพร้อมกับวางแผนถึงสิ่งที่เธอจะตั้งใจจะทำในวันพรุ่งนี้
เอี๊ยด.... ปัง!
เสียงปิดประตูไม้ดังมาจากทางเข้าห้องนอนที่ตกแต่งด้วยโทนสีขาวทั้งห้อง อีฟที่กำลังนั่งในท่าสมาธิอยู่บนเตียงนอนลายดอกไม้สีพาสเทลหันไปตามเสียงเพื่อดูว่าใครกันที่เปิดประตูเข้ามา
"ตาแกไปอาบน้ำแล้วอีอีฟ"
นุ้ยเพื่อนสาวคนสนิทของอีฟเดินเข้ามาในห้อง และกำลังใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดผมที่ยังเปียกหมาดๆ ไปด้วยหลังจากเพิ่งสระผมเสร็จ เธอเรียกให้เพื่อนสนิทที่เพิ่งกลับมาถึงบ้านของเธอไปอาบน้ำเสีย
"ฉันยังไม่อยากอาบอ่ะแก" อีฟตอบนุ้ยด้วยท่าที่เปลี่ยนมาเป็นการนั่งกอดเข่า
"กูเข้าใจเมิงนะเว้ย แต่เมิงทำอะไรไม่ได้ พี่สกายเขาพลาดไปขนาดนั้นแล้ว แล้วเมิงก็ไปควบคุมอะไรไม่ได้ ผู้ชายก็คือผู้ชายอ่ะแก"
"โอ้ย! กูไม่เข้าใจ โดนแฟนนอกใจไม่พอ ต้องมาเห็นพี่ชายแท้ๆ นอกใจแฟนตัวเองอีก ทำไมผู้ชายมันเป็นแบบนี้วะเมิง?"
"ผู้ชายดีๆ มันก็มี แค่มันหายากหน่อย"
"กูว่ากูเปลี่ยนไปลองคบทอมดีไหมวะ? กูกลัวว่ะ กูกลัวการมีแฟนใหม่แล้วต้องเจอแบบเดิม"
"อีฟ เมิงใจเย็นๆ ก่อน ครั้งหน้าเมิงก็ค่อยๆ ดูไป การกระทำสำคัญกว่าคำพูดนะเมิง ดูที่การกระทำยาวๆ ถ้าคนมันจะนอกใจยังไงมันก็นอกใจ ไปบังคับอะไรไม่ได้หรอก รักตัวเองไว้ดีที่สุด"
"กูสงสารลูกแก้วว่ะ เขาดีมากเลยนะเมิง แบบ... เหมือนผ้าขาวเลยอ่ะ เขาต้องหนักกว่ากูแน่ๆ ถ้ารู้เรื่องนี้"
"อย่าเพิ่งคิดเรื่องคนอื่น คิดเรื่องของตัวเองก่อน ….. เมิงฟังกูนะ" นุ้ยพูดพร้อมนั่งลงข้างอีฟแล้วจับไปที่ไหล่ของเธอ
"เมิงไปอาบน้ำเสีย แล้วเดี๋ยวเรามาหาหนังสนุกๆ ดูกัน กูรู้ว่าคืนนี้เมิงอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องหรอก"
“จ้าาา อาบก็อาบ เออ... เมื่อกี้กูโทรนัดเมทให้มาหาที่คณะพรุ่งนี้เย็นนะ”
"เมท? พ่อหนุ่มที่มานอนเมาที่บ้านเมิงอ่ะนะ?"
"ใช่ กูว่าเขาน่ารักดี เลยว่าจะลองจีบดู"
"อีอีฟ! เมิงนี่เปลี่ยนอารมณ์เร็วจนกูตามไม่ทันแล้ว เพิ่งจะเสียใจเรื่องพี่ชายนอกใจ บอกกลัวผู้ชายอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็มีนัดหนุ่มคนใหม่เฉย" นุ้ยส่ายหน้าเพราะไม่เข้าใจเพื่อนสาวที่สามนาทีห้าอารมณ์คนนี้เลยสักนิด ปากบอกว่ากลัวผู้ชายจะไปลองคบทอม แต่กลับจะมาจีบหนุ่มเมทเสียงั้น
"เออน่ะ เขาน่ารักจริงๆ เมิง พูดจา ครับๆ ตลอดเลย ตอนคุยกับแม่ก็พูดครับ สุภาพน่ารัก แถมตี๋ๆ สเปคฉันเลย"
อีฟเล่าไปพร้อมทำท่าทางเหมือนเพ้อฝัน เมื่อนุ้ยเห็นเช่นนั้นก็ไม่อยากขัดความหวังใหม่ของเพื่อน
"จ้ะๆ แม่คุณ ไปอาบน้ำ!"
"ไปแล้วค่าา"
อีฟแอบถูกใจเมทตั้งแต่วันที่เขาสองคนได้พบกันวันแรกที่คอนโดแล้ว แต่เพราะอีฟยังมีแฟนอยู่ในตอนนั้นเลยไม่กล้าออกตัวแรง ไม่รู้เพราะโชคชะตาหรืออะไรที่ต้องมาโดนแฟนเก่าอย่างปอนด์นอกใจ แถมยังต้องมาเห็นพี่ชายตัวเองนอกใจแฟนอีก แต่เธอก็ยังอยากลองดูอีกสักครั้ง เธออยากลองคบกับหนุ่มเรียบร้อยดู เธอเชื่อว่าเมทอาจจะไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นๆ ทั่วไป
ณ โถงม้านั่งใต้ตึกคณะแพทย์ศาตร์ เวลา 17:00 น.
เมทกำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ ทบทวนบทเรียนที่เรียนมาทั้งหมดเพื่อเตรียมตัวสอบย่อยในอีกอาทิตย์ที่จะถึงนี้ เขาจดจ่อไปที่โน๊ตเลคเชอร์ที่จดในห้องเรียนจนไม่ได้สังเกตถึงกลุ่มหญิงสาวที่กำลังเดินตรงมาหาเขาจากทางด้านข้าง
"ดีจ้าา" อีฟยื่นหน้าลงไปบังหน้ากระดาษเพื่อทักทายเมท
"อ้าว เลิกแล้วเหรอ ดีจ้า"
เมททักเธอกลับ เขาหมุนตัวหันไปทางด้านข้างของม้านั่งเพื่อสะดวกกับการสนทนามากขึ้น เขาได้พบสาวตัวเล็กที่ไม่คุ้นเคยอีกหนึ่งคนในวันนี้ เธอกำลังยืนทักทายเขาอยู่ข้างๆ อีฟ
"นี่เพื่อนสนิทฉัน ชื่อนุ้ย" อีฟแนะนำนุ้ยให้เมทรู้จัก
"หวัดดี เราเมทนะ" เขาแนะนำตัวอย่างเป็นกันเอง
"ดีจ้ะดี ได้ยินเรื่องนายมาพอสมควร ไปทำอีท่าไหนเมาไม่มีสติจนพี่สกายต้องแบกกลับคอนโดได้" เธอแซวเมทด้วยท่าทีเหมือนรู้จักกันมานาน อีฟรีบเอามือตบไปที่แขนของเพื่อนเพราะกลัวเสียมารยาทเมททันที นุ้ยทำหน้าหยอกเล่นแบบว่าแค่อยากแซวหนุ่มคนใหม่ของเพื่อนก็แค่นั้น
"ฮ่าๆๆ ชื่อเสียงผมคงไม่ดีเลยสินะ ฮ่าๆๆ ผมไม่เคยเที่ยวผับน่ะ ไปเป็นเพื่อนลูกแก้วกับมีอาเฉยๆ ดันคออ่อนเมาไม่รู้เรื่อง"
เขาตอบนุ้ยด้วยความที่มองเรื่องคืนนั้นเป็นเรื่องตลกไปแล้ว
"อีฟมีไรให้เมทช่วย?" เขาเข้าเรื่องทันที
"อ๋อ เดี๋ยวอีฟเล่าให้ฟัง เมทไปห้องสมุดกับอีฟหน่อยได้ไหม? เดี๋ยวอีนุ้ยก็กลับบ้านแล้ว" เธอพูดพลางหันไปส่งสายตาให้เพื่อนสนิทว่าให้เธอรีบกลับไปได้แล้ว เธออยากใช้เวลากับเมทสองคน
"ได้ๆ" เมทตอบ
“งั้นกูไม่อยู่เป็นก้างแล้ว… เอ้ย! ไม่รบกวนเมิงสองคนแล้ว กูไปละ!" นุ้ยแกล้งพูดผิดเพื่อแหย่เพื่อนสนิท ก่อนจะเดินจากไปเพื่อกลับบ้าน เธอตกลงกับอีฟว่าถ้าอีฟเสร็จธุระกับเมทแล้ว ถึงจะตามไปเจอกันที่บ้านของนุ้ยทีเดียว
อีฟทำท่าทางเขิน และทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนแหย่ไปแบบนั้น แต่เมทกลับพอเข้าใจที่นุ้ยแซวได้ทันที เขายิ้มจางๆ และทำท่าทางโบกมือบ๊ายบายให้นุ้ยที่กำลังเดินจากไป
"ไปกันเลยไหม? หรืออีฟอยากไปไหนก่อนไหม?"
"อืม… เมทไปทานข้าวเย็นเป็นเพื่อนอีฟก่อนได้ไหม อีฟยังไม่ได้กินไรเลยตั้งแต่เช้า มัวแต่อ่านหนังสือกับอีนุ้ย"
"เอาสิ เมทก็ยงไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน อีฟอยากกินอะไร?"
"ไปกินอาหารตามสั่งที่ร้านป้ารุ้งตรงหน้าประตูมอกันไหม? เมทเคยกินป่ะ?" อีฟถามด้วยท่าทางขี้เล่น
"เห้ยนั่นร้านประจำเมทเลย ไปสิไป!" เขาตอบด้วยอาการดีใจที่มีคนชอบอะไรเหมือนๆ เขา ตอนเจออีฟครั้งแรกเขาคิดว่า 'เธอจะคุณหนูจ๋ามากเสียอีก แต่กลายเป็นคนง่ายๆ เสียงั้น'
เมื่อทั้งสองเดินมาถึงหน้าประตูมอ ทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในตรอกซอยที่เต็มไปด้วยร้านข้างทาง ร้านอาหารบ้านๆ ป้ารุ้งนั้นตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างร้านก๋วยเตี๋ยวเรือลุงทอมกับร้านข้าวมันไก่หน้ามอ ตกแต่งด้วยผ้าใบ และโต๊ะนั่งสแตนเลสพร้อมเก้าอี้พลาสติกถูกๆ ที่หาซื้อได้ทั่วไป
"ป้าคะ หนูขอข้าวผัดกะเพราปลาหมึกไข่ดาวจานนะคะ" อีฟสั่ง
"ส่วนผมขอเหมือนกันครับ" เมทสั่งตามอีฟ
ทั้งสองนั่งลงตรงโต๊ะที่ยังว่างด้านหน้าร้านหันหน้าเข้าหากัน
"อีฟรู้จักร้านนี้ได้ยังไง?"
"แฟนเก่าอีฟเคยพามาอ่ะ"
"อ๋อ เมทมาเจอร้านนี้เพราะตอนนั้นอยากกินอาหารตามสั่งแล้วบังเอิญเดินมาเจอพอดี หลังจากนั้นมาก็มากินคนเดียวประจำ กะเพราปลาหมึกที่นี่ก็ที่สั่งประจำเหมือนกัน"
"เราชอบกระเพราร้านนี้มากก แบบ กอ ไก่ ล้านตัว อร่อยที่สุดตั้งแต่เคยกินมาเลย"
เมทมองหน้าหญิงสาวที่กำลังทำท่าทางแบบออกรส เธอเป็นหญิงสาวที่หน้าตาน่ารัก แลดูแก่นๆ ลุยๆ อยู่หน่อยๆ อีฟมีรูปร่างที่เพรียวยาว ผิวขาวแต่ไม่มาก หน้าคมตาโตแบบไทยๆ ผมตัดหน้าม้า และซอยไล่ระดับจนถึงกลางหลัง มีเค้าโครงเหมือนสกายอยู่บ้าง ดูเผินๆ ไม่รู้ว่าเป็นลูกคุณหนูมาจากไหนด้วยซำ้ไป
"เมทคิดว่าอีฟจะชอบกินร้านหรูๆ เสียอีก"
"เธออ ฉันก็คนธรรมดา ถึงบ้านฉันจะรวยจริงแต่ฉันก็คนไทยค่ะ! สตรีทฟู๊ด ยูโน๊ว?"
"ฮ่าๆ โอเคๆ" เมทขำเมื่อเห็นอีฟตอบเหมือนเขามองเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว
"ว่าแต่ อีฟจะไปทำอะไรที่ห้องสมุด? แล้วจะให้เมทช่วยเรื่องอะไร?”
"อีฟมีเรื่องจะปรึกษาเมทเฉยๆ จริงๆ ตั้งใจจะไปห้องสมุดเพราะอยากหาที่เงียบๆ แอร์เย็นๆ คุยกันอ่ะ"
"งี้นี่เอง"
ไม่ทันไร อาหารของทั้งสองคนก็มาเสิร์ฟตรงหน้า พวกเขาลงมือทานข้าวด้วยความหิวโหยจึงไม่มีบทสนทนาอะไรระหว่างนั้น แต่ก็ใช้เวลาไม่นานจนอาหารหมด
เมทขอเป็นคนจ่ายเงินสำหรับอาหารในมื้อนี้ ยิ่งทำให้หญิงสาวข้างกายชื่นชอบในตัวเขามากยิ่งขึ้น
ณ ห้องติวหนังสือส่วนตัวภายในห้องสมุดกลางมหาวิทยาลัยรัฐธำลง
"ห๊ะะ!??? อะไรนะ ใช่เหรออีฟ!!??" เมทตะโกนด้วยเสียงที่ตกใจ โชคดีที่ทั้งสองคนอยู่ในห้องส่วนตัว ไม่งั้นคงโดนติเรื่องเสียงดังอย่างแน่นอน
"จริงเมท ฉันพูดเรื่องจริง พี่สกายแอบเอาผู้หญิงที่ไหนไม่รู้ไปเอาที่คอนโด"
"ลูกแก้วรู้ไหม??"
"น่าจะยังไม่รู้ พี่สกายบอกอีฟว่าอย่าบอกลูกแก้วนะ เขาจะไปเลิกกับยัยนั่นเอง"
"เมทสงสารลูกแก้วนะ แต่อีฟจะให้เมททำอะไร?"
"ลูกแก้วเป็นเพื่อนเมทก็จริง เมทเองก็อยากบอกความจริงกับลูกแก้วนะ แต่เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่พี่สกายต้องจัดการอ่ะอีฟ" เขาเสริม
"อีฟไม่ได้จะให้เมทไปบอกลูกแก้ว อีฟแค่อยากให้เมทช่วยสืบว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร อีฟแค่อยากรู้ว่ามันเป็นใครเท่านั้นอ่ะ ส่วนเรื่องลูกแก้ว อีฟเองก็ต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของพี่สกายจัดการ อีฟบอกให้เขาไปเลิกกับยัยนั่นแต่ไม่รู้ว่าจะเลิกจริงไหม"
"แล้วพวกเราจะเริ่มสืบกันยังไง? เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช่เด็กมอเราหรือเปล่า แล้วคณะอะไรอีก"
"อีฟจำรูปร่างหน้าตายัยนั่นได้ นางหุ่นดีมากเมท แถมเป็นลูกครึ่งอีก" เธอเล่า
"ลูกครึ่ง!? อีฟลองเล่ารูปพรรณสัณฐานของเขาให้ฟังหน่อย" เมทยิ่งตกใจเมื่ออีฟบอกเขาว่าผู้หญิงที่สกายแอบเอามานอนด้วยเป็นลูกครึ่ง หรือมันจะเกี่ยวอะไรกับการที่มีอาไม่มาเรียนในวันนี้ แถมที่ลูกแก้วบอกเขาเมื่อเช้าว่าเธอติดต่อพี่สกายไม่ได้ก็เพราะว่าเขาสองคนอยู่ด้วยกันอย่างนั้นเหรอ มันจะเป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆ ใช่ไหม
"ผิวสองสีนะ แล้วก็ผมยาวถึงกลางหลังสีน้ำตาลเข้ม ตาสีน้ำตาลอ่อน นมใหญ่มากก แล้วก็หุ่นแบบนางแบบได้เลย เอวคอด ตูดใหญ่ แต่งตัวโป๊ๆ หน่อย"
เมื่อเมทได้ยินดังนั้น เขาเริ่มมั่นใจว่าคนที่อีฟกำลังพูดถึงคือคนๆ เดียวกันกับคนที่เขาคิดไว้แน่ๆ
"เมทไม่แน่ใจว่าใช่ไหม เดี๋ยวเมทเปิดรูปให้ดูแป๊บ" เมทพูดพร้อมหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาแล้วเลือกรูปที่เขาเคยถ่ายเก็บไว้เมื่อไม่นานมานี้ เป็นรูปถ่ายของเขากับเพื่อนที่คณะอีกสองคน
"เห้ยย!! คนนี้เลยเมท ใช่คนนี้เลย!" อีฟตะโกนพร้อมชี้นิ้วไปที่รูป นี่คือคนๆ เดียวกับที่เธอเจอในวันนั้น
ความตั้งใจที่อยากให้เมทมาช่วยหาว่าใครคือกิ๊กของสกายนั้น จริงๆ แล้วเธอตั้งใจใช้เป็นข้ออ้างเพื่อที่จะได้เจอเมทก็แค่นั้น และจะได้หาเรื่องคุยกับเขาบ่อยๆ เแต่ใครเลยจะรู้ว่าเมทดันรู้จักกับผู้หญิงปริศณาคนนั้น พอได้รู้เช่นนี้แล้วก็ยิ่งทำให้เธอช็อคเข้าไปใหญ่ ยิ่งอยากช่วยลูกแก้วที่น่าสงสาร ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขา
"มีอาเนี่ยนะ อุ๊บ!" เขาเผลอหลุดชื่อของมีอาก่อนที่จะรีบหุบปากเพราะเขารู้จักเธอ
"มีอา? มีอาไหนเมท เมทรู้จักใช่ไหม? เชี่ยยย!" อีฟอุทานด้วยความตกใจ ทำไมโลกมันกลมขนาดนี้
"มีอาเป็นเพื่อนสนิทลูกแก้วอ่ะอีฟ เขาเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก แล้ว ก่อนที่เมทจะไปเป็นเพื่อนพวกเขาอีก"
"โอ้ว มาย ก๊อด! นี่มันละครเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหรือไงกันวะ เห้ย! ทำไมเขาทำแบบนี้กับเพื่อนของตัวเองอ่ะ"
"เมทไม่รู้ เมทไม่คิดว่ามีอาจะเป็นคนแบบนั้น"
"เอางี้ได้ไหม เมทช่วยแอบดูมีอาให้หน่อยว่านางยังติดต่อหรือแอบเจอพี่สกายอยู่หรือเปล่า ส่วนอีฟจะแอบส่องฝั่งพี่สกายเอง" เธอเสนอ
"อีฟ… นี่มันไม่ใช่เรื่องของพวกเราจริงๆ นะ แต่ถ้าถึงขั้นที่มีอาทำแบบนี้กับลูกแก้ว เมทเองก็รับไม่ได้เหมือนกัน"
"งั้นมีอะไรเมทรีบรายงานให้อีฟรู้เลยนะ"
“ก็… ได้ เมทจะแอบดูอยู่ห่างๆ แล้วกัน"
ทั้งเมทและอีฟ ตกลงกันว่าจะช่วยจับตาดูสองคนนี้ว่ายังแอบติดต่อกันอยู่ไหม พี่ชายเธอจะยอมตัดขาดจากยัยมีอาอะไรเนี่ยจริงๆ หรือเปล่า แล้วทำไมลูกแก้วถึงอาภัพอะไรขนาดที่ต้องมาโดนแฟนหนุ่มคนแรกในชีวิตนอกใจกับเพื่อนสนิทของตัวเองด้วย โชคชะตาหนอโชคชะตา