ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
( เนื้อเรื่อง )
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก?”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
🔥 เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง? 🔥
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
( ถึงผู้อ่าน )
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี และ ชุดความคิดที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษา คำสะกด และบทบรรยายในนิยายเป็นการแต่งสด ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อักษรหรือเขียนครบถ้วน
อาจมีการปรับปรุงเนื้อหาและแก้ไขคำสะกดอยู่เรื่อยๆ ก่อนปิดต้นฉบับเตรียมเข้าเล่ม
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
นิยายเรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบ แล้วถึงจะใส่เหรียญทำเป็น e-book
(ขออนุญาตติดเหรียญบทที่มี NC ก่อนนะคะ)
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
'เสียงรถยนต์ที่คุ้นเคยมาจอดหน้าบ้านอีกแล้ว รถแคมรี่สีดำที่มารับลูกสาวของฉันอยู่บ่อยๆ นี่มันของผู้จัดการยัยมีอาเหรอหรือว่าใครกัน' แม่เจี๊ยบที่กำลังนั่งทานส้มตำพร้อมข้าวเหนียวอาหารโปรดของเธออยู่บนโต๊ะทานข้าวกำลังนั่งคิดเมื่อได้ยินเสียงรถที่คุ้นเคยมาจอดหน้าบ้านของเธออีกแล้ว ตอนนี้เวลา 19:20 น. รถคันดังกล่าวจะมาส่งลูกสาวตัวแสบที่ไม่เคยอยู่ติดบ้านเพียงคนเดียวของเธอเป็นประจำเกือบทุกอาทิตย์
นั่นไง อย่างที่คิดไว้ ยัยตัวดีเดินเข้าบ้านมาในชุดเดรสสั้นยีนส์พร้อมกระเป๋าสะพายข้างสีดำที่มีสายห้อยเป็นโซ่สีทองกับโลโก้ตัวซีไขว้
"ไปทำงานมาเหรอลูก? กลับดึกอีกแล้ว" แม่เจี๊ยบเอ่ยถาม
"หวัดดีแม่ ใช่ค่ะไปถ่ายแบบมา"
"รถคันนั้น ใครกันอ่ะลูก?"
"อ๋อ รถผู้จัดการหนูค่ะ"
"เหรอ กลับมาได้เวลาพอดีจะทานข้าวไหม? แม่เพิ่งตำส้มตำกับแกงอ่อมเนื้อเสร็จ"
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูเพิ่งทานมาเลย"
"เออแม่ หนูบอกแม่ไว้ก่อนนะว่า อีกสามเดือนหนูจะย้ายออกไปอยู่คอนโดเอง" มีอาเสริม
"ออกไปไหน? แกมีปัญญาซื้อคอนโดแล้วรึ?"
"หนูไม่ได้ซื้อค่ะ ผู้จัดการเขาจะเช่าให้หนูอยู่ มันใกล้ที่ทำงาน จะได้มารับส่งหนูง่ายขึ้น"
"หนูจะทิ้งแม่ไว้คนเดียวเหรอลูก?"
"แม่คะ! หนูทำงาน ถ้าหนูดังแล้วเดี๋ยวหนูสร้างบ้านให้แม่อยู่สบายๆ ไง ไว้หนูจะพยายามกลับมาเยี่ยมแล้วกันค่ะ" มีอาตอบแม่เจี๊ยบด้วยน้ำเสียงที่ปนความรำคาญเพราะวันนี้เธอเหนื่อยกับการเอาใจเสี่ยกรมาทั้งวัน
หลังจากที่เขาพาเธอไปซื้อคอนโดช่วงบ่าย พวกเขาก็ไปทานอาหารต่อที่โรงแรมที่เสี่ยกรเป็นเจ้าของ ที่อยู่ในระแวกใกล้เคียง และจึงกลับมาส่งเธอที่บ้าน ด้วยตารางงานที่ไม่แน่นอนของเสี่ยกรทำให้เขาไม่มีเวลาได้ใช้กับมีอาอย่างสมใจ ตั้งแต่วันที่มีอาปรนิบัติเขาในห้องน้ำในครั้งก่อน เขาก็ยังไม่มีโอกาสจะพาเธอขึ้นเตียงอีก เนื่องจากเขาต้องออกงานสังคมในช่วงกลางคืนติดต่อกันตั้งแต่กลับมาจากเยอรมันไม่ได้พัก
แม่เจี๊ยบเกิดความรู้สึกที่ทั้งเศร้า และเหงาขึ้นทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกสาวของเธอบอกให้รู้ ทุกวันนี้เธอเหมือนใช้ชีวิตเพียงลำพัง ทำงานหาเงินงกๆ โดยที่ลูกสาวที่เคยคอยช่วยเหลือเธอเลือกจะไปใช้ชีวิตอยู่เองคนเดียวโดยไม่บอกอะไรเธอเลย มีแค่เงินเดือนที่ส่งให้เธอทุกเดือนก็แค่นั้น อยู่บ้านหลังเดียวกันก็ใช่ว่าจะได้เจอกันบ่อยๆ เพราะมีอานั้นเลิกเรียนเสร็จก็ไปทำงานต่อ กว่าจะกลับก็เย็นๆ ดึกๆ หรือบางทีเลิกเรียนเสร็จก็อยู่แต่ในห้องไม่ใช้เวลากับเธอเหมือนเมื่อก่อน
"จ้ะๆ"
ด้วยความที่รู้จักนิสัยของลูกสาวตัวเองดี เธอเลือกที่จะไม่ต่อความยาวสาวความยืด และยอมรับในสิ่งที่ลูกสาวของเธอพูด
มีอาโยนกระเป๋าชาแนลที่เธอเพิ่งได้เป็นของฝากจากเยอรมันวันนี้ลงที่เตียงอย่างเหนื่อยล้า เธอเปลี่ยนเสื้อมาใส่ชุดอยู่บ้านสบายๆ และเริ่มกดเปิดโทรศัพท์มือถือดูข้อความที่ทิ้งไว้เมื่อสามชั่วโมงที่แล้ว
ลูกแก้ว: แกทำอะไรอยู่?
ลูกแก้ว: ทำไมเดี๋ยวนี้ติดต่อไม่ค่อยได้เลย เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?
ลูกแก้ว: อาการป่วยหายหรือยัง? เย็นนี้ไปหาได้ไหม?
มีอา: ยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่อ่ะ วันนี้อย่าเพิ่งเจอเลยแก พรุ่งนี้ฉันน่าจะยังไปเรียนไม่ไหว ฝากแกจดเลคเชอร์เหมือนอาทิตย์ที่แล้วให้หน่อยนะ
เมื่อได้รับข้อความตอบรับที่ถูกค้างไว้ถึงสามชั่วโมงจากเพื่อนสนิทที่ปกติจะตอบเธอในทันที ลูกแก้วรีบตอบกลับมาอย่างไม่รีรอ
ลูกแก้ว: โอเคๆ นอนพักเยอะๆ นะ เป็นห่วง ทานยาด้วย
มีอา: จ้ะๆ เจอกัน
จบบทสนทนาจากแก้ว มีอาก็เลื่อนรายชื่อแชทต่อเพื่อดูข้อความอื่นๆ ที่ค้างไว้เหมือนกัน ส่วนมากจะเป็นมีข้อความจากหนุ่มๆ ที่ทักมาจีบเธอจากช่องทางอินสตาแกรมและอื่นๆ แต่เธอกลับสะดุดเข้ากับข้อความหนึ่งของชายหนุ่ม ที่มีรูปโปรไฟล์กำลังขับรถบีเอมหรูของตัวเอง คนที่เธอไม่ได้เจอมาสักระยะหนึ่งแล้วจนเธอลืมไปว่าเธอเคยใช้เขาเพื่อยั่วโมโหสกาย
พี่คิง: ไม่รับสายพี่เหรอครับ?
พี่คิง: โหลๆๆๆ พี่โทรหาน้องไม่ติดครับ
ข้อความของคิงแช่ในแชทของเธอตั้งแต่วันที่เธอแอบไปหาสกายที่คอนโดเมื่อสี่วันที่แล้ว มีอาเป็นคนมีลักษณะชอบดองแชท เพราะโดยปกติเธอจะแชทคุยกับลูกแก้วแค่คนเดียว มีเมทบ้างบางครั้ง และเพราะเธอเองขี้เกียจตอบคนเป็นนิสัย
‘เธอคิดอะไรสนุกๆ ขึ้นได้แล้วสิ’
มีอา: ขอโทษค่ะพี่คิง หนู่ไม่สบายไม่ได้จับโทรศัพท์มือถือเลยมาหลายวัน พี่ทำอะไรอยู่คะ?
พี่คิง: อ้าวเหรอ แล้วหายดียัง? พี่มาตีกอล์ฟที่สนามเพื่อนพ่อพี่ครับ
มีอา: หายแล้วค่ะๆ
มีอา: โหว เก่งจังเลยค่ะ หนูอยากลองตีบ้างจัง
พี่คิง: ไว้อาทิตย์หน้าพี่พามาตีเอาไหม? เดี๋ยวพี่สอนให้
มีอา: ดีใจจัง ไปค่ะ
พี่คิง: เย็นนี้มีอาทำอะไรครับ?
มีอา: อยู่บ้านทั้งวันค่ะ เพิ่งทานอาหารกับแม่มาค่ะ
พี่คิง: อ๋อ เคร เดี๋ยวสี่ทุ่มพี่โทรหาอีกทีได้ไหมครับ พี่ขอตัวไปเล่นต่อก่อนเดี๋ยวพ่อพี่บ่น
มีอา: ได้ค่ะ เอ็นจอยนะคะ
ไหนๆ เสียสกายก็ตัดสัมพันธ์กับเธอแล้ว ถ้าเธอจะควงเพื่อนสนิทของเขาก็คงไม่ว่าอะไรหรอกเนอะ ได้เมื่อเขาสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน แถมไม่มีใครในกลุ่มสกายรู้ว่าเขาสองคนแอบทำอะไรกัน คิงเองก็ฐานะดี ถึงแม้ว่าจะสู้สกายไม่ได้แต่ก็ยังเข้าเกณฑ์ที่เธอพอใจ หน้าตาดี รูปหล่อพ่อรวย ขับบีเอ็มซีรี่สามตัวใหม่ แถมแบรนด์เนมจัดเต็มทั้งตัวตลอดเวลา ถึงแม้ว่าจะได้ชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงที่ชอบล่าแต้มสาวๆ สวยๆ ทั่วมหาลัยก็ตาม แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอ
เวลา 22:13 น.
มีอานอนดูซีรี่บนเน็ตฟลิกซ์ บนเครื่องแมคบุ๊คโปรสิบห้านิ้วโฉมปี 2024 ที่เธอเพิ่งซื้อมาใหม่ได้ไม่นานจนเวลาร่วงเลยมาจนถึงสี่ทุ่มโดยที่เธอไม่รู้ตัว
เสียงโทรศัพท์ตามที่นัดไว้ก็ดังขึ้น
ครืดด! ครืดด! ครืดด!
"ดีค่ะ"
"ดีจ้า พี่เพิ่งถึงบ้านอาบน้ำเตรียมตัวนอนแล้ว พรุ่งนี้มีอามีคลาสไหมครับ? ให้พี่ไปรับไหม?"
"พรุ่งนี้หนูว่าจะโดดอ่ะค่ะ ยังรู้สึกมึนๆ หัวนิดหน่อย"
"อ่าวเหรอ ว้า~ อดเจอน้องมีอาสุดสวยเลย"
"พี่อยากไปดูหนังกับหนูหลังเลิกเรียนวันมะรืนไหมคะ?"
"ได้สิครับ พี่เลิกสี่โมงเย็น น้องมีอาเลิกกี่โมงครับ? เดี๋ยวพี่ไปรับที่คณะ" คิงรู้สึกตื่นเต้นที่มีอาชวนไปออกเดทเป็นครั้งแรก
"ห้าโมงค่ะ พี่มารอที่ใต้คณะหนูได้ไหม?"
"ได้สิจ้ะ ดีลแล้วนะ ไม่เบี้ยวนัดพี่นะครับ"
"ไม่เบี้ยวค่ะ"
"ดีมาก อยากทานอะไรเลือกร้านไว้เลยนะครับ"
"โอเคค่ะ ว่าแต่พี่คิง หนูถามอะไรพี่ตรงๆ หน่อยได้ไหมคะ?"
"ว่ามา"
"พี่อยากเป็นแฟนกับหนูไหม?" เธอถามคิงด้วยน้ำเสียงที่ทำให้ดูน่าสงสารมากที่สุด
"ฮ่าๆๆๆ ทำไมถามงั้นละครับ แล้วที่พี่จีบหนูอยู่คือไม่ใช่ไง๊?"
"พี่ออกจะเลื่องลือในความเจ้าชู้ หนูก็ต้องแน่ใจไว้ก่อนสิคะว่าพี่จะไม่นอกใจหนู"
"อันนี้ก็อยู่ที่ลีลาน้องนะครับว่าจะเอาพี่อยู่ได้ไหม ฮ่าๆๆๆ"
"แหม หื่นเหมือนเดิมเลยค่ะ ฮ่าๆ"
"เอ้า เดี๋ยวลองแล้วก็ได้รู้เองละจ้ะ"
“ไม่เอาแล้ว หนูไปนอนดีกว่า ฝันดีค่ะ"
"เดี๋ยวพี่ทักหาอีกทีพรุ่งนี้นะครับ ฝันดีจ้า"
มีอาที่หยอกเล่นกับคิงนั้นจริงๆ มีแผนอยู่ในใจเธอ เธอรู้ดีแก่ใจว่าคิงแค่อยากเก็บแต้มเธอแถมสเปคของคิงเองก็ต้องสวยๆ เซ็กซี่แบบเธอเท่านั้น เขาชอบควงผู้หญิงที่จะทำให้ผู้ชายทั่วมหาลัยนั้นอิจฉา และเพื่ออวดความเป็นชายของเขาก็แค่นั้น ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งไปกว่านั้น
ส่วนเธอก็แกล้งทำเป็นสาวน้อยที่กลัวถูกผู้ชายอย่างคิงล่าเหมือนลูกไก่ในกำมือ แต่จริงๆ แล้วเธอแค่เล่นไปตามเกมจิตวิทยาที่ผู้ชายแบบคิงชื่นชอบก็แค่นั้น ใครกันจะล่าเธอได้ในเมื่อถ้ามันเป็นความพึงพอใจของคนสองคน เธอก็ถือว่าวินๆ กันทั้งคู่ คำว่าเสียเปรียบไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมของเธออยู่แล้ว จะนอนกับใครก็ได้ ถ้าถูกใจเป็นพอ