ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ผู้แต่ง
Amber. Author
เรื่องย่อ
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
( เนื้อเรื่อง )
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก?”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
🔥 เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง? 🔥
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
( ถึงผู้อ่าน )
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี และ ชุดความคิดที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษา คำสะกด และบทบรรยายในนิยายเป็นการแต่งสด ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อักษรหรือเขียนครบถ้วน
อาจมีการปรับปรุงเนื้อหาและแก้ไขคำสะกดอยู่เรื่อยๆ ก่อนปิดต้นฉบับเตรียมเข้าเล่ม
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
นิยายเรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบ แล้วถึงจะใส่เหรียญทำเป็น e-book
(ขออนุญาตติดเหรียญบทที่มี NC ก่อนนะคะ)
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
ดวงอาทิตย์ในช่วงกลางวันกำลังส่องแสงจ้าเหนือท้องทะเลกว้าง เรือยอร์ชสีขาวสะอาดสะท้อนแสงแดดเป็นประกายระยิบระยับ ขณะที่มันลอยตัวอย่างสง่างามบนผิวน้ำสีฟ้าใส ดาดฟ้าไม้สักขัดเงาร้อนอุ่นจากไอแดด ลมทะเลพัดเอื่อยๆ นำพากลิ่นไอเกลืออ่อนๆ มาปะปนกับความสดชื่นของอากาศเปิดโล่ง
สกายกำลังยืนมองมีอาที่กอดแขนเพื่อนสนิทของตนด้วยความเคือง ระหว่างที่เขากำลังช่วยลูกแก้วทากันแดดที่หลังบนเรือยอร์ชที่พวกเขาทั้งสี่คนเพิ่งเหมาลำมา ลูกแก้วใส่ชุดวันพีซสีขาวเรียบที่เว้าหลัง ในขณะที่สาวมีอานั้นจัดเต็มด้วยชุดบิกีนี่ทูพีซไซส์เล็กสีขาวเข้าคู่กับลูกแก้ว ที่แทบจะไม่ปกปิดอะไรบนตัวเธอเลย แค่เพียงกระตุกเดียวชุดนั่นก็คงหลุดออกอย่างไม่ยากนัก
ไอเดียที่จะมาว่ายน้ำเล่นกลางทะเลแบบนี้มาจากสาวมีอาเช่นเคยไม่ต้องสืบ เธออยากลองนั่งเรือแบบนี้มานานแล้ว ทั้งคิงและมีอา ต่างตัวติดกันมากยิ่งขึ้นจนผิดสังเกต 'สงสัยพวกมันคงได้กันแล้วละสิ' สกายคิดระหว่างที่ยังคงจ้องไปที่ทั้งสองคนอย่างไม่ละสายตา
ตั้งแต่เช้าแล้ว มีอาแทบไม่สนใจที่จะมองเขาเหมือนที่ผ่านมาเลย เธอทำตัวเหมือนเขาไม่มีตัวตน แล้วทำไมเขาต้องเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองในใจเพราะหญิงอื่นแบบนี้ด้วยละ?
"พี่คิงค๊า ทาออยกันแดดให้หนูหน่อยสิ หนูอยากอาบแดดอ่ะค่ะ อยากผิวแทนๆ"
มีอาหันไปอ้อนชายหนุ่มที่เธอกำลังนั่งกอดแขนเขาแน่นอยู่บนเบาะใหญ่หน้าตัวเรือ พร้อมหยิบขวดออยกันแดดสำหรับใช้อาบแดดยัดใส่ที่มือเขา
เบาะรองนั่งสีครีมเรียงรายอยู่บริเวณหัวเรือ ร่มผ้าใบสีขาวกางออกเป็นร่มเงาเหนือโต๊ะกระจกกลาง ที่ยังมีหยดน้ำจากเครื่องดื่มเย็นเกาะอยู่บางๆ ท้ายเรือมีแพลตฟอร์มยื่นลงสู่ผืนน้ำ สะท้อนแสงแดดระยิบเหมือนแผ่นกระจก
ประตูบานเลื่อนกระจกเปิดสู่ภายในที่เย็นสบายจากเครื่องปรับอากาศ ห้องรับแขกตกแต่งในโทนสีเอิร์ธโทน เฟอร์นิเจอร์หนังแท้ตัดกับพื้นไม้เนื้อแข็งขัดมัน หน้าต่างพาโนรามารอบตัวเรือเปิดรับวิวท้องทะเลไกลสุดสายตา ขณะที่เครื่องยนต์ยังคงส่งเสียงต่ำๆ เป็นจังหวะ ล่องไปตามผืนน้ำเงียบสงบของช่วงบ่ายอันเงียบงัน
"มาๆ นอนเลยจ้ะเดี๋ยวจะทาให้ทั่วเลย" คิงตอบด้วยความร่าเริงปนเจ้าเล่ห์
"ให้นอนหงายก่อนหรือนอนคว่ำดี?" มีอาแกล้งแหย่คิงโดยการถามคำถามที่ล่อแหลมไม่สนใจคนรอบข้าง
"แหมๆ ถามงี้พี่ก็ต้องบอกว่านอนหงายสิจ้ะ จะได้ล้วงได้ง่ายๆ เอ้ยทาได้ทั่วๆ" คิงยังคงแกล้งเล่นมุขตลกลามกใส่สาวที่เขาเพิ่งเอาทำเมียเมื่อคืนมาหมาดๆ
"โอเคค่ะ ล้วงให้ทั่วๆ นะคะ" มีอาตอบกลับด้วยคำพูดที่ชัดเจนไม่เหมือนการแกล้ง เธอตั้งใจพูดเช่นนั้นจริงๆ
คิงถึงกับตาลุกวาวด้วยความถูกใจ ผู้หญิงอะไรจะเซ็กซ์จัดขนาดนี้ ถูกใจเขาจนแทบอยากจับเธอมายัดเสียตรงนั้นให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
มีอานอนหงายพร้อมถอดเชือกบิกินี่ตัวจิ๋วที่รัดอยู่หลังคอออกพร้อมเอาแขนมาปิดบังส่วนสงวนเอาไว้ไม่ให้ใครได้เห็นทัน พนักงานชายสองคนที่ดูแลอยู่บนเรือต่างแอบกระซิบกันด้วยเสียงเบา แขกของเรือในวันนี้ทำไมเด็ดขนาดนี้ทำเอาสองหนุ่มถึงกับเกิดอารมณ์ตามๆ กันไม่ต่างจากคิง พวกเขาคิดตรงกันว่าผู้ชายที่มากับเธอนั้นช่างน่าอิจฉาที่มีวาสนาได้ลิ้มลองหุ่นนั่นทุกๆ คืน
คิงบรรจงทาน้ำมันให้กับมีอาอย่างตั้งใจ เขาค่อยๆ ลูบไล้ไปตามทีละส่วนของร่างเธอ เริ่มจากปลายเท้าจนมาจบที่หน้าอก เขาแอบคลึงเต้าของเธอจากรอบขอบก่อนจะแอบหาจังหวะที่ไม่มีใครมองล้วงมือเข้าไปภายใต้แขนของเธอและเขี่ยหัวนมของเธอเล่น
มีอาใช้มืออีกข้างอุดปากตัวเองไว้ พยายามไม่ให้เสียงครางหลุดออกมาด้วยความเสียว และแน่นอน สกายเห็นจังหวะนั่นอย่างเต็มตา เขาทั้งอิจฉาและหมั่นไส้ที่เพื่อนของตัวเองได้ทำอะไรมีอาตามอำเภอใจอย่างประเจิดประเจ้อแบบนี้ ตั้งแต่แอบมีอะไรกับมีอาครั้งล่าสุดในห้องน้ำเมื่อคืน เขากลับรู้สึกเสื่อมอารมณ์ทางเพศที่มีกับลูกแก้วมากขึ้นอย่างรู้สึกได้ชัดเจน เขาไม่รู้ว่าจะทนกับความทรมานนี้ได้ถึงเมื่อไหร่ ความคิดที่อยากจะเลิกกับลูกแก้วเริ่มแล่นเข้ามาในหัวของเขาบ่อยขึ้นทุกวัน
ลูกแก้วที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกับเขากำลังเอ็นจอยกับบรรยากาศรอบข้าง เธอชอบน้ำทะเลใสๆ ที่มองเห็นปูปลาได้เช่นนี้ เธอพยายามชวนสกายลงไปว่ายน้ำแต่เขาก็ดูซึมๆ และปฏิเสธเธออย่างไม่แคร์ มันเป็นเรื่องผิดปกติอย่างมากสำหรับลูกแก้วเพราะปกติแล้วสกายจะตามใจเธอแทบทุกเรื่อง
"พี่สกายไม่ว่ายน้ำกับหนูจริงๆ เหรอคะ?" เธอยังคงพยายามย้ำคำถามที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
"ไม่ค่ะ พี่น่าจะมึนแดด หนูว่ายเลยค่ะเดี๋ยวพี่ดูอยู่ห่างๆ" สกายเองก็ยังคงยืนยันคำตอบเดิมไม่เปลี่ยนใจ
ลูกแก้วสลดไปนิดหน่อยก่อนขอตัวไปเข้าห้องน้ำแทน สกายมองตามแฟนสาวที่กำลังเดินลงไปใต้โถงเรืออย่างสงสาร เขาเองก็ไม่อยากทำแบบนี้กับเธอเหมือนกัน แต่เขาเริ่มเหนื่อยที่จะฝืนใจเต็มทน
เขาคิดว่าเขารู้ตัวแล้วว่าไม่สามารถไปต่อกับผู้หญิงแบบลูกแก้วได้จริงๆ แต่จะให้เลิกกับเธอเพราะเรื่องนี้มันก็ใจร้ายสำหรับสาวน้อยมากเกินไป เขายังอยากขอเวลาในการคิดทบทวนมากกว่านี้
ส่วนเรื่องข้อเสนอที่มีอายื่นให้เขาเมื่อคืนนั้น เขาคิดว่าเขาจะตอบตกลงรับมันไว้ ไหนๆ มีอาก็คงคบกับคิงอย่างเต็มตัวในอีกไม่นานนี้ ถ้าเขาจะแอบใช้เธอเพื่อสนองตัณหาบ้างบางครั้งคงไม่ผิดอะไร อย่างน้อยๆ เขาก็จะได้ปลดปล่อยความทรมานที่ต้องเก็บทนไว้เวลาที่ไม่ได้ดั่งใจจากลูกแก้ว
'คิงมันคงไม่คิดมากอะไรหรอกมั้ง มันแทบไม่เคยสนใจความรู้สึกผู้หญิงที่มันฟันแล้วทิ้งเลยสักคน จะมาเสียใจอะไรกับผู้หญิงอย่างมีอา' สกายคิดขึ้นเมื่อย้อนนึกได้ว่าเขาเองก็กำลังจะแอบเล่นชู้กับแฟนเพื่อนสนิทไม่ต่างจากที่มีอาทำ
มีอาที่กำลังเล่นสนุกอยู่กับคิงตรงหน้าตัวเรือนั้นยังคงส่งเสียงดังคึกคัก สกายยังคงไม่พอใจที่เห็นแบบนั้นเช่นเดิมแต่เขาทำอะไรไม่ได้ จู่ๆ จะโผล่เข้าไปเป็นก้างขวางคอก็จะดูมีพิรุธสุดๆ แถมลูกแก้วก็ยังอยู่บนเรือด้วยทั้งคน
เขามัวแต่สนใจคู่ตรงหน้าจนลืมสังเกตไปว่าลูกแก้วหายไปห้องน้ำนานผิดปกติแล้ว ในหัวของเขามัวคิดถึงแต่เรื่องเมื่อคืน ไม่ทันไรคิงก็ตะโกนมาหาเขาพลางกำลังลูบออยไปตามตัวของมีอาที่ตอนนี้เปลี่ยนท่ามานอนคว่ำหันหน้าเข้าหาเรือ
"สกายเมิง! ลูกแก้วหายไปไหนวะ? มีอาฝากถาม" คิงตะโกนเสียงดัง
"ไปห้องน้ำ!" สกายตะโกนกลับ
คิงหันไปซุบซิบอะไรสักอย่างกับมีอา แล้วทั้งสองคนก็ไม่ได้สนใจสกายต่อเหมือนเดิม สกายที่เพิ่งสังเกตว่าลูกแก้วหายไปเกือบ 20 นาที ได้แล้วจึงรีบลุกขึ้นเพื่อลงไปตามแฟนสาวของตัวเองทันที 'เกิดอะไรขึ้นกับลูกแก้ว?!'
เขาเดินลงบันไดสั้นของเรือ ตรงไปยังห้องน้ำที่อยู่ด้านในห้องนอนทางด้านขวา
"ลูกแก้ว? หนูยังไม่เสร็จเหรอคะ?" เขาถามพร้อมเคาะไปที่ประตูห้องน้ำสามที
ไม่มีเสียงตอบรับ
สกายพยายามเคาะรอบที่สองอย่างตื่นตระหนก ก่อนที่จะรีบดันประตูให้เปิดออก 'ประตูไม่ได้ล็อกนี่หว่า แล้วลูกแก้วหายไปไหน?' เขาหันซ้ายหันขวามองทั่วห้องแต่ก็ไม่เห็นใคร เขาจึงตะโกนเรียกลูกแก้วเสียงดังอีกรอบ
"ลูกแก้ว!? อยู่ไหน!?"
ทันใดนั้นเองลูกแก้วก็เดินออกมาจากห้องนอนฝั่งตรงกันข้าม เธอเดินมาหาสกายด้วยสายตาที่หลุบตาลงมองที่พื้นเหมือนตั้งใจที่จะไม่สู้หน้าเขา
"อยู่นี่ค่ะ ไม่ได้หายไปไหน" เธอตอบด้วยเสียงแผ่วเบา
"ไปทำอะไรในนั้นคะ? พี่ตกใจคิดว่าหนูโดดลงน้ำหายไปแล้วนะเนี่ย" สกายพยายามพูดติดตลกเพื่อแก้เขิน
"เปล่าค่ะ พอดีมึนหัวเลยแอบไปนอนพักแป๊บเดียว" เธอตอบสกายพลางเอามืดปิดตาตัวเองไว้ พยายามทำให้เหมือนคนกำลังปวดหัว แต่เธอหลอกสกายไม่ได้ เขาพอมองออกว่าเธอแอบไปทำอะไรมา สกายดึงมือของลูกแก้วออกเผยให้เห็นดวงตาของสาวน้อยตรงหน้า
"ทำไมลูกแก้วถึงร้องไห้? ใครทำอะไรแฟนพี่?" สกายเริ่มเกิดอาการโมโหเมื่อเห็นแฟนสาวตัวเองตาแดงบวมก่ำ ใครมันทำอะไรเธอระหว่างที่เขาไม่อยู่ด้วย?
"ไม่มีอะไรค่ะ" ลูกแก้วยังคงดื้อดึงที่จะตอบคำถามของแฟนหนุ่ม
"มานี่ก่อน นั่งลง" สกายจูงแฟนสาวให้นั่งลงที่ปลายเตียงก่อนปิดประตูห้องเพื่อไม่ให้ใครได้ยินบทสนทนาต่อจากนี้
"ลูกแก้วบอกพี่ได้ไหม หนูเป็นอะไร? ใครทำอะไร? หรือพี่ทำอะไรให้หนูเสียใจ?"
ลูกแก้วนั่งนิ่งก่อนที่จะเริ่มเบะปากพร้อมน้ำตาที่ไหลพรวดออกมาเหมือนเขื่อนแตก เธอปล่อยโฮก่อนจะตอบคำถามนั้นอย่างตรงไปตรงมา
"ก็ ก็ พี่สกาย ไม่รักหนูแล้ว" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักจากความสะอื้น
สกายตกใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น ทำไมเธอถึงคิดว่าเขาหมดรักเธอแล้ว ซึ่งลึกๆ มันก็อาจจะมีส่วนจริงแต่เขายังไม่ได้คิดจะเลิกกับเธอจริงๆ สักหน่อย
"ทำไมหนูพูดอย่างนั้น?" เขาถามกลับด้วยความสงสัยว่าเขาไปทำอะไรที่ทำให้เธอคิดว่าเขาหมดรักกันแน่ 'หรือว่าเธอจะจับได้เรื่องเมื่อคืน? ไม่น่าใช่ ก็เธอเมาไม่มีสติขนาดนั้น จะไปจำความได้ยังไง' สกายถามเองตอบเองในหัว ตอนนี้ความคิดของเขากำลังตีกันมั่วไปหมดเพื่อสืบหาต้นเหตุ
"พี่สกายไม่ยอมเล่นน้ำกับหนูอ่ะ" ลูกแก้วยอมตอบถึงเหตุผลที่ค้างคาใจเธอ สกายถึงกับเบาใจขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น โชคดีที่เป็นเรื่องอื่น
"โถๆ" เขาดึงลูกแก้วเข้าไปซบที่อกอันกว้างขวางของเขาพลางลูบหัวเธอเพื่อปลอบใจ
"พี่ขอโทษที่ไม่ยอมเล่นน้ำกับหนู พี่มึนแดดจริงๆ ค่ะ" สกายยังคงตอบเธอด้วยข้ออ้างเดิม ลูกแก้วเงยหน้ามองแฟนหนุ่มด้วยสายตาที่เว้าวอน ก่อนพยายามผละตัวเองออกแล้วปาดน้ำตาทิ้ง
"ไม่น่าร้องไห้เพราะเรื่องแค่นี้เลย ยังไงพี่ก็ยังรักหนูที่สุดค่ะ เข้าใจนะ?" สกายพยายามย้ำให้ลูกแก้วยงคงมั่นใจในตัวเขา ลูกแก้วไม่ได้ตอบอะไรกลับ เธอพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเช็ดหูเช็ดตาตัวเองที่เลอะเทอะไปหมดในเวลานี้
สกายมองตามเธอพร้อมฉุกคิดได้ว่า หรือเพราะการกระทำของเขามันเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ลูกแก้วถึงมีอาการคิดมากแบบนี้ ไม่งั้นลูกแก้วไม่ร้องไห้เพราะเรื่องแค่นี้แน่นอน แถมครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาทำให้ลูกแก้วร้องไห้เสียใจตั้งแต่คบกับเธอมาอีกด้วย
ความรู้สึกแย่ แล่นขึ้นมาในอกของเขาทันที เขาไม่ได้อยากเปลี่ยนไป แต่อาจเป็นเพราะความคิดที่อยากจะเลิกกับเธอที่ทวีคูณขึ้นทุกวันจนมันอาจจะทำให้เขาลืมตัวแสดงอาการที่บ่งบอกว่า เขาเปลี่ยนไป