"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
ดราม่า,ผู้ใหญ่,ชาย-หญิง,ยุคปัจจุบัน,ไทย,อีโรติก,nc,18+,แย่งแฟนเพื่อน,ทรยศ,แย่งชิง,นางเอกเลว,พระเอกชั่ว,20+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet"ถ้าเขาเป็นแฟนเพื่อนสนิทฉัน แล้วจะทำไม? ถ้าฉันอยากได้ก็ต้องได้สิ"
Amber. Author เขียน | White Diamond วาด
“ความรัก… มิตรภาพ… หรือความทะเยอทะยาน สิ่งใดที่เธอจะเลือก?”
มีอา ธาราเวช หญิงสาวลูกครึ่งไทย-นอร์เวย์ ที่มีรูปเป็นทรัพย์ เติบโตมากับแม่เพียงลำพังในร้านข้าวแกงเล็กๆ ความจนหล่อหลอมให้เธอทะเยอทะยาน ไม่ใช่แค่ความฝันอยากมีชีวิตที่สุขสบาย แต่เธอเชื่อว่า ถ้าความรักไม่อาจให้ทุกอย่างได้ เงินต่างหากที่ทำให้ชีวิตสมบูรณ์
เธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว ลูกแก้ว ลลิตา หญิงสาวแสนดีที่เกิดมาบนกองเงินกองทองและมอบมิตรภาพที่บริสุทธิ์ให้กับเธอเสมอมา มีอาคิดว่าไม่มีอะไรจะมาสั่นคลอนความสัมพันธ์นี้ได้… จนกระทั่งเธอได้พบกับ สกาย กฤติน – แฟนหนุ่มของลูกแก้ว
เขา คือชายหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตา อนาคต และฐานะ
เธอ คือนางแมวป่าที่ไม่เคยยอมเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของใคร
เมื่อแรงดึงดูดต้องห้ามเริ่มก่อตัวขึ้น สกายที่พยายามซ่อนความรู้สึกต้องห้ามกลับพบว่ามีอาคือเสน่ห์ที่เขาหักห้ามใจไม่ได้ ส่วนมีอาเองก็ไม่ใช่คนที่ปฏิเสธโอกาสดีๆ … แม้ว่ามันจะเป็นการทรยศเพื่อนสนิทก็ตาม
🔥 เมื่อมิตรภาพ ความรัก และความทะเยอทะยานมาบรรจบกัน สิ่งใดจะอยู่ สิ่งใดจะพัง? 🔥
"เธอเชื่อหรือเปล่าว่า… ดอกไม้ที่งดงามที่สุด มักเป็นพิษร้ายที่แสนหอมหวาน"
คำเตือนเนื้อหา
มีการกระทำที่ผิดศีลธรรมอันดี และ ชุดความคิดที่ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
มีเนื้อหาที่อาจกระทบกับจิตใจในเชิงลบได้
มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด
มีฉากตบตี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ภาษา คำสะกด และบทบรรยายในนิยายเป็นการแต่งสด ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อักษรหรือเขียนครบถ้วน
อาจมีการปรับปรุงเนื้อหาและแก้ไขคำสะกดอยู่เรื่อยๆ ก่อนปิดต้นฉบับเตรียมเข้าเล่ม
นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนโดยทั้งสิ้น
อาจมีเนื้อหาที่ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตจริง ตัวละครและสถานที่บางส่วนเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้น
นิยายเรื่องนี้เปิดให้อ่านฟรีจนกว่าจะจบ แล้วถึงจะใส่เหรียญทำเป็น e-book
(ขออนุญาตติดเหรียญบทที่มี NC ก่อนนะคะ)
© 2025 Amber. Author สงวนลิขสิทธิ์
นิยายเรื่อง "เมาดอกไม้สีทอง The Golden Bouquet" เป็นงานเขียนที่อยู่ภายใต้กฎหมายลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือเผยแพร่เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน ตอนนี้เวลา 18:00 น.
หลังจากที่ทั้งสี่คนทานอาหารเย็นกันบนเรือเสร็จไปตั้งแต่ห้าโมงเย็นแล้วนั้น พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะยังอยากพักผ่อนต่อบนเรืออีกสักพักเพื่อรอดูพระอาทิตย์ตกดินพร้อมๆ กัน เป็นการทิ้งทวนวันสุดท้ายก่อนที่พรุ่งนี้จะต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ และทำหน้าที่ในฐานะนักศึกษาของตัวเองต่อไป
คิงกับมีอายังคงตัวติดกันไม่เปลี่ยนแปลง ส่วนสกายกับลูกแก้วกลับกลายเป็นคู่ที่เงียบมากผิดปกติ ปกติจะเห็นหวานกันตลอดเวลา แต่ตอนนี้ลูกแก้วไม่พูดจากับใครเลย เธอเอาแต่ทำหน้าซึมๆ และทำตามทุกคนอย่างไม่คิดเสวนาด้วย สกายที่ไม่รู้จะปลอบหรือทำให้แฟนสาวตัวเองร่าเริงขึ้นได้ยังไง จึงตัดสินใจที่จะเงียบปากไว้ก่อนไม่ต่างกัน เพราะตอนนี้ทั้งสองคนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง
คิงกับมีอาจับสังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของทั้งคู่ได้ดี ตอนที่ขึ้นเรือมาแรกๆ ในช่วงบ่าย ยังไม่เห็นจะดูงอนกันแบบนี้เลย ไปแอบทเลาะกันตอนไหนนะ
มีอาที่เห็นสกายไม่พูดไม่จากับลูกแก้วเลยทั้งที่เพื่อนสนิทของเธองอนเสียขนาดนั้นก็แอบรู้สึกดีใจอยู่ข้างในลึกๆ โดยที่ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา เธอตั้งใจเมินสกายตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว
ย้อนกลับไปที่คืนหลังจากที่เธอเสร็จธุระกับสกาย และเดินกลับมาสานต่ออารมณ์ที่ค้างคากับชายหนุ่มที่กำลังจะได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเธอ เธอรู้สึกถูกใจในเซ็กซ์ที่เขามอบให้อย่างมาก มากพอที่จะทำให้เธอติดใจที่จะมีอะไรกับเขาได้ทุกๆ วันโดยไม่เบื่อ ไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบความรู้สึกแบบที่ต้องแอบมีอะไรกับแฟนชาวบ้านอย่างที่ทำอยู่กับสกายหรอกนะ มันก็ยังร้าวใจเธอดีอยู่หรอก แต่ความรู้สึกที่สามารถเป็นตัวจริงของใครสักคนได้มันรู้สึกสบายใจมากกว่าจนบอกไม่ถูก ต่อให้คิงจะหยาบคายไปบ้างตอนเวลาร่วมรักกับเธอ แต่มันคงเป็นรสนิยมบนเตียงของเขา เธอพอเข้าใจ
เธอยอมรับใจตัวเองว่า เธอเองก็อยากเป็นที่หนึ่งไม่เป็นสองของใคร
ความคิด และความรู้สึกของการแอบนอกกายระหว่างมีอากับสกายนั้นแตกต่างกัน มีอานั้นไม่เคยแคร์ว่าเธอจะแอบเอาอยู่กับใคร ต่อให้จะมีลูกมีเมียแล้วหรือจะมีแฟน เธอเอาได้หมดถ้าถูกใจของเธอเป็นพอ แต่ตอนนี้เธอได้มีโอกาสของการมีความสัมพันธ์ที่เปิดเผยเป็นตัวเป็นตนอย่างที่ตัวเองเคยฝันไว้ เธออยากได้ชื่อว่าเป็นแฟนสาวหรือจะเป็นสะใภ้ของตระกูลดังตามที่คิดไว้ก็ได้เหมือนกัน บัดนี้เธอมีคิงที่ยอมยื่นสถานะนั้นให้กับเธอโดยที่เธอไม่ต้องไปแย่งชิงใครมา แต่ทว่าคิงแค่ไม่ได้มาจากตระกูลที่มีชื่ออย่างสกายก็แค่นั้น
ถ้าถามว่าตอนนี้เธอพอใจไหม ก็คงตอบได้ว่าพอใจประมาณหนึ่ง ถ้าเกิดวันใดวันหนึ่งสกายยอมเลิกกับลูกแก้วมาคบกับเธอ เธอก็ยังคงไม่ปฏิเสธข้อเสนอนั้นอยู่ดี
ฝั่งของสกายที่รู้สึกแย่กับการกระทำของตัวเองตลอดเวลา แต่ก็ยังไม่คิดหยุดความสัมพันธ์ลับๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับมีอาเสียที นั่นก็เพราะเขาใช้ความใคร่นำใจของตัวเอง แต่ใครจะโทษเขาได้ในเมื่อหนุ่มเจ้ากรรมดันเกิดมาพร้อมความต้องการทางเพศที่สูงลิ่ว และการมีเซ็กซ์ที่เข้ากันได้จัดว่าเป็นหนึ่งในเช็คลิสท์ที่เขาต้องการจากสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของเขา
ลูกแก้ว สาวคนแรกที่เขาเลือกเอามาเป็นแฟนด้วยในสถานะที่ชัดเจน และความจริงใจที่เขามีให้เธอในตอนแรกนั้น ณ บัดนี้กำลังถูกทดสอบอย่างหนักจากความโลภของตัวเอง ความหนักใจที่ไม่ได้ดั่งใจจากสาวขี้อายมันทรมานความต้องการของเขามากขึ้นทุกวัน จนไม่สามารถปฏิเสธผู้หญิงเซ็กซ์จัด ที่พยายามใช้เรือนร่างมาเสนอตัวให้เขาเท่าที่เธอจะสามารถหาโอกาสได้อย่างมีอา ได้ลง
ใจที่บัดนี้รู้แล้วว่า การเลือกคู่สำหรับตัวเองนั้นไม่ใช่แค่เพียงคิดว่าเราควรคู่กับผู้หญิงแบบไหน แต่ควรเลือกจากความพอใจพื้นฐานเดิมของตัวเองตั้งแต่แรก จะได้ไม่พาลให้ความสัมพันธิ์อึดอัดไปหมดขนาดนี้ และยังดึงเอาผู้หญิงที่ไม่ผิดอะไรด้วยเข้ามาทำให้เธอเสียใจเล่น เพียงเพราะเรื่องๆ เดียวที่แทบขาดไม่ได้ในชีวิตของเขาแท้ๆ
ตอนนี้เขายังไม่รู้ว่าควรตัดสินใจทางไหน จะให้เลิกกับลูกแก้วแล้วไปแย่งมีอากลับมาก่อนที่นางจะเทเขาไปคบกับคิงอย่างเต็มตัวอย่างนั้นเหรอ ก็ดูจะเป็นผู้ชายที่เลวเกินไป นอกใจแฟนสาวของตัวเองไปแอบแซ่บกับเพื่อนสนิทของเธอ แล้วยังจะแย่งแฟนสาวของเพื่อนสนิทตัวเองอีก แค่ฟังดูก็เลวชิบหายแล้ว
แต่ในเวลานี้ใจมันกลับบอกให้เขาคิดเช่นนี้
เขายอมรับใจตัวเองแล้วว่า เขาไปต่อกับลูกแก้วไม่ได้จริงๆ เขาต้องการผู้หญิงแบบมีอา
แต่ความต้องการกันและกันของทั้งคู่ จะใช่ความรักหรือเป็นเพียงแค่ผลประโยชน์กันแน่
"กูมีเรื่องอยากคุยกับเมิงว่ะ เมิงมาเจอกูที่ร้านอาหารหลังพาสาวๆ กลับไปอาบน้ำหน่อยได้ไหมวะ?"
คิงที่กำลังเดินตามหลังสกายขึ้นฝั่งพูดขึ้นทำลายความอึดอัดใจของสกายลง เขารอจังหวะที่สองสาวเดินนำกันไปก่อนแล้วจึงเรียกเพื่อนสนิทของตัวเองที่กำลังเดินรั้งท้ายอยู่กับเขา
"บอกกูตรงนี้ไม่ได้เหรอ?" สกายถาม
"มันซีเรียสเว้ย" เขาตอบ
"เออๆ งั้นอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่บาร์แล้วกัน" สกายพูดพลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูเวลา อีกครึ่งชั่วโมงก็น่าจะประมาณ 18:30 น. พอดี
คิงไม่ได้มีสีหน้าที่ดูเครียดอะไร ตรงกันข้าม เขากลับมีสีหน้าที่ดูมีความสุขมากแตกต่างจากสกายอย่างชัดเจน 'เรื่องซีเรียสนี่คือดีหรือไม่ดีวะ?' สกายคิดในใจ
สกายมองตามสายตาของคิงหลังจากสองหนุ่มสนทนากันจบ คิงเดินไปยิ้มไประหว่างที่จ้องมองมีอาจากทางด้านหลัง สกายเข้าใจในสถานการณ์ได้โดยไม่ต้องมีใครมาอธิบายอะไร ดูก็รู้ว่าเพื่อนสนิทของตนนั้นพอใจ และถูกใจหญิงสาวที่เขาพามาทะเลอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ตั้งแต่หลังจากที่คิงเลิกกับพี่หยิน แฟนสาวคนล่าสุดของคิงเมื่อ 4 ปี ที่แล้วไป เขาเสียใจมากที่ถูกทิ้งจนเลือกที่จะเปลี่ยนตัวเองเป็นผู้ชายล่าแต้มเพื่อลบล้างความรู้สึกเสียใจของตัวเอง เขาเลือกที่จะเป็นฝ่ายทำให้ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตของเขาทุกคนเป็นฝ่ายที่ต้องเสียใจแทน เขาไม่สนว่าเขาจะได้ฟันใครแล้วทิ้ง หรือใครจะท้องเพราะเขา เขาเทหมดหลังจากที่เขาเอาจนพอใจ
แต่ตอนนี้ เขาน่าจะได้พบกับหญิงสาวที่เขาคิดจะหยุดและเปิดใจให้อีกครั้ง
เขายอมรับใจตัวเองว่า เขาหลงรักสาวมีอาเข้าให้แล้ว
ทันทีที่ทั้งสี่คนแยกย้ายกันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อใช้เวลาพักผ่อนตามอัธยศัยที่วิลล่ากับคู่ของตน เมื่อลูกแก้วที่เงียบมาตลอดช่วงเย็นเดินเข้ามาในวิลล่าพร้อมแฟนหนุ่ม เธอก็เลือกที่จะพูดกับเขาเพื่อทำลายความเงียบทันที
“พี่สกาย… คะ" เธอเรียกด้วยเสียงที่ดูเศร้าพร้อมทิ้งช่วง
"คะ? ว่าไง" สกายตอบกลับด้วยท่าทางดีใจที่แฟนสาวของเขายอมพูดกับเขาสักที
"หนูว่าพวกเราอยู่ห่างกันสักพักดีไหม?" ลูกแก้วพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้วอย่างช้าๆ
สกายยืนอึ้งไปกับคำพูดนั้นอยู่ประมาณ 5 นาที ก่อนจะรวบรวมสติแล้วเดินเข้าไปพาลูกแก้วนั่งลงที่โซฟาตรงปลายเตียง
"พี่ไม่เข้าใจ? หนูอธิบายหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น? ทำไมอยู่ๆ อยากเลิกกับพี่?"
“หนู… ไม่ได้อยากเลิกค่ะ" เธอพูดระหว่างที่ก้มหน้าไม่สบตากับแฟนหนุ่ม
"หนูว่า เราห่างกันเผื่อจะได้รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรดีไหมคะ?" เธอเสริม
สกายในตอนนี้ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ พร้อมความรู้สึกเสียววาบที่แล่นขึ้นมาในอก
"ห่างกันทำไม!? ลูกแก้วไม่ต้องการพี่แล้วเหรอ?" เขาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นไหวจากความเจ็บปวดภายใน
"ไม่ค่ะ หนูรักพี่มากและยังรักอยู่เลย แต่หนูว่าพี่น่าจะรู้ตัวเองดีมากกว่านะว่าทำไมหนูถึงอยากขอเวลาห่าง"
เธอพูดพร้อมเอามือจับไปที่ลำแขนของสกายที่ตอนนี้เขากำลังกอดเธอไว้แน่นด้วยความที่ไม่อยากปล่อยหญิงสาวคนนี้ไป
"เมื่อไหร่ที่พี่คิดว่าพี่พร้อมจะกลับมาหาหนู เราค่อยเจอกันดีไหมคะ?" เธอยังคงยืนยันข้อเสนอเดิมแม้ในตอนนี้เธอจะน้ำตานองหน้าแล้วก็ตาม
ส่วนสกายที่ใจสั่นเทาด้วยความที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อน ยังคงสวมกอดแฟนสาวตัวเองไว้แน่นในอ้อมแขน เขารู้ใจตัวเองมาสักพักแล้วว่าเขาอยากเลิกกับลูกแก้ว แต่เขาไม่ได้คิดว่าจะบอกเลิกเธอในทันทีหรือมันจะต้องเกิดขึ้นจริงๆ ไวขนาดนี้ จริงๆ เขายังสองจิตสองใจอยู่เลยด้วยซ้ำเพียงแต่ใจมันเอนไปทางเลิกมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด
"พี่… ถ้าลูกแก้วสบายใจแบบนั้น ก็ได้ค่ะ พี่จะให้เวลาลูกแก้ว" เขาพูดด้วยเสียงเบา
"หนูไม่ได้ต้องการเวลาค่ะ ตัวพี่ต่างหาก" เธอยังคงยืนยันคำเดิม
สกายยังคงไม่เข้าใจในคำพูดนั้นของลูกแก้ว หมายความว่ายังไงที่เขาต้องการเวลา เธอต้องการให้เขาไปตัดสินใจให้ดีว่าจะเอายังไงในความสัมพันธ์ของพวกเขางั้นเหรอ ต่อให้มันยังคงคาใจเขา แต่สกายเลือกที่จะไม่เซ้าซี้แฟนสาวที่กำลังจะเป็นอดีตมากไปกว่านี้ เขาคิดว่าลูกแก้วคงยังงอนเขาจากเรื่องบนเรือ และต้องการเวลาห่างจากเขาสักพัก วันสองวันก็คงกลับมาเป็นปกติ นี่คงจะเป็นอาการงอนของเธอที่เขาเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก
เมื่อทั้งสองคนพูดคุยกันจบ ลูกแก้วขอตัวแยกไปอาบน้ำเป็นคนแรก ส่วนสกายเลือกที่จะออกไปนั่งดูพระอาทิตย์ที่กำลังจมลงสู้เส้นขอบฟ้าตรงระเบียงที่ยื่นออกไปบนชายหาด ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าเขามีนัดกับคิงในอีกไม่กี่นาทีที่จะมาถึง เขาจึงเลือกที่จะพิมพ์บอกเพื่อนสนิทของตัวเองเพื่อขอเวลาเพิ่มอีกสัก 15 นาที ให้เขาได้พักสมองและใจลงก่อน
ความรักของเขากับลูกแก้วกำลังจะจบลงแล้วจริงๆ เหรอ