เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ครอบครัว,วาย,YAOI,Yaoi,นิยายวาย,NC,NC+,18+,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,จับแต่งงาน,คลุมถุงชน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ท้องฟ้าในช่วงบ่ายของวันที่เจ็ดเริ่มปลอดโปร่ง แสงแดดสาดส่องลงมาบนไร่ชาที่เสียหายจากน้ำท่วม กันต์และภีมใช้เวลาทั้งเช้าช่วยกันเก็บกวาดต้นชาที่ล้มระเนระนาดและขุดดินเตรียมปลูกใหม่ เหงื่อไหลซึมตามใบหน้าคมเข้มของกันต์ ขณะที่ภีมเช็ดหน้าด้วยแขนเสื้อ ดวงตาคู่สวยของเขามองกันต์ด้วยความเหนื่อยล้าปนอะไรบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น
"วันนี้เหนื่อยกว่าที่คิด" ภีมพูดขณะวางจอบลง กันต์หันมามอง "คุณไม่ชินกับงานหนักอยู่แล้ว" เขาตอบด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า ภีมยิ้มบางๆ "ผมกำลังชิน" เขาตอบ "แค่...อยากพักสักหน่อย" เขาก้มหน้า ดวงตาหลบไปเล็กน้อย
กันต์มองท่าทางนั้นแล้วยกคิ้ว "พักยังไง" เขาถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ ภีมหน้าแดง "ผมไม่รู้" เขาตอบ "แต่อยู่กับคุณแล้วมัน..." เขาหยุดพูด หัวใจเต้นแรงขึ้น กันต์ก้าวเข้าไปใกล้ "มันยังไง" เขาถามต่อ ดวงตาคู่คมจ้องมองใบหน้าที่แดงระเรื่อของภีม
"มันร้อน" ภีมยอมรับ ลมหายใจของเขาสั่นเล็กน้อย กันต์ยิ้มมุมปาก "ร้อนจากแดด หรือจากอะไร" เขาพูดหยอก ภีมเงยหน้าขึ้น "คุณรู้" เขาตอบ กันต์มองดวงตาคู่สวยนั้น "ถ้าคุณอยากพักจริงๆ ตามผมมา" เขาพูด ก่อนจะหันหลังเดินไปหยิบเสื้อกันฝนเก่าๆ และตะกร้าใบเล็ก
"ไปไหน" ภีมถาม กันต์หันมามอง "กระท่อมเก่าบนเขา" เขาตอบ "ที่นั่นเงียบ ไม่มีใครรบกวน" ภีมชะงัก "ทำไมต้องไปที่นั่น" เขาถาม กันต์ยิ้มเจ้าเล่ห์ "ไปพักแบบที่คุณอยาก" เขาตอบ ภีมหน้าแดงก่ำ แต่ก็พยักหน้า "ได้" เขาพูดเบาๆ
ทั้งสองเดินขึ้นเขาไปยังกระท่อมเก่า เส้นทางที่เคยลื่นจากฝนเริ่มแห้ง แต่ยังต้องระวัง กันต์เดินนำด้วยฝีเท้ามั่นคง ขณะที่ภีมตามหลัง มือของเขาจับแขนกันต์ไว้แน่น "ช้ากว่านี้หน่อย" ภีมบ่น กันต์หันมามอง "ถ้าช้ากว่านี้ เดี๋ยวคุณเปลี่ยนใจ" เขาตอบหยอก ภีมมองค้อน "ผมไม่เปลี่ยน" เขาเถียง
เมื่อถึงกระท่อมเก่า กันต์ผลักประตูไม้ผุเข้าไป ภายในยังคงเต็มไปด้วยฝุ่นและกลิ่นอับชื้น หลังคามีรอยรั่วบางจุด แต่แสงแดดที่ส่องผ่านเข้ามาทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นขึ้น กันต์วางตะกร้าลง แล้วหันมามองภีม "เข้ามาสิ" เขาพูด
ภีมก้าวเข้าไป กันต์ปิดประตูให้แน่น แล้วเดินเข้าไปใกล้ "ที่นี่ไม่มีใครรบกวน" เขากระซิบ ดวงตาคู่คมจ้องมองภีมด้วยความหิวโหย ภีมกลืนน้ำลาย "คุณจะทำอะไร" เขาถามด้วยน้ำเสียงสั่น กันต์ยิ้ม "สิ่งที่คุณอยากให้ผมทำ" เขาตอบ
ไม่รอคำตอบ กันต์ดึงร่างของภีมเข้ามากอดแน่น มือของเขาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบางของภีม ก่อนจะโน้มลงจูบปากอย่างดุดัน ลิ้นของเขาบุกเข้าไปสำรวจทุกซอกมุม ปากร้อนผ่าวบดขยี้กันอย่างหิวกระหาย ภีมครางในลำคอ มือเล็กคว้าเสื้อของกันต์แน่นจนนิ้วขาว
กันต์ผละปากออกเล็กน้อย มองหน้าภีมที่แดงก่ำด้วยลมหายใจถี่ "ถอดเสื้อ" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงทุ้ม ภีมลังเลครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยกมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อออกช้าๆ ผิวขาวเนียนเผยออกมา กันต์มองด้วยสายตาที่ลุกโชน "สวย" เขากระซิบ ก่อนจะผลักภีมให้ถอยไปจนหลังชนผนังไม้
กันต์คุกเข่าลง ดึงกางเกงของภีมลงอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่เปลือยเปล่าของภีมปรากฎต่อหน้า เขาใช้มือลูบไล้ไปตามต้นขาด้านใน นิ้วหยาบกร้านเคลื่อนไหวหนักแน่นจนภีมตัวสั่น "กันต์..." เขาเรียกชื่อด้วยน้ำเสียงสั่น กันต์เงยหน้าขึ้น "บอกผมถ้าอยากให้หยุด" เขาพูด แต่ภีมส่ายหน้า "อย่า..." เขาตอบ
กันต์ก้มลง ใช้ปากครอบลงไปที่ส่วนที่ไวต่อความรู้สึกที่สุดของภีม เเละใช้ลิ้นของเขาเลียวนไปมาอย่างชำนาญ สลับกับการดูดดึงที่รุนแรง ภีมร้องออกมาดังลั่น ร่างกายแอ่นขึ้นรับสัมผัสนั้น "อ๊า...กันต์..." เขาคราง มือของเขาจิกผมของกันต์แน่นจนเจ็บ
"ชอบไหม" กันต์ถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ภีมพยักหน้า "ชอบ...มาก..." เขาตอบ กันต์ยิ้ม เขาเร่งจังหวะ ปากและลิ้นทำงานหนักขึ้นจนภีมตัวสั่นสะท้าน "ผม...ไม่ไหวแล้ว..." ภีมร้อง กันต์หยุดชั่วครู่ "ยังไม่จบ" เขาพูด ก่อนจะลุกขึ้น ถอดเสื้อของตัวเองออก
ร่างกายกำยำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและรอยแผลเป็นเผยออกมา กันต์ดึงภีมให้ล้มลงไปนอนบนพื้นไม้ที่ปูด้วยผ้าห่มเก่าๆ เขาคร่อมร่างของภีม มือใหญ่จับขาของภีมแยกออก "พร้อมไหม" เขาถาม ภีมพยักหน้า "พร้อม..." เขาตอบด้วยน้ำเสียงสั่น
กันต์ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปในร่างของภีม เริ่มจากหนึ่งนิ้ว แล้วเพิ่มเป็นสอง และสาม ภีมสะดุ้ง ร้องออกมาด้วยความเจ็บปนเสียว "เจ็บ...แต่ดี..." เขาคราง กันต์ขยับนิ้วช้าๆ ในตอนแรก ก่อนจะเร่งจังหวะเมื่อเห็นว่าภีมเริ่มปรับตัวได้ "ผ่อนคลาย" เขากระซิบ
เมื่อภีมเริ่มครางดังขึ้น กันต์ถอนนิ้วออก แล้วปลดกางเกงของตัวเองลง ร่างกายที่แข็งแกร่งของเขากดทับร่างบางของภีม "บอกผมถ้ามันมากเกินไป" เขาพูด ก่อนจะดันตัวเองเข้าไปในร่างของภีมช้าๆ ภีมร้องออกมาดังลั่น ร่างกายเกร็งแน่นจากความเจ็บ "กันต์...ช้าๆ..." เขาขอ
กันต์หยุดชั่วครู่ โน้มตัวลงจูบปากของภีมเพื่อปลอบ "ผมจะค่อยๆ ทำ" เขากระซิบ เขาขยับช้าๆ ให้ภีมปรับตัว ความเจ็บเริ่มกลายเป็นความเสียวเมื่อกันต์ดันเข้าไปลึกขึ้น "ดีขึ้นไหม" เขาถาม ภีมพยักหน้า "ดี...มาก..." เขาตอบ
กันต์เริ่มเร่งจังหวะ มือจับสะโพกของภีมไว้แน่น เสียงเนื้อกระทบกันดังสลับกับเสียงครางของทั้งคู่ ภีมจิกแขนของกันต์แน่น รอยเล็บฝังลึกจนเป็นรอยแดง "เร็ว...กว่านี้..." เขาร้องขอ กันต์ทำตาม เขาเร่งจังหวะจนถึงขีดสุด ร่างกายของทั้งคู่เคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียว
"กันต์...ผม..." ภีมครางชื่อเขาซ้ำๆ ร่างกายสั่นสะท้าน กันต์โน้มตัวลง จูบปากของภีมอย่างดุเดือด ลิ้นของเขาบดขยี้ปากของภีม ขณะที่ร่างกายยังคงเคลื่อนไหวไม่หยุด "ปล่อยออกมา" เขากระซิบ ภีมถึงจุดสูงสุด ร้องออกมาดังลั่น ร่างกายเกร็งแน่น ตามมาด้วยกันต์ที่ครางต่ำในลำคอ
ทั้งคู่หอบหายใจ กันต์ถอนตัวออกช้าๆ วางร่างของภีมลงบนพื้นอย่างแผ่วเบา เขานอนลงข้างๆ มองเพดานกระท่อม "คุณโอเคไหม" เขาถาม ภีมขดตัวเข้าใกล้ "มากกว่าที่คิด" เขาตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง กันต์ยิ้ม โอบแขนรอบร่างของภีม "ดีแล้ว" เขาพูด
หลังจากนั้น ทั้งสองนอนนิ่งอยู่นาน ภีมหันมามองกันต์ "คุณตั้งใจพาผมมาที่นี่เพื่ออันนี้ตั้งแต่แรกใช่ไหม" เขาถาม กันต์หัวเราะ "อาจจะ" เขาตอบ "แต่คุณก็อยากไม่ใช่เหรอ" ภีมหน้าแดง "ผมไม่ได้ปฏิเสธ" เขายอมรับ
กันต์ลุกขึ้น หยิบผ้าห่มเก่ามาคลุมร่างของภีม "พักจริงๆ สักหน่อยเถอะ เดี๋ยวต้องกลับลงไป" เขาพูด ภีมพยักหน้า "แต่ผมชอบแบบนี้" เขาพูดเบาๆ กันต์มองเขา "เดี๋ยวมีโอกาสอีก" เขาตอบ
ทั้งสองใช้เวลาอยู่ในกระท่อมเก่าอีกพักหนึ่ง กันต์จุดไฟในเตาเก่าๆ เพื่อให้ความอบอุ่น "ครั้งหน้าผมจะพาคุณมาที่นี่อีก" เขาพูด ภีมยิ้ม "ตกลง" เขาตอบ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นหลังจากช่วงเวลานั้น ไม่ใช่แค่พันธนาการจากโชคชะตา แต่เป็นความต้องการที่ทั้งสองยอมรับอย่างเต็มใจ
เมื่อแสงแดดเริ่มคล้อยต่ำ กันต์และภีมเดินลงจากเขา กลับไปยังกระท่อมด้านล่างเพื่อดูแลครอบครัวของกันต์ ความผูกพันของพวกเขาเติบโตท่ามกลางความยากลำบาก และตอนนี้ มันชัดเจนกว่าที่เคย
