เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ครอบครัว,วาย,YAOI,Yaoi,นิยายวาย,NC,NC+,18+,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,จับแต่งงาน,คลุมถุงชน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาบนกระท่อมหลังจากคืนที่กันต์และภีมใช้เวลาด้วยกันอย่างใกล้ชิด กลิ่นใบชาคั่วจากโรงคั่วเก่ายังลอยฟุ้งในอากาศ กันต์ตื่นขึ้นมาก่อนตามปกติ เดินไปที่หน้าต่าง มองออกไปเห็นไร่ชาที่ขยายใหญ่ขึ้นทุกวัน ภีมตื่นตามมา เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนข้างกันต์ "เมื่อคืน..." เขาพูดไม่จบ หน้าแดง
กันต์หันมามอง ยิ้มเจ้าเล่ห์ "เมื่อคืนอะไร" เขาถามหยอก ภีมมองค้อน "คุณรู้" เขาตอบ "ผมจะไม่พูดแล้ว" กันต์หัวเราะ "ดี" เขาพูด "แต่ผมชอบที่คุณเขิน" ภีมบ่น "เลิกแซวผมได้ไหม" เขาพูด กันต์ยิ้ม "ไม่ได้" เขาตอบ "มันสนุก"
แม่ของกันต์เดินออกมาจากมุมกระท่อม "ลูกสองคนตื่นเช้าจัง" นางพูด "วันนี้จะทำอะไร" กันต์ตอบ "เราจะไปดูไร่" เขาพูด "และเตรียมรับมือการอุทธรณ์" ภีมเสริม "ผมจะเขียนจดหมายถึงธีร์ด้วยครับ" เขาพูด "เราจะทำให้สหกรณ์ไปต่อ" แม่ของกันต์ยิ้ม "ขยันกันดี" นางพูด "แม่จะทำข้าวต้มไว้ให้"
ลุงชัยเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "ทนายสมชายโทรมา บอกว่าศาลรับคำอุทธรณ์ของบริษัทแล้ว" กันต์ขมวดคิ้ว "เร็วขนาดนี้" เขาพูด ภีมมองเขา "เราจะทำยังไง" เขาถาม ลุงชัยตอบ "ทนายบอกว่าเราต้องส่งหลักฐานเพิ่ม" เขาพูด "เขาจะมาเยี่ยมหมู่บ้านวันนี้"
กันต์พยักหน้า "ดี" เขาตอบ "เราจะให้เขาเห็นว่าเราทำอะไรไปบ้าง" ภีมมองลุงชัย "ผมจะเตรียมเอกสารให้พร้อม" เขาพูด ลุงชัยตบไหล่เขา "เจ้าภีมนี่เก่งจริงๆ" เขาพูด
กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชาพร้อมลุงแดงและชาวบ้านบางส่วน ต้นกล้าในแปลงใหม่เริ่มงอกใบเขียวขจี กันต์หยิบจอบมา "เราจะดูแลให้ดี" เขาพูด "ถ้าทนายมา เขาจะได้เห็นว่าเราทำงานหนักแค่ไหน" ลุงแดงพยักหน้า "ผมจะพาคนจากหมู่บ้านผมมาช่วย" เขาพูด "เราจะทำให้ไร่ดูดี"
ภีมช่วยถือสมุดเก่า "ผมจะจดบันทึกทุกอย่าง" เขาพูด "จำนวนต้นกล้า วันที่ปลูก และแผนขยาย" กันต์มองเขา "คุณนี่รอบคอบจริงๆ" เขาพูด ภีมยิ้ม "ผมอยากให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ" เขาตอบ ลุงแดงหัวเราะ "สองคนนี้เข้ากันดีจริงๆ" เขาพูด
ช่วงสาย ทนายสมชายเดินทางมาถึงหมู่บ้านพร้อมลุงชัย กันต์และภีมพาเขาไปดูไร่ "นี่คือแปลงใหม่" กันต์พูด "เราเพิ่งปลูกไปเมื่อวาน" ภีมยื่นสมุดให้ "นี่คือบันทึกครับ" เขาพูด "และเรามีแผนสหกรณ์ด้วย" ทนายสมชายดูอย่างตั้งใจ "ดีมาก" เขาพูด "นี่จะช่วยในศาลแน่นอน"
ทนายสมชายมองไปรอบๆ "บริษัทอาจจะบอกว่าคุณทำแค่แก้ตัว" เขาพูด "แต่ถ้าเรามีหลักฐานชัดเจนแบบนี้ พวกเขาจะแพ้" กันต์พยักหน้า "เราจะทำให้ดีกว่านี้" เขาตอบ ภีมมองเขา "ผมจะเขียนจดหมายถึงธีร์วันนี้เลย" เขาพูด "ถ้าเขารับซื้อชา มันจะยิ่งหนุนคดีเรา"
ทนายสมชายยิ้ม "คุณสองคนนี่ทำงานเป็นทีมดี" เขาพูด "ผมจะเอาเอกสารไปยื่นเพิ่มพรุ่งนี้" กันต์มองภีม "ขอบคุณครับ" เขาพูด "เราจะรอผล" ภีมพยักหน้า "เราจะสู้ต่อ" เขาตอบ
หลังจากทนายสมชายกลับไป กันต์และภีมไปที่โรงคั่วชาเก่า ป้าสายและหญิงสาวสองสามคนกำลังคั่วชาอยู่ "เราจะเตรียมชาให้ธีร์" ป้าสายพูด "ถ้าเขามา เราจะได้มีของให้" ภีมยิ้ม "ดีมากครับ" เขาพูด "ผมจะเขียนจดหมายเดี๋ยวนี้"
ภีมกลับไปที่กระท่อม นั่งเขียนจดหมายถึงธีร์ด้วยลายมือเรียบร้อย "เรียนคุณธีร์" เขาเริ่ม "ชาของเราคุณภาพดีขึ้นทุกวัน และเรากำลังขยายไร่ ถ้าคุณสนใจ เรายินดีส่งตัวอย่างเพิ่ม" เขาเขียนเสร็จแล้วยื่นให้กันต์ดู "แบบนี้ดีไหม" เขาถาม
กันต์อ่านแล้วพยักหน้า "ดี" เขาตอบ "เรียบง่ายแต่ชัดเจน" ภีมยิ้ม "ผมจะให้ลุงชัยเอาไปส่ง" เขาพูด กันต์วางมือบนไหล่เขา "คุณเก่งจริงๆ" เขาพูด ภีมหน้าแดง "เลิกแซวผมได้ไหม" เขาบ่น กันต์หัวเราะ "ไม่ได้" เขาตอบ "ผมชอบเเซวคุณ"
วันต่อมา ลุงชัยกลับมาจากเมือง "ผมส่งจดหมายให้ธีร์แล้ว" เขาพูด "เขาบอกว่าเขาจะมาดูไร่ด้วยตัวเองในอีกสองวัน" กันต์ตาโต "จริงเหรอ" เขาถาม ภีมยิ้ม "ดีเลยครับ" เขาพูด "เราจะเตรียมทุกอย่างให้พร้อม"
สองวันผ่านไป ธีร์เดินทางมาถึงหมู่บ้านพร้อมชายหนุ่มอีกคนที่ดูเหมือนผู้ช่วย กันต์และภีมต้อนรับเขาที่ศาลากลาง "ยินดีต้อนรับ" กันต์พูด ธีร์ยิ้ม "ผมได้ยินเรื่องสหกรณ์คุณเยอะ" เขาพูด "อยากเห็นด้วยตา" ภีมพยักหน้า "เราจะพาคุณไปดู" เขาตอบ
ทั้งสองพาธีร์ไปที่ไร่ชา "นี่คือแปลงใหม่" กันต์พูด "เราเพิ่งปลูกไป" ภีมเสริม "และนี่คือบันทึกครับ" เขายื่นสมุดให้ ธีร์ดูอย่างตั้งใจ "น่าประทับใจ" เขาพูด "คุณทำงานเป็นระบบดี" เขาเดินไปดูโรงคั่วชา ป้าสายยื่นชาที่คั่วเสร็จให้ "ลองชิมดูค่ะ" นางพูด
ธีร์ดื่มชา "หอมมาก" เขาพูด "รสชาติดี ถ้าคุณผลิตได้เยอะ ผมจะซื้อแน่นอน" กันต์ยิ้ม "ขอบคุณครับ" เขาตอบ "เราจะทำให้ดีที่สุด" ภีมมองเขา "นี่คือโอกาสของเรา" เขาพูด ธีร์พยักหน้า "ผมจะทำสัญญากับคุณ" เขาตอบ "แต่ผมอยากให้คุณส่งชาไปเมืองภายในสองเดือน"
กันต์มองภีม "เราทำได้ไหม" เขาถาม ภีมตอบ "ทำได้" เขาพูด "เราจะเร่งผลิต" ธีร์ยิ้ม "ดี" เขาตอบ "ผมจะรอ" เขาจากไปพร้อมสัญญาแรกของสหกรณ์
หลังจากธีร์กลับไป กันต์และภีมเรียกประชุมชาวบ้าน "เรามีลูกค้าแล้ว" กันต์พูด "แต่เราต้องผลิตชาให้ทันในสองเดือน" พ่อใหญ่คำพยักหน้า "เราจะช่วยกัน" เขาพูด "นี่คือโอกาสของหมู่บ้าน" ลุงแดงเสริม "หมู่บ้านผมจะช่วยด้วย" เขาพูด "เราจะปลูกชาเพิ่ม"
ป้าสายยกมือ "ฉันจะคั่วชาให้ทัน" นางพูด ภีมมองทุกคน "ผมจะวางแผนการผลิต" เขาพูด "เราจะทำให้สำเร็จ" กันต์ยิ้ม "คุณเก่งเรื่องนี้" เขาพูด ภีมหน้าแดง ชาวบ้านหัวเราะกันครึกครื้น
วันต่อมา กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชา "เราจะแบ่งงานยังไง" ภีมถาม กันต์ตอบ "ผมจะดูเรื่องปลูกชา" เขาพูด "คุณจัดการคั่วและแพ็ค" ภีมพยักหน้า "ตกลง" เขาตอบ "เราจะทำมันให้ดี"
ขณะที่ทั้งสองคุยกัน ลุงชัยวิ่งเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "มีข่าวจากทนาย" กันต์หันไปมอง "อะไรครับ" เขาถาม ลุงชัยตอบ "ศาลนัดไต่สวนอุทธรณ์ในสามวัน" เขาพูด ภีมชะงัก "เร็วขนาดนี้" เขาพูด
กันต์มองเขา "เราจะพร้อม" เขาตอบ "สหกรณ์จะเป็นจุดแข็งของเรา" ภีมพยักหน้า "ใช่" เขาพูด "เราจะสู้ต่อ" ลุงชัยยิ้ม "สองคนนี้ไม่ยอมแพ้จริงๆ" เขาพูด
คืนนั้น กันต์และภีมนั่งหน้ากระท่อม มองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว "ทุกอย่างกำลังไปได้ดี" ภีมพูด กันต์มองเขา "ใช่" เขาตอบ "และมันดีเพราะมีคุณ" ภีมหน้าแดง "เลิกพูดแบบนี้ได้ไหม" เขาบ่น กันต์ยิ้ม "ไม่ได้"
พ่อใหญ่คำเดินมาหา "พรุ่งนี้เราจะซ้อมให้การกัน" เขาพูด "เราต้องพร้อมสำหรับศาล" กันต์พยักหน้า "ตกลง" เขาตอบ ภีมมองเขา "เราจะชนะอีกครั้ง" เขาพูด กันต์วางมือบนไหล่เขา "ถ้ามีคุณ ผมเชื่อ" เขาตอบ
ความเงียบครอบงำทั้งคู่ แต่เป็นความเงียบที่เต็มไปด้วยความหวัง ไร่ชากำลังเติบโต และการต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป
