เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ครอบครัว,วาย,YAOI,Yaoi,นิยายวาย,NC,NC+,18+,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,จับแต่งงาน,คลุมถุงชน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาบนหมู่บ้านในวันใหม่หลังจากชัยชนะในคดีอุทธรณ์ กลิ่นใบชาคั่วจากโรงคั่วเก่าผสมกับกลิ่นดินชื้นลอยฟุ้งในอากาศ กันต์ตื่นขึ้นมาก่อนตามปกติ เดินไปที่หน้าต่างกระท่อม มองออกไปเห็นไร่ชาที่เติบโตขึ้นทุกวัน ภีมตื่นตามมา เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนข้างกันต์ "วันนี้เราจะเริ่มอะไรใหม่ๆกัน" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยพลัง
กันต์พยักหน้า "ใช่" เขาตอบ "เราจะทำให้สหกรณ์ไปไกลกว่านี้" ภีมมองเขา "เราจะส่งชาให้ธีร์ทันสองเดือนไหม" เขาถาม กันต์หันมามอง "ทันแน่" เขาพูด "ถ้าเราทำงานกันเต็มที่" ภีมยิ้ม "ผมชอบที่คุณมั่นใจ" เขาพูด กันต์ยิ้มบางๆ "ผมก็ชอบที่คุณอยู่ด้วย" เขาตอบ ภีมหน้าแดง "เลิกพูดแบบนี้ได้ไหม" เขาบ่น กันต์หัวเราะ "ไม่ได้" เขาพูด "มันจริง"
แม่ของกันต์เดินออกมาจากมุมกระท่อม "ลูกจะไปไร่วันนี้เหรอ" นางถาม กันต์ตอบ "ครับ" เขาพูด "เราจะดูเรื่องปลูกชาเพิ่ม" ภีมเสริม "ผมจะไปช่วยวางแผนด้วยครับ" เขาพูด แม่ของกันต์ยิ้ม "ขยันกันดี" นางพูด "แม่จะทำข้าวต้มไว้ให้"
ลุงชัยเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "พ่อใหญ่คำอยากประชุมเรื่องสหกรณ์" กันต์พยักหน้า "ดีครับ" เขาตอบ "เราจะไปเดี๋ยวนี้" ภีมมองลุงชัย "มีอะไรเพิ่มไหมครับ" เขาถาม ลุงชัยยิ้ม "ไปดูเอง" เขาตอบ "มีเรื่องน่าสนใจ"
กันต์และภีมเดินไปที่ศาลากลางหมู่บ้าน เห็นพ่อใหญ่คำ ลุงแดง ป้าสาย และตาแสงนั่งรอ พ่อใหญ่คำพูดขึ้น "เราชนะคดีแล้ว" เขาเริ่ม "ตอนนี้เราต้องทำให้สหกรณ์แข็งแกร่ง" กันต์ก้าวออกมา "เราจะปลูกชาเพิ่ม" เขาพูด "และผลิตให้ทันส่งธีร์"
ภีมยกสมุดเก่าขึ้น "ผมคำนวณแล้ว" เขาพูด "ถ้าเราปลูกเพิ่มอีกสามแปลง และคั่วชาให้ได้วันละสองรอบ เราจะมีพอส่งในสองเดือน" ลุงแดงพยักหน้า "หมู่บ้านผมจะช่วยปลูก" เขาพูด "เราจะทำให้ทัน" ป้าสายเสริม "ฉันจะคั่วชาให้ดีที่สุด" นางพูด "เราจะไม่ให้เสียชื่อ" ตาแสงพูดต่อ "ผมจะพาคนจากหมู่บ้านผมมาช่วย" เขาพูด "และหาตลาดเพิ่ม"
พ่อใหญ่คำมองทุกคน "เราต้องทำงานหนัก" เขาพูด "แต่ถ้าทำได้ สหกรณ์เราจะดัง" กันต์พยักหน้า "เราจะเริ่มวันนี้" เขาตอบ ภีมมองเขา "ผมจะวางแผนให้ชัดเจนมากขึ้น" เขาพูด กันต์ยิ้ม "คุณเก่งจริงๆ" เขาตอบ ภีมหน้าแดง "ผมแค่รู้สึกว่าต้องทำมันเพื่อหมู่บ้านของพวกเรา" เขาตอบ
ขณะที่การประชุมกำลังจบ ลุงชัยยกมือ "มีข่าวจากเมือง" เขาพูด "ผมได้ยินว่าธีร์จะส่งคนมาดูไร่เราในสัปดาห์หน้า" กันต์ตาโต "จริงเหรอ" เขาถาม ภีมยิ้ม "ดีเลยครับ" เขาพูด "เราจะเตรียมทุกอย่างให้พร้อม" พ่อใหญ่คำพยักหน้า "เราจะทำให้เขาประทับใจ" เขาพูด
ช่วงบ่าย กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชากับลุงแดงและตาแสง "เราจะปลูกเพิ่มสามแปลง" กันต์พูด "และดูแลต้นกล้าให้ดี" ลุงแดงพยักหน้า "ผมจะพาคนจากหมู่บ้านผมมาช่วย" เขาพูด "เราจะขุดหลุมให้เสร็จวันนี้" ตาแสงมองเขา "ผมจะดูเรื่องน้ำ" เขาพูด "เราต้องรดน้ำให้ทั่ว"
ภีมช่วยถือสมุด "ผมจะจดจำนวนต้นกล้า" เขาพูด "และวางแผนการรดน้ำ" กันต์มองเขา "คุณนี่รอบคอบจริงๆ" เขาพูด ภีมยิ้ม "ผมไม่อยากให้เราพลาด" เขาตอบ ชายหนุ่มจากหมู่บ้านของลุงแดงมองทั้งคู่ "สองคนนี้ทำงานดีจริงๆ" เขาพูด กันต์ยิ้ม "เราทำด้วยกันมานาน" เขาตอบ
ขณะที่ทุกคนทำงาน ป้าสายวิ่งเข้ามา "กันต์ ภีม!" นางเรียก "มีคนจากหมู่บ้านเราคนหนึ่งบอกว่าไก่กลับมาแล้ว" กันต์หันไปมอง "จริงเหรอ" เขาถาม ป้าสายพยักหน้า "ใช่" นางพูด "เขาอยู่ที่กระท่อมตัวเอง" ภีมชะงัก "เราจะไปดูไหม" เขาถาม
กันต์พยักหน้า "ไป" เขาตอบ "เราต้องรู้ว่าเขาทำอะไร" ทั้งสองรีบไปที่กระท่อมของไก่ เห็นชายหนุ่มผอมแห้งนั่งอยู่หน้าบ้าน "ไก่" กันต์เรียก "คุณไปไหนมา" ไก่เงยหน้าขึ้น สีหน้าไม่สู้ดี "ผม...ไปเมือง" เขาพูด "ผมเจอคนจากบริษัท"
ภีมขมวดคิ้ว "เเล้วคุณไปทำอะไรกับพวกเขา" เขาถาม ไก่ตอบ "พวกเขาให้เงินผม" เขาพูด "บอกให้ผมเป็นพยานว่าหมู่บ้านเราไม่ดูแลที่ดิน" กันต์กำหมัดแน่น "แล้วคุณทำไหม" เขาถาม ไก่ส่ายหน้า "ผมไม่ทำ" เขาพูด "ผมกลับมาเพราะรู้สึกผิด"
กันต์มองภีม "คุณเชื่อเขาไหม" เขาถาม ภีมตอบ "ผมไม่แน่ใจ" เขาพูด "แต่เราควรบอกพ่อใหญ่คำ" กันต์พยักหน้า "ตกลง" เขาตอบ "เราจะดูเขาไว้" เขาหันไปหาไก่ "คุณอยู่ที่นี่ไปก่อนนะ" เขาพูด "เราจะคุยกันอีกที"
เมื่อกลับไปที่ศาลากลาง กันต์และภีมเล่าเรื่องให้พ่อใหญ่คำฟัง "ไก่บอกว่าเขาไม่ทรยศ" กันต์พูด "แต่ผมยังไม่ไว้ใจเขามากนัก" พ่อใหญ่คำขมวดคิ้ว "เราจะดูเขาไว้" เขาพูด "ถ้าเขาคิดทรยศ เราจะจัดการเขาเอง" ภีมยกมือ "ผมจะเขียนจดหมายถึงทนายสมชาย" เขาพูด "เราจะบอกว่าเรารู้เรื่องนี้แล้ว"
ลุงชัยพูดขึ้น "ผมจะไปเมืองพรุ่งนี้" เขาพูด "ผมจะเอาไปให้ทนาย" กันต์พยักหน้า "ดีครับ" เขาตอบ "เราจะไม่ปล่อยให้บริษัทใช้โอกาสนี้เล่นงานเราเเน่" ภีมมองเขา "เราจะจัดการได้" เขาพูด กันต์วางมือบนไหล่เขา "ถ้ามีคุณ ผมมั่นใจ" เขาตอบ
วันต่อมา ลุงชัยกลับมาจากเมือง "ทนายสมชายบอกว่าเราควรมีหลักฐานว่าไก่ไม่ทรยศ" เขาพูด "ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ศาลจะได้รู้ว่าเราบริสุทธิ์" กันต์พยักหน้า "เราจะช่วยกันตามหา" เขาตอบ ภีมมองเขา "เราจะเริ่มจากไหน" เขาถาม กันต์ตอบ "เราจะถามคนที่เห็นไก่" เขาพูด "ต้องมีคนรู้ว่าเขาทำอะไร"
ทั้งสองไปถามชาวบ้าน หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งพูดขึ้น "ฉันเห็นไก่กลับมาเมื่อวาน" นางพูด "เขาดูกลัวๆ" ภีมมองกันต์ "เขาอาจจะพูดจริง" เขาพูด กันต์พยักหน้า "เราจะให้โอกาสเขา" เขาตอบ "แต่เราจะดูเขาเเบบใกล้ชิดไม่ให้คลาดสายตา"
สองวันต่อมา กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชา "เราจะปลูกเพิ่มให้เสร็จก่อนธีร์มา" กันต์พูด ภีมยิ้ม "เราทำได้แน่" เขาตอบ "ทุกคนช่วยกันเต็มที่" แดงเดินเข้ามา "คนจากหมู่บ้านผมขุดหลุมเสร็จแล้ว" เขาพูด "พรุ่งนี้เราจะปลูก" ตาแสงเสริม "ผมดูน้ำเรียบร้อย" เขาพูด "ต้นกล้าจะโตดีแน่"
ป้าสายยกชาที่คั่วเสร็จมา "นี่คือตัวอย่าง" นางพูด "เราจะส่งให้ธีร์ได้" ภีมยิ้ม "ดีมากครับ" เขาพูด "นี่จะทำให้เขาประทับใจ" กันต์มองเขา "คุณทำให้ทุกอย่างดีขึ้น" เขาพูด ภีมหน้าแดง "เลิกพูดแบบนี้ได้ไหม" เขาบ่น กันต์ยิ้ม "ไม่ได้" เขาตอบ
วันก่อนธีร์มา ลุงชัยพูดขึ้น "ผมได้ยินว่ามีหมู่บ้านอื่นอยากร่วมสหกรณ์" เขาพูด "พวกเขาเห็นว่าเราชนะคดี" กันต์ตาโต "จริงเหรอ" เขาถาม ภีมยิ้ม "ดีเลยครับ" เขาพูด "เราจะขยายได้อีก" พ่อใหญ่คำพยักหน้า "เราจะคุยกับเขา" เขาพูด "สหกรณ์เราจะใหญ่ขึ้น"
เช้าวันที่ธีร์มา กันต์และภีมต้อนรับเขาที่ศาลากลาง "ยินดีต้อนรับ" กันต์พูด ธีร์ยิ้ม "ผมอยากเห็นความก้าวหน้าของคุณ" เขาพูด ภีมพยักหน้า "เราจะพาคุณไปดู" เขาตอบ ทั้งสองพาธีร์ไปที่ไร่ชา "นี่คือแปลงใหม่" กันต์พูด "เราเพิ่งปลูกไป"
ภีมยื่นสมุดให้ "นี่คือบันทึกครับ" เขาพูด "เรามีแผนผลิตชัดเจน" ธีร์ดูอย่างตั้งใจ "น่าประทับใจ" เขาพูด "ผมจะซื้อชาของคุณแน่" เขาไปดูโรงคั่วชา ป้าสายยื่นชาให้ "ลองชิมค่ะ" นางพูด ธีร์ดื่ม "สุดยอด" เขาพูด "ผมจะทำสัญญาเพิ่ม"
กันต์ยิ้ม "ขอบคุณครับ" เขาตอบ ภีมมองเขา "นี่คือจุดเริ่มต้น" เขาพูด ธีร์พยักหน้า "ผมจะรอชาในสองเดือน" เขาตอบก่อนจากไป
คืนนั้น กันต์และภีมนั่งหน้ากระท่อม "ทุกอย่างดีขึ้นเยอะ" ภีมพูด กันต์มองเขา "ใช่" เขาตอบ "และมันดีขึ้นเพราะคุณ" ภีมหน้าแดง
สหกรณ์ชากำลังเติบโต และอนาคตของหมู่บ้านก็สว่างไสวขึ้นทุกวัน
