เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ครอบครัว,วาย,YAOI,Yaoi,นิยายวาย,NC,NC+,18+,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,จับแต่งงาน,คลุมถุงชน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาบนหมู่บ้านในวันใหม่หลังจากธีร์รับปากจะซื้อชาจากสหกรณ์ กลิ่นใบชาคั่วจากโรงคั่วเก่าผสมกับกลิ่นดินชื้นลอยฟุ้งในอากาศ กันต์ตื่นขึ้นมาก่อนตามปกติ เดินไปที่หน้าต่างกระท่อม มองออกไปเห็นไร่ชาที่ขยายใหญ่ขึ้น ภีมตื่นตามมา เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนข้างกันต์ "สองเดือนนี่มันท้าทายจริงๆ" เขาพูดถึงกำหนดการส่งชาให้ธีร์
กันต์พยักหน้า "ใช่" เขาตอบ "แต่เราจะทำให้ได้" ภีมมองเขา "เราจะเริ่มยังไง" เขาถาม กันต์หันมามอง "เราจะปลูกชาให้เต็มแปลงใหม่" เขาพูด "และคั่วให้ทัน" ภีมยิ้ม "ผมชอบที่คุณไม่ยอมแพ้" เขาพูด กันต์ยิ้มบางๆ "ผมก็ชอบที่คุณอยู่ด้วย" เขาตอบ ภีมหน้าแดง "เลิกเเซวผมได้ไหม" เขาบ่น กันต์หัวเราะ
แม่ของกันต์เดินออกมาจากมุมกระท่อม "ลูกจะไปไร่วันนี้เหรอ" นางถาม กันต์ตอบ "ครับ" เขาพูด "เราจะดูเรื่องปลูกชา" ภีมเสริม "ผมจะไปช่วยวางแผนด้วยครับ" เขาพูด แม่ของกันต์ยิ้ม "ขยันกันดี" นางพูด "แม่จะทำข้าวเหนียวไว้ให้"
ลุงชัยเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "พ่อใหญ่คำอยากประชุมเรื่องส่งชาให้ธีร์" กันต์พยักหน้า "ดีครับ" เขาตอบ "เราจะไปเดี๋ยวนี้" ภีมมองลุงชัย "มีอะไรเพิ่มไหมครับ" เขาถาม ลุงชัยยิ้ม "ไปดูเอง" เขาตอบ "มีคนใหม่มา"
กันต์และภีมเดินไปที่ศาลากลางหมู่บ้าน เห็นพ่อใหญ่คำ ลุงแดง ป้าสาย ตาแสง และชายแปลกหน้าสองคนนั่งรอ พ่อใหญ่คำพูดขึ้น "นี่คือลุงหมานกับน้องชายชื่อต๋อย" เขาแนะนำ "เขามาจากหมู่บ้านทางใต้ ได้ยินว่าเราทำสหกรณ์สำเร็จ" กันต์มองทั้งสอง "ยินดีต้อนรับ" เขาพูด "คุณมาทำอะไร"
ลุงหมานยิ้ม "เรามีไร่ชาที่หมู่บ้าน" เขาพูด "อยากร่วมสหกรณ์กับคุณ" ต๋อยเสริม "เรามีคนพร้อมช่วย" เขาพูด "และตลาดเล็กๆ ในหมู่บ้านเราด้วย" ภีมตาโต "จริงเหรอครับ" เขาถาม ลุงหมานพยักหน้า "จริง" เขาตอบ "ถ้าสหกรณ์คุณไปได้ดี หมู่บ้านเราจะได้ประโยชน์ไปด้วย"
กันต์มองภีม "คุณว่าไง" เขาถาม ภีมตอบ "ผมว่าดี" เขาพูด "ยิ่งคนเยอะยิ่งแข็งแกร่ง" กันต์พยักหน้า "ตกลง" เขาตอบ "เราจะคุยกันให้ชัดเจน" พ่อใหญ่คำยิ้ม "ดี" เขาพูด "ตอนนี้เราจะต้องวางแผนส่งชาให้ธีร์"
ช่วงบ่าย กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชากับลุงแดง ตาแสง ลุงหมาน และต๋อย "เราจะปลูกเพิ่มสามแปลง" กันต์พูด "และดูแลให้ดี" ลุงแดงพยักหน้า "คนของผมขุดหลุมเสร็จแล้ว" เขาพูด "พรุ่งนี้เราจะปลูก" ตาแสงมองเขา "ผมดูน้ำเรียบร้อย" เขาพูด "ต้นกล้าจะโตดีแน่" ลุงหมานเสริม "เราจะช่วยปลูกด้วย" เขาพูด ต๋อยยิ้ม "ผมจะดูเรื่องขนต้นกล้า" เขาตอบ
ภีมถือสมุด "ผมจะจดทุกอย่าง" เขาพูด "จำนวนต้นกล้า วันที่ปลูก และแผนรดน้ำ" กันต์มองเขา "คุณนี่รอบคอบจริงๆ" เขาพูด ภีมยิ้ม "ผมไม่อยากให้เราพลาด" เขาตอบ ต๋อยมองทั้งคู่ "สองคนนี้เข้ากันดีจริงๆ" เขาพูด กันต์ยิ้ม "เราทำงานด้วยกันมานาน" เขาตอบ
ขณะที่ทุกคนทำงาน ลุงชัยวิ่งเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "มีข่าวจากเมือง" กันต์หันไปมอง "อะไรครับ" เขาถาม ลุงชัยตอบ "ธีร์โทรมา บอกว่าเขาจะส่งคนมาดูความก้าวหน้าในสามวัน" ภีมตาโต "เร็วขนาดนี้" เขาพูด กันต์พยักหน้า "เราจะทำให้พร้อม" เขาตอบ "เราจะให้เขาประทับใจ"
วันต่อมา กันต์และภีมไปที่โรงคั่วชากับป้าสาย "เราจะคั่วชาให้ได้วันละสองรอบ" กันต์พูด "เราต้องมีตัวอย่างดีๆ" ป้าสายพยักหน้า "ฉันจะช่วย" นางพูด "เราจะพยายามทำให้ชาออกมาดี" ภีมยกดูเครื่องคั่วเก่า "เครื่องนี้ยังใช้ได้" เขาพูด "เราจะเร่งผลิต"
ขณะที่ทุกคนทำงาน ลุงแดงเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "มีปัญหาที่หมู่บ้านผม" กันต์หันไปมอง "อะไร" เขาถาม ลุงแดงตอบ "ฝนตกหนักเมื่อคืน" เขาพูด "แปลงชาที่เราปลูกใหม่บางส่วนเสียหาย" ภีมชะงัก "แย่แล้ว" เขาพูด "เราจะทำยังไง"
กันต์พยักหน้า "เราจะไปดู" เขาตอบ ทั้งสองรีบไปกับลุงแดงที่หมู่บ้านข้างๆ เห็นแปลงชาที่น้ำท่วมขัง ต้นกล้าบางต้นล้ม "เราต้องระบายน้ำออก" กันต์พูด "และปลูกใหม่บางส่วน" ลุงแดงพยักหน้า "ผมจะพาคนของหมู่บ้านมาช่วย" เขาพูด ภีมมองเขา "ผมจะจดบันทึกความเสียหาย" เขาพูด "เราจะได้รู้ว่าต้องทำอะไรเพิ่ม"
ทั้งวันนั้น กันต์ ภีม และคนจากหมู่บ้านของลุงแดงช่วยกันระบายน้ำและปลูกต้นกล้าใหม่ "เหนื่อยกันหน่อยนะพวกเรา" ภีมพูด "แต่เราจะผ่านไปได้" กันต์ยิ้ม "ใช่" เขาตอบ
สองวันต่อมา ตัวแทนจากธีร์เดินทางมาถึงหมู่บ้าน เป็นชายหนุ่มชื่อโจ เขาสวมชุดเรียบร้อย "ผมชื่อโจ" เขาแนะนำตัว "มาจากสมาคมชาของคุณธีร์" กันต์พยักหน้า "ยินดีต้อนรับ" เขาพูด ภีมยิ้ม "เราจะพาคุณไปดูงานที่พวกเราทำ" เขาตอบ
ทั้งสองพาโจไปที่ไร่ชา "นี่คือแปลงใหม่" กันต์พูด "เราเพิ่งปลูกเพิ่ม" ภีมยื่นสมุดให้ "นี่คือบันทึกครับ" เขาพูด "เรามีแผนผลิตชัดเจน" โจดูอย่างตั้งใจ "น่าประทับใจ" เขาพูด "ผมเห็นว่าคุณทำงานหนักกันมาก" เขาไปดูโรงคั่วชา ป้าสายยื่นชาให้ "ลองชิมดูนะคะ" นางพูด
โจดื่ม "หอมมาก" เขาพูด "คุณภาพดี คุณธีร์จะชอบแน่" กันต์ยิ้ม "ขอบคุณครับ" เขาตอบ ภีมมองเขา "เราจะทำให้ดีกว่านี้ขึ้นไปอีก" เขาพูด โจพยักหน้า "ผมจะบอกคุณธีร์" เขาตอบ "เขาจะรอชาในสองเดือน"
หลังโจกลับไป กันต์และภีมเรียกประชุมชาวบ้าน "ตัวแทนจากธีร์พอใจ" กันต์พูด "แต่เราต้องเร่งผลิต" พ่อใหญ่คำพยักหน้า "เราจะช่วยกัน" เขาพูด "นี่คือโอกาสของเรา" ลุงแดงเสริม "หมู่บ้านผมจะปลูกเพิ่ม" เขาพูด ตาแสงพูดต่อ "ผมจะดูน้ำให้ดี" เขาพูด ลุงหมานยกมือ "เราจะช่วยคั่ว" เขาพูด
ภีมมองทุกคน "ผมจะวางแผนใหม่" เขาพูด "เราจะทำให้ทัน" กันต์ยิ้ม "คุณเก่งจริงๆ" เขาพูด ภีมหน้าแดง "เลิกแซวผมได้ไหม" เขาบ่น กันต์ยิ้ม "ไม่ได้" เขาตอบ ชาวบ้านหัวเราะกันครึกครื้น
วันต่อมา กันต์และภีมลงไปที่ไร่ชา "เราจะดูแลทุกแปลงให้ดี" กันต์พูด ภีมยิ้ม "เราทำได้แน่" เขาตอบ "ทุกคนช่วยกัน" ขณะที่ทั้งสองคุยกัน ลุงชัยเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "มีหมู่บ้านอื่นอยากร่วมสหกรณ์อีก" กันต์ตาโต "จริงเหรอ" เขาถาม
ลุงชัยพยักหน้า "ใช่" เขาตอบ "เขาอยู่ทางตะวันออก ได้ยินว่าเราทำสำเร็จ" ภีมยิ้ม "ดีเลยครับ" เขาพูด "เราจะขยายได้อีก" กันต์มองเขา "คุณว่าไง" เขาถาม ภีมตอบ "ผมว่าดี" เขาพูด "เราจะไปคุยกับเขา" กันต์พยักหน้า "ตกลง" เขาตอบ
คืนนั้น กันต์และภีมนั่งหน้ากระท่อม "สหกรณ์เราโตเร็ว" ภีมพูด กันต์มองเขา "ใช่" เขาตอบ "และมันดีขึ้นเพราะคุณ" ภีมหน้าแดงอีกครั้ง
อนาคตของสหกรณ์ชาสว่างไสว และความมุ่งมั่นของทุกคนยังคงผลักดันให้มันเติบโตต่อไป
