เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ครอบครัว,วาย,YAOI,Yaoi,นิยายวาย,NC,NC+,18+,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,ชายรับ,จับแต่งงาน,คลุมถุงชน,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
สัญญารักกลางไร่ (NC ฉ่ำ)เรื่องราวของสองครอบครัวที่ต้องส่งลูกชายทั้ง 2 คนมาเเต่งงานกันเพราะคำว่า "ธุรกิจ" โดยที่ทั้งคู่ไม่ได้มีความเต็มใจตั่งเเต่เเรก
ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางหุบเขาเขียวขจี "กันต์" เขาคือลูกชายคนโตของตระกูลเกษตรกรที่เคยร่ำรวย แต่ตอนนี้ครอบครัวของเขากำลังเผชิญหนี้สินมหาศาลจากการลงทุนที่ผิดพลาด วันหนึ่ง แม่ของเขาก็เดินมาพร้อมสีหน้าซีดเซียว "กันต์ ลูกต้องแต่งงาน" คำพูดนั้นเหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจเขส
อีกฟากหนึ่งของเมือง "ภีม" ลูกชายคนเล็กของตระกูลวรวิทย์ วัย 24 ปี ร่างบางแต่สูง ผิวขาวซีดราวกับไม่เคยโดนแดด ผมสีดำสนิทยาวถึงต้นคอ ดวงตาคู่สวยที่มักมองทุกอย่างด้วยความเย็นชา เขาคือทายาทของตระกูลนักธุรกิจที่ร่ำรวยจากการค้าขายสมุนไพรและยาแผนโบราณ คืนนั้น พ่อของภีมเรียกเขาเข้าไปคุยในห้องทำงาน "ภีม พ่อตัดสินใจแล้ว ลูกจะต้องแต่งงานกับลูกชายของตระกูลนั้น" ภีมขมวดคิ้ว "อะไรกันครับ? ผมจะแต่งกับผู้ชายเนี่ยนะ? พ่อบ้าไปแล้ว!" เขาตะโกน พ่อของเขามองด้วยสายตาแข็งกร้าว "นี่ไม่ใช่คำขอ แต่เป็นคำสั่ง ถ้าลูกไม่ทำ ธุรกิจของเราจะเสียโอกาสใหญ่ ตระกูลนั้นมีที่ดินที่เราต้องการ ลูกต้องยอม"
แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาบนหมู่บ้านในวันใหม่ที่เต็มไปด้วยความหวังและความตึงเครียด กลิ่นใบชาคั่วจากโรงคั่วเก่าผสมกับกลิ่นดินชื้นลอยฟุ้งในอากาศ กันต์ตื่นขึ้นมาก่อนตามปกติ เดินไปที่หน้าต่างกระท่อม มองออกไปเห็นไร่ชาที่เติบโตงดงาม ภีมตื่นตามมา เขาขยับตัวลุกขึ้นยืนข้างกันต์ "ร้านใหญ่จะมาดูชาเราพรุ่งนี้" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ผสมทั้งความตื่นเต้นและกังวล "เราจะพร้อมไหม"
กันต์พยักหน้า "พร้อมแน่" เขาตอบ "เราจะทำให้เขาเห็นว่าชาของเราดีที่สุด" ภีมมองเขา "คู่แข่งยังกดดันหนัก" เขาพูดถึงสหกรณ์คู่แข่งที่พยายามแย่งลูกค้า กันต์หันมามอง "เราจะชนะด้วยคุณภาพ" เขาพูด "และเรื่องราวของเรา" ภีมยิ้ม "ผมชอบที่คุณมุ่งมั่น" เขาพูด กันต์ยิ้มบางๆ "ผมก็ชอบที่คุณอยู่ด้วย" เขาตอบ พร้อมเข้าไปกอดภีม
ลุงชัยเดินเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "พ่อใหญ่คำอยากประชุมด่วน" กันต์พยักหน้า "ดีครับ" เขาตอบ "เราจะไปเดี๋ยวนี้" ภีมมองลุงชัย "มีอะไรเพิ่มไหมครับ" เขาถาม ลุงชัยขมวดคิ้ว "มีข่าวเกี่ยวกับไก่" เขาตอบ "ไปดูเอง"
กันต์และภีมรีบเดินไปที่ศาลากลางหมู่บ้าน เห็นพ่อใหญ่คำ ลุงแดง ป้าสาย ตาแสง ลุงหมาน ต๋อย ตาคำ และป้าทองนั่งรอ พ่อใหญ่คำพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "ไก่หายตัวไปเมื่อคืน" เขาเริ่ม "และมีคนเห็นเขาไปพบคนจากสหกรณ์คู่แข่งในเมือง" กันต์กำหมัดแน่น "เขาจะทรยศเราอีกหรือ" เขาถาม ภีมขมวดคิ้ว "เราต้องรู้ว่าเขาทำอะไร" เขาพูด
ลุงชัยพูดต่อ "ผมได้ยินจากคนในเมืองว่าไก่ถูกจ้างให้บอกข้อมูลเกี่ยวกับสูตรคั่วชาของเรา" เขาเผย ทุกคนในที่ประชุมเงียบลง ป้าสายส่ายหน้า "ถ้าเขาทำจริง ชาของเราจะเสียชื่อ" นางพูด ตาแสงเสริม "เราต้องหาหลักฐาน" เขาพูด
กันต์มองภีม "เราจะไปเมืองวันนี้" เขาตอบ "เราจะจับไก่ให้ได้" ภีมพยักหน้า "ผมจะไปด้วย" เขาพูด "และเตรียมจดหมายให้ร้านใหญ่" พ่อใหญ่คำพยักหน้า "ดี" เขาพูด "ส่วนคนอื่นจะเร่งคั่วชาและแพ็คให้พร้อม"
ช่วงสาย กันต์และภีมขึ้นรถกระบะเก่าของลุงชัยไปเมือง ถนนคดเคี้ยวผ่านป่าเขา ภีมมองกันต์ "ถ้าไก่ทรยศจริง คุณจะทำยังไง" เขาถาม กันต์ตอบ "ผมจะให้เขาเผชิญหน้ากับทุกคนในหมู่บ้าน" เขาพูด "เขาจะได้รู้ว่าเรารวมใจกันขนาดไหน" ภีมยิ้ม "ผมเชื่อในตัวคุณ" เขาตอบ
เมื่อถึงเมือง ทั้งสองไปที่ร้านกาแฟเล็กๆ ที่เป็นจุดนัดพบของคนจากสหกรณ์คู่แข่ง กันต์และภีมซ่อนตัวอยู่ในมุมมืด เห็นไก่นั่งคุยกับชายในชุดสูท "ผมรู้สูตรคั่วชาของหมู่บ้าน" ไก่พูด "แต่ผมต้องการเงินเพิ่ม" ชายในชุดสูทยิ้มเจ้าเล่ห์ "ถ้าสูตรคุณดี เราจะจ่าย" เขาตอบ
กันต์บันทึกเสียงการสนทนาด้วยโทรศัพท์เก่า ภีมกระซิบ "เรามีหลักฐานแล้ว" เขาพูด กันต์พยักหน้า "เราจะจัดการเขา" เขาตอบ ทั้งสองรอจนไก่จากไป แล้วตามไปที่ตรอกด้านหลังร้าน "ไก่!" กันต์เรียก ไก่สะดุ้งหันมา สีหน้าตื่นตระหนก "กันต์...ภีม...คุณมาทำอะไร"
กันต์ก้าวเข้าไป "เรารู้แล้ว" เขาพูด "คุณจะทรยศหมู่บ้าน" ไก่ส่ายหน้า "ผม...ผมแค่ต้องการเงิน" เขาแก้ตัว ภีมก้าวออกมา "คุณรู้ไหมว่าสหกรณ์เราทำงานหนักกันแค่ไหน" เขาถาม "คุณจะทำลายมันเพื่อเงินเเค่นั้นหรอ?" ไก่ก้มหน้า "ผมผิดไปแล้ว" เขาพูด "ผมจะไม่ทำอีก"
กันต์มองเขา "คุณจะกลับไปหมู่บ้านกับเราไหม" เขาพูด "และบอกทุกคนว่าคุณทำอะไรลงไป ทุกคนในหมู่บ้านอาจจะให้อภัยในสิ่งที่่คุณทำไปก็ได้" ไก่พยักหน้าด้วยความรู้สึกผิด "ผมยอมเเล้วครับผมจะพูดทุกสิ่งทุกอย่างออกไป" เขาตอบ กันต์และภีมพาไก่กลับหมู่บ้าน โดยมีหลักฐานการสนทนาอยู่ในมือ
เมื่อถึงหมู่บ้านในช่วงบ่าย กันต์และภีมเรียกประชุมฉุกเฉิน พ่อใหญ่คำมองไก่ "พูดมา" เขาสั่ง ไก่ก้มหน้า "ผมเกือบทรยศหมู่บ้าน" เขาสารภาพ "ผมเจอคนจากสหกรณ์คู่แข่ง เขาจะจ่ายเงินให้ผมเพื่อเอาสูตรชา" ทุกคนในที่ประชุมเงียบลง ป้าสายถอนหายใจ "ทำไมคุณทำแบบนี้" นางถาม
ไก่ตอบ "ผมเเค่หลงผิดเเละ อยากที่จะมีเงิน" เขาพูด "แต่ผมรู้แล้วว่ามันผิด" กันต์ก้าวออกมา "เราจะให้โอกาสคุณ" เขาพูด "แต่คุณต้องช่วยเราคั่วชาและพิสูจน์ตัวเอง" ไก่พยักหน้า "ผมจะทำ" เขาตอบ พ่อใหญ่คำพยักหน้า "เราจะจับตาดูเขาไว้อย่างใกล้ชิด" เขาพูด "แต่ตอนนี้เราต้องเตรียมชาให้ร้านใหญ่ในเมืิองก่อน"
ขณะที่ทุกคนทำงาน ลุงแดงเดินเข้ามา "แปลงชาใหม่เริ่มดีขึ้น" เขาพูด "ดินแข็งแรงแล้ว" กันต์ยิ้ม "ดีมาก" เขาตอบ "เราจะทันส่งแน่" ตาคำจากหมู่บ้านตะวันออกพูดต่อ "ผมพาคนมาช่วยปลูกเพิ่ม" เขาพูด "เราจะทำให้ได้" ป้าทองเสริม "คนของฉันแพ็คชาเสร็จครึ่งหนึ่งแล้ว" นางพูด
ลุงชัยวิ่งเข้ามา "กันต์ ภีม!" เขาเรียก "ร้านใหญ่โทรมา เขาจะมาพรุ่งนี้เช้า" ภีมตาโต "เร็วขนาดนี้" เขาพูด กันต์พยักหน้า "เราจะทำให้พร้อม" เขาตอบ "เราจะชนะ"
วันรุ่งขึ้น ตัวแทนจากร้านใหญ่ชื่อคุณวีระ เดินทางมาถึงหมู่บ้าน "ผมอยากเห็นชาคุณภาพสูง" เขาพูด กันต์ยิ้ม "ยินดีต้อนรับครับ" เขาตอบ ภีมยื่นสมุดให้ "นี่คือบันทึกของเราตั้งเเต่ต้นจนถึงวันนี้ครับ" เขาพูด "เราพัฒนาคุณภาพและมีเรื่องราวของชุมชนมากมายที่อยากบอกให้คุณรู้ว่ากว่าจะมาเป็นน้ำชาที่รสชาติกลมกล่อมต้องผ่านอะไรมาบ้าง" คุณวีระพยักหน้า "น่าสนใจ" เขาตอบ
ทั้งสองพาคุณวีระไปที่ไร่ชา "นี่คือแปลงใหม่" กันต์พูด "เราเพิ่งปรับดิน" คุณวีระดูอย่างตั้งใจ "น่าประทับใจมาก" เขาพูด พร้อมเดินไปที่โรงคั่วชา ป้าสายยื่นชาสูตรใหม่ให้ "คุณวีระลองชิมดูค่ะ" นางพูด คุณวีระดื่ม "หอมและนุ่มมาก" เขาพูด "นี่ดีกว่าที่ผมคาดไว้ซะอีก"
คุณวีระมองทุกคน "ผมจะสั่งชาเพิ่มเป็นสองเท่า" เขาพูด "และผมจะบอกสหกรณ์คู่แข่งว่าเราจะซื้อจากคุณเท่านั้น" กันต์ยิ้มกว้าง "ขอบคุณครับ" เขาตอบ ภีมมองเขา "เราทำได้" เขาพูด พ่อใหญ่คำยิ้ม "นี่คือชัยชนะของเรา" เขาพูด
คืนนั้น หลังจากฉลองชัยชนะเล็กๆ กับชาวบ้าน กันต์และภีมกลับไปที่กระท่อม "เราเกือบเสียทุกอย่าง" ภีมพูด "แต่เราสามารถผ่านอุปสรรคที่เลวร้ายต่างๆมาได้" กันต์มองเขา "ใช่" เขาตอบ "และผมอยากฉลองกับคุณแบบพิเศษ" เขาดึงภีมเข้าไปในกระท่อม สายตาเต็มไปด้วยไฟปรารถนา..