วิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ไทย,ผจญภัย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ผจญภัย,ต่างโลก,เกมออนไลน์,ไลท์โนเวล,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ไปต่างโลกยังต้องเอางานไปทำด้วยอีกเหรอเนี่ยวิทยา ฟรีแลนซ์ผู้บ้างาน จับพลัดจับผลูไปอยู่ในเกมออนไลน์ชื่อดัง “Alterwind” ถึงจะอยู่ต่างโลก แต่เขาก็ยังต้องส่งงาน!? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาเปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลย
วิทยาฟรีแลนซ์บ้างานจับพลัดจับผลูมาอยู่ในเกมออนไลน์ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังจะทำงานส่งจากในเกมนี่แหละ!
เลเวลก็ต้องเก็บ บอสก็ต้องปราบ งานก็ต้องทำ ไหนๆ ยังกลับบ้านไม่ได้ เปิดบริษัทสตาร์ทอัพในเกมมันซะเลยก็แล้วกัน!
บอสที่ว่านั้นนอนหมอบอยู่ที่กลางวงเวทย์อยู่ก่อนแล้ว ที่ขาทั้งสี่ของมันมีโซ่ขนาดใหญ่ล่ามไว้ แต่ไม่ทันไรมันก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับฉีกโซ่ทั้งหมดให้ขาดเป็นท่อนๆ คงเหลือเพียงที่ติดกับข้อเท้าของมันเท่านั้น ตัวอักษรขึ้นหราที่ด้านบน “มังกรศิลา ผู้ถูกผนึก”
วารินประทับไรเฟิลแล้วยิงทันทีเมื่อแถบพลังชีวิตของมันปรากฏขึ้น สร้างความเสียหายได้ไม่น้อย ไรเฟิลจะมีอานุภาพมากกว่าปืนพก แต่จะต้องใช้เวลาในการชาร์จและเล็งยิง ซึ่งมือปืนสาวจะชอบความคล่องตัวของปืนพกคู่มากกว่า
ตอนเควสต์เริ่มเกมมันมีชื่อบอสขึ้นหรือเปล่านะ วิทยานึกไม่ออกเสียแล้ว
มังกรศิลามีรูปร่างเหมือนมังกรที่มีเกล็ดที่สร้างขึ้นจากหิน แม้แต่ปีกของมันก็เป็นหินไปด้วย ทว่ามันกลับโผขึ้นบินได้ แล้วปล่อยกระสุนหินลงมาเป็นห่าฝน ทั้งสามต้องคอยหลบ แต่ก็มีพลาดโดนกันไปบ้าง
“คุณน้ำหรือคุณวิทย์ช่วยยิงที่จุดอ่อนที่ปีกให้มันตกลงมาด้วยครับ ผมไม่มีท่าระยะไกล” เพลิงบอก ตอนนี้น้ำเก็บปืนไรเฟิลไปแล้วเพราะมังกรบินไปมาทำให้เล็งได้ลำบาก เธอพยายามใช้ปืนพกยิงไปที่มังกร ซึ่งก็ถูกที่จุดอ่อน แต่ความเสียหายยังไม่เพียงพอ
“คุณวิทย์ต้องช่วยด้วยค่ะถึงจะทำลายจุดอ่อนได้” น้ำหันมาบอก “โจมตีพร้อมกันนะคะ”
“ลุยค่ะ!!” สิ้นเสียงให้สัญญาณของวาริน ทั้งสองโจมตีไปที่จุดอ่อนที่ปีกข้างหนึ่งของมังกร
“ทีนี้อีกข้างค่ะ” ในระหว่างที่กำลังใช้สกิลดูและเล็งจุดอ่อน ที่ปากของมังกรก็มีแสงสีเหลืองสว่างจ้าขึ้น
“มันจะยิงลำแสง!”
“มาหลบหลังผม!” ชายร่างใหญ่ตะโกน เขาไขว้ขวานทั้งสองเป็นรูปกากบาท ยืนในท่าที่มั่นคงที่สุด วิทยากับวารินเข้าไปหลบที่ด้านหลังของอัคคี พร้อมกับที่มังกรศิลายิงลำแสงมฤตยูของมันออกมา ชายร่างใหญ่ได้รับความเสียหายไปมาก พลังชีวิตของเขาลดลงมากกว่าครึ่ง
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ!” วิทยาถามอย่างเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเป็นตัวแทงก์อยู่แล้ว” เพลิงยิ้มให้ “แต่ว่ารีบๆ จัดการจุดอ่อนอีกข้างของมันเถอะครับ ถ้ามันยิงลำแสงอีกทีผมสู่ขิตแน่” ชายหนุ่มหัวเราะ
มังกรศิลาสลับมายิงกระสุนหินอีก การยิงลำแสงคงต้องใช้เวลา ยิงต่อเนื่องไม่ได้
“อีกครั้งนะคะ คุณวิทย์” น้ำยิงกระสุนเข้าไปที่จุดอ่อนแล้ว แต่วิทย์ปล่อยคลื่นลมพลาด ไม่โดนจุดอ่อน มังกรเริ่มมีแสงขึ้นที่ปากอีกครั้ง
“ไม่เป็นไรค่ะถ้าเรายิงทัน อีกรอบค่ะ 1 2 3!” ถึงแม้ข้อมือจะสั่นเทา แต่วิทยาก็รวบรวมกำลังปล่อยคลื่นลมอีกครั้ง กระทบจุดอ่อนของมันพอดี มังกรศิลาตกลงมาเบื้องล่าง
“ลุยครับ! ระวังอย่าโดนมันกัด กับอย่าโดนหาง” เพลิงตะโกน ทั้งสามวิ่งเข้าไปที่บอสอย่างรวดเร็ว
“เกจอัลติเต็มกันหมดแล้วใช่ไหมครับ”
“แจกให้มันเลยครับ”
“ขวานคู่เพลิงผลาญ!”
“วารีพิฆาต!” (คิดในใจ)
“...” (ยังไม่ได้ตั้งชื่อ)
ท่าไม้ตายของทั้งสามคนถูกปล่อยใส่ร่างกายของมังกรศิลาอย่างจัง สร้างความเสียหายให้มันมาก แต่บอสก็ยังไม่สิ้นฤทธิ์
“โดนอัลติไปทีเดียวจะตายเลยได้ยังไงคะ ไม่งั้นก็ไม่ใช่บอสสิ” คุณน้ำยังยิ้มให้กำลังใจ
“ทั้งสองคนถ่วงเวลาให้ก่อน เดี๋ยวน้ำจะใช้ไรเฟิลยิงมัน”
“ลุยครับ คุณวิทย์”
ชายหนุ่มทั้งสองวิ่งเข้าไปต่อสู้ระยะประชิดกับมังกรศิลา ถึงตอนนี้มันจะยิงกระสุนหินหรือลำแสงไม่ได้ แต่มันก็ยังมีคมเขี้ยวที่แหลมคม และการโจมตีด้วยหางที่รุนแรง วิทยากับอัคคีโจมตีใส่มัน แต่ก็ถูกมันโต้กลับทำให้ทั้งสองเหลือพลังชีวิตน้อยลงเรื่อยๆ วารินยิงไรเฟิลมาจากระยะไกลแล้ว สร้างความเสียหายให้กับมันได้อีก
“ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ครับ ถ้าโชคดีมันก็จะตาย ถ้าไม่มันจะบินขึ้นไปอีก”
“เท่าที่จำได้ไม่เคยโชคดีเลยครับ” วิทยาร้อง เมื่อเวลาที่มังกรศิลาอยู่ที่พื้นหมดลง มันบินขึ้นด้านบนอีกครั้ง แล้วใช้กระสุนหินจู่โจมเพลเยอร์ทั้งสาม
“ฝากด้วยครับ ตอนนี้ผมจะกินโพชันก่อน” อัคคีหยิบโพชันขึ้นมาดื่ม พลังชีวิตของเขาฟื้นฟูขึ้นอีกครั้ง ขณะที่วิทยากับวารินโจมตีประสานที่จุดอ่อนที่ปีกของมังกร คราวนี้ไม่พลาดอีก บอสร่วงลงสู่พื้น
“ตอนนี้คงไม่มีใครมีอัลติแล้ว แต่เราจะใช้ทุกอย่างที่เรามี มันใกล้จะตายแล้ว” อัคคีพูดปลุกใจ ชายหนุ่มทั้งสองวิ่งเข้าไปต่อสู้ระยะประชิดอีกครั้ง พร้อมกับที่มือปืนสาวใช้ไรเฟิลยิงจากระยะไกล ผ่านไปสักครู่บอสก็สิ้นใจ เพลิงและวิทยาเหลือพลังชีวิตไม่มาก ส่วนวารินยังเหลือพลังชีวิตอีกพอสมควร
มังกรศิลาให้ไอเท็มเป็นเกล็ดมังกรหิน กับเสื้อผ้าและเงินจำนวนหนึ่ง นอกจากนี้ก็ยังให้ค่าประสบการณ์ในระดับบอส
“รับไอเท็มแล้วก็ไปตั้งแคมป์ใกล้ๆ นี้กันเถอะครับ จะได้ฟื้นฟูพลังกัน” เพลิงกล่าว ทั้งสามคนกำลังจะเดินออกไปจากขอบเขตของพื้นที่สู้บอส
เดี๋ยวก่อน
“มังกรศิลา ท่านพูดเหรอ” วิทยาตอบกลับไป ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว
เขตแดน… รั่วไหล… ตามหา…. มังกรแห่งความมืด
เพียงเท่านั้นมังกรศิลาก็สลายไป วิทยาเล่าให้อีกสองคนฟังว่ามังกรศิลาพูดว่าอะไร
“ไม่ต้องห่วงนะครับ พวกมอนสเตอร์จะกลับมาเกิดใหม่ได้ พวกเขาไม่ได้ตายจริงๆ”
“แต่ที่น่าสงสัยคือมังกรแห่งความมืด คือเกมนี้จะมีธาตุทั้งเจ็ด แต่ไม่มีใครเคยพบมังกรแห่งความมืดเลย แต่ลือกันว่าถ้ามีเกล็ดมังกรครบทุกธาตุ มังกรแห่งความมืดจะปรากฏ”
“คืนนี้คุณวิทย์ก็พักเอาแรงไปก่อนนะครับ พรุ่งนี้ค่อยเดินทางต่อ เราใกล้จะถึงยูเฟเรียแล้ว” ทั้งสองร่ำลาวิทยาล็อกเอาต์ออกจากเกมไป ส่วนวิทยา ก่อนเข้านอนเขาเปิดโทรศัพท์ดูงานที่เข้ามา มีปริมาณมากพอสมควรทีเดียว และเขาใช้เวลาเกือบทั้งวันไปกับการปราบบอส จึงต้องมานั่งทำงานในช่วงกลางคืน กว่าจะได้นอนจริงๆ ก็เกือบเช้า
…..
โลกแห่งความเป็นจริง
ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เวลาเที่ยงวัน นักศึกษา อาจารย์ และเจ้าหน้าที่ต่างพากันมารับประทานอาหารที่โรงอาหาร วารินใส่ชุดนักศึกษากระโปรงสั้นนั่งทานข้าวแกงกับกาแฟเย็นอยู่ตามลำพัง
“อ้าว น้ำ ไม่เห็นหลายวันเลย” กลุ่มเพื่อนของเธอที่เดินผ่านมาทัก
“อื้อ ก็ส่งรายงานเสร็จแล้วก็เลยไปเล่น Alterwind ให้หายอยากน่ะ ฮ่าๆ” น้ำหัวเราะอย่างเคย
“น้ำยังเล่น Alterwind อยู่อีกเหรอ ตอนนี้มีเกมใหม่ออกมา พวกเราไปเล่นเกมนั้นอยู่ น้ำก็มาสมัครสิ ตี้ยังขาดคนอยู่ เล่นด้วยกันสนุก ๆ น้า”
“ตอนนี้เจอคนน่าสน ใน Alterwind น่ะ” น้ำตอบเขินๆ
“เห ใครกันน่ะ หล่อหรือเปล่า ไม่เห็นแนะนำบ้างเลย”
“จะไปรู้ได้ไงเล่า เจอแค่อวาตาร์ในเกม แต่เค้าคุยสนุกดี”
“สมมติเจอตัวจริงแล้วปัง แนะนำต่อด้วยนะแก เฮ้ย อาจารย์จะเข้าสอนละ เจอกันๆ”
“จ้า”
เมื่อลับหลังเพื่อนๆ น้ำหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดโซเชียลดูหน้าจริงของวิทยา
แบบนี้ไม่เรียกว่าหล่อมั้ง น่ารักต่างหากล่ะ
แล้วเจ้าตัวก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เป็นนาน