ฉันมีระบบเกมทำฟาร์มจากกลุ่มดาวในยุคโลกล่มสลาย - 2. พรจากกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิ โดย เมฆสีรุ้ง/Skywriter @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ผจญภัย,ครอบครัว,ปลูกผัก,ข้ามเวลา

ผจญภัย,แฟนตาซี,ปลูกผัก,นางเอกเก่ง,วันสิ้นโลก,มิติวิเศษ,เกม,แม่มด,ทำฟาร์ม

ภารกิจจากกลุ่มดาวมอบหมายให้เธอฟื้นฟูธรรมชาติในยุคหลังโลกล่มสลายกว่า 400 ปี ในยุคที่ขนาดพืชยังปลูกไม่ขึ้น น้ำดื่มยังต้องซื้อ มันไม่ยากเกินไปหรอกเพราะเธอมีระบบและมิติเกมทำฟาร์มเวทมนต์ไงล่ะ!!!

ผู้แต่ง

เมฆสีรุ้ง/Skywriter

เรื่องย่อ

อีฟหญิงสาวธรรมดาในยุคหลังโลมล่มสลายไม่มีอะไรให้มนุษย์ดูแล สิ่งที่ทุกคนต้องทำคือการเอาตัวรอดท่ามกลางความว่างเปล่า โลกที่มนุษย์ทำลายด้วยมือของพวกเขาเอง พื้นดินที่ขาดแร่ธาตุจนไม่ว่าปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น สงครามโลกครั้งที่ 3 และ 4 ทำล้ายทุกสิ่งอย่างโรคที่สังหารชีวิตคนไปเกือบครึ่งโลก 

นี่คือโลกในยุคล่มสลายที่คนรุ่นก่อนทำล้ายด้วยมือของพวกเขาเองและเธอคือคนที่เกิดมาก็ต้องมารับผลกรรมในสิ่งที่ตนไม่ได้ทำแม้แต่น้อย นี่คือปี ค.ศ 2524 ปีที่ไม่มีอะไรเลยประชากรเหลือรอดชีวิตเพียงน้อยนิด รังสีของแสงอาทิตย์ อากาศที่แปรปรวน ดินที่เพาะปลูกอะไรไม่ขึ้น สภาพแวดล้อมจากคนรุ่นก่อนที่ไม่ทิ้งอะไรเอาไว้ให้เลย ไม่มีประเทศมีแต่คำว่าเขตและเขต 

สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคนยุคนี้คือน้ำ การทานน้ำคือการที่เราต้องซื้อ เนื้อสัตว์กลายเป็นสิ่งมีราคาแพง แม้แต่พืชหรือผลไม้เองก็เช่นกันทุกคนได้กินเพียงอาหารแปรรูป โรคมะเร็งไม่ใช่โรคที่น่ากลัวอีกต่อไป 

แต่อีฟหญิงสาวที่ต้องดูแลน้องชายที่อายุห่างกันเป็นสิบปีกลับถูดป้าสะไภ้วางแผนส่งพวกเธอไปใช้แรงงานที่อื่นหวังเพียงให้ครอบครัวตัวเองรอดและมีกินมีใช้จากรัฐบาล แต่แล้วยังไง

มีหรือเธอจะยอด

ใครจะคิดว่าทันทีที่แอบขึ้นรถไฟออกนอกเขตไปใช้ชีวิตเป็นคนเร่รอนนอกเขตแดนจะได้รับพรจากกลุ่มดาวเป็นระบบมิติทำฟาร์มในโลกเวทมนต์แบบนี้

อาหาร น้ำ ผลไม้ ผัก เนื้อสัตว์

ต่อแต่นี้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนั้นอีกแล้ว มิติที่เธอจะทำอะไรก็ได้ ปลูกพืชผักมากมาย น้ำที่กินได้ไม่จำกัด ผลไม้นานาชนิดที่ไม่เคยกินมาก่อน

เธอกับน้องจะต้องรอดในโลกยุคนี้ให้ได้ มาเปลี่ยนโลกนี้กันเถอะ

ว่าแต่ ไอ้เจ้าสิ่งที่เรียกว่าแอปเปิลนี้มันกินได้ใช่ไหม

ขนาดผลไม้ธรรมดาเรายังไม่เคยกิน แล้วนี่มีผลไม้เวทมนต์ด้วย!!

แฟนตาซีไปอีก!!!

"ผลดาวมณีจ้า ผลดาวมณี"

"ผลไม้จากมือแม่หมอคนนี้ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ผลไม้จากโลกเวทมนต์ราคาไม่แพงกว่าจะได้มาไม่ใช่เรื่องง่าย ใครต้องการพลังงาน ป่วยขาดสารอาหาร ต้องการบำรุงร่างกายผลดาวมณีให้ได้ ซื้อไปไม่ผิดหวังแน่นอน"

ฉันมีระบบเกมทำฟาร์มจากกลุ่มดาวในยุคโลกล่มสลาย-1. จุดเริ่มต้น,ฉันมีระบบเกมทำฟาร์มจากกลุ่มดาวในยุคโลกล่มสลาย-2. พรจากกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิ

2.พรจากกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิ

ติ้ง!!

          [ระบุตัวตนถูกต้อง กลุ่มดวงดาวจับจ้องท่านอยู่]

ห๊ะ! กลุ่มดวงดาวอะไรไม่ทราบคนกำลังเครียดๆ 

[ท่านต้องการรับพรจากกลุ่มดวงดาวหรือไม่ กลุ่มดวงดาวกำลังส่งมอบของขวัญให้ท่าน]

“…”

พรจากดาว? มันมีแบบนี้ด้วยเหรอ

ทำไมเธอถึงไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยหรือว่าเราเครียดเกินไปจนหลอนไปเองก็ได้

อีฟที่ตอนนี้กำลังตั้งคำถามกับสิ่งที่ตนกำลังเผชิญหน้าอยู่ ณ ขณะนี้แต่เสียงประหลาดก็ยังคงไม่หยุดมันยังทำหน้าที่ของมันต่อไปจนจบ ทำให้หญิงสาวทำได้เพียงแค่นอนฟังมันเท่านั้นสายตาพร่างเหลือบมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัยว่าคนอื่นๆ จะได้ยินเหมือนตนหรือไม่

บนรถไฟท้ายขบวนไม่ได้หรูหราหรือสะดวกสบายมากนักอย่างน้อยก็มีผ้าห่มเอาไว้ห่มกันหนาวและพื้นที่อีกเล็กน้อยเอาไว้ซ่อนตัว บนขบวนรถไฟนี้ถ้าไม่รวมเธอกับน้องชายอีกสองคนก็มีคนอื่นอีกประมาณ 9-10 คนเลย หญิงสาวหันไปมองใบหน้าของน้องชายทั้งสองคนเมื่อเห็นว่าเด็กน้อยหลับสนิทลงแล้วเธอจึงกลับมาสนใจเสียงปริศนาอีกครั้ง

[กลุ่มดวงดาวกำลังมองท่านอยู่]

          พรเหรอ? 

          อย่างน้อยฟ้าและดวงดาวก็เห็นใจในเธอ พรครั้งนี้นับเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเธอขอบคุณฟ้า ขอบคุณพื้นดิน ของคุณดวงดาวและทุกสิ่งทุกอย่างครั้งนี้เธอจะดูแลน้องๆ เป็นอย่างดีไม่ว่าข้างหน้าจะมีอะไรก็ตาม

          พวกเราจะต้องรอดไปให้ได้!!!

          ตกลง ฉันตกลง

          อีฟคิดในใจยังไม่ทันได้ตั้งตัวแสงสว่างสีขาวสวยงดงามรวมกับดวงวิญญาณของเธอหลุดลอยออกจากร่างตรงดิ่งขึ้นไปบนสรวงสวรรค์ขั้นฟ้าอย่างไรอย่างนั้น

          ถึงจะสว่างไปหน่อยก็เถอะ ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าอนาคตข้างหน้าต้องสดใสอย่างแน่นอน !!

          [กำลังเชื่อมต่อ กลุ่มดวงดาวถ่ายทอดระบบ]

[ถ่ายระบบเสร็จสมบูรณ์]

สิ้นประโยคร่างทั้งร่างของเธอเหมือนถูกดึงไปที่ไหนสักแห่งราวกับมีลมพายุขนาดใหญ่มากดันร่างทั้งร่างของหญิงสาวจากด้านหลังจนแม้แต่เธอก็ตั้งตัวไม่ทัน ก่อนที่ภาพตรงหน้าจะเปลี่ยนไป

ความนุ่มของบ้างสิ่งสัมผัสเข้ากับปลายเท้าทั้งสองข้างของเธอมันนุ่มแบบที่เธอไม่เคยได้สัมผัสหรือเคยรู้สึกมาก่อน กลิ่นอายความสดชื่นที่ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยได้กลิ่นผสมเข้ากับกลิ่นของสายฝนในแบบที่เธอชอบ เปลืองตาของหญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นตามเสียงเรียกภายในหัว

“ที่นี่มัน...”

อะไรว่ะเนี่ย!!!

เราอยู่ที่ไหน ตายไปแล้วเหรอ!

ไม่นะ ถ้าเราตายแล้วน้องๆ ของเราจะอยู่ยังไง 

หญิงสาวตื่นกระหนกทันทีที่คิดได้เช่นนั้น ดวงตามองไปรอบๆ ด้วยความตื่นตกใจปนตื่นเต้นจนอารมณ์ในร่างตีกันไปมาอยู่หลายนาที 

ภาพตรงหน้าที่เธอได้เห็นด้วยดวงตาคู่นี้ของเธอคือท้องทุ่งสีเขียวขจี ลำธานสีใสที่มีน้ำจำนวนมากจนเธออยากจะวิ่งเข้าไปดื่มให้ชื่นใจโดยไม่ต้องกลัวว่าเงินจะเพียงพอหรือไม่ในการดื่มแต่ละครั้ง ต้นไม้สูงใหญ่ที่มีผลหลากสีอยู่เต็มต้น มีพุ่มไม้ที่มีลูกกลมๆ สีม่วงอยู่ทั่ว กลิ่นความหอมของดอกไม้ทำให้เธออยากจะล้มตัวลงนอน เสียงฟูงนกที่บินผ่านไปส่งเสียงประสานกับเสียงของธรรมชาติ

มันคือสิ่งที่เธอไม่เคยได้เห็นมาก่อน

[ท่านได้รับมิติพร้อมที่ดินและบ้าน ต้องการใช้งานทันทีเลยหรือไม่]

เราต้องตอบว่าอะไรอ่ะ

[กลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิกำลังสื่อสารกับท่าน]

ห๊ะ กลุ่มดาวต้องการคุยกับเรา

[พอใจหรือไม่]

‘พอใจ พอใจมากเลย พอใจแบบสุดๆ ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะได้อะไรที่ยิ่งใหญ่มากขนาดนี้ขอบคุณท่านกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิมากๆ’ อีฟสติแตกทันทีที่เห็นหน้าจอสีม่วงลอยอยู่เหนือพื้นมันทั้งโปร่งแสงและลอยไปลอยมาได้โดยมีข้อความปรากฎอยู่ที่หน้าจอพร้อมเสียงปริษนา

ใครบ้างล่ะที่ไม่สติแตก อยู่ดีๆ ก็โดนป้ากับลุงไล่ออกจากบ้านไปอยู่เขต 0 เขตที่มีแต่อะไรก็ไม่รู้ไม่ควรเรียกว่าเขตเลยด้วยซ้ำควรเรียกว่าคุกหรือไม่ก็สถานที่จองจำมากกว่า พอออกมาลุงก็ดันให้เธอกับน้องแอบขึ้นรถไฟ (ที่คนขับยินยอมรับขึ้นมา) หนีออกนอกเขตกลายเป็นคนเร่ร่อน

แล้วตอนนี้เธอก็กำลังคุยอยู่กับดวงดาวที่ให้อยู่ดีๆ ก็ให้พรเธอแบบงงๆ กับที่ดินอะไรสักอย่างที่กว้างอย่างกับหลุดเข้ามาอีกโลกหนึ่ง

ใช่ ไม่ตกใจเลย

มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พบเห็นได้บ่อยๆ อยู่แล้ว เนอะ

อีฟประชดตัวเองในใจโดยที่ไม่รู้ว่าทุกสิ่งที่เธอคิดกลุ่มดวงดาวได้ยินทุกสิ่งอย่างจนถึงขั้นทำให้กลุ่มดวงดาวหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างพอใจ

[ข้ารู้ว่าเจ้าแปลกใจและตกใจมาก แต่ไม่ต้องกังวลสิ่งที่เจ้าเป็น ณ ตอนนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติจะตกใจก็ไม่แปลก]

[ข้าจะขอแนะนำตัวเองอีกครั้ง ข้าคือกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิกลุ่มดาวกลุ่มๆ เล็กๆ ที่ไร้ตัวตนและไม่มีใครคิดอยากจะขอพรหรือเห็นตัวตนของข้า และที่ข้าให้พรเจ้านั้นเพราะข้าชอบก็เท่านั้นเอง]

‘ว้าว เข้าใจง่ายดีจัง’

[ใช่ไหมล่ะ เจ้าได้พรจากข้าเลยนะถึงข้าจะเป็นกลุ่มดาวที่กลุ่มดาวดวงอื่นๆ ไม่สนใจแต่ข้าก็มีพลังพอสมควรเลย เพราะงั้นสิ่งที่ข้าให้เจ้ามันก็แค่ให้เฉยๆ เท่านั้นเอง]

‘ให้เฉยๆ แบบไม่ขอสิ่งตอบแทนเหรอ?’

ง่ายไปไหม

ถ้าเป็นแต่ก่อนล่ะก็ ไม่มีทางที่เธอจะไม่เชื่อแต่หลังจากที่รู้ว่ากลุ่มดาวพูดแถมยังสื่อสารกับเธอได้อีกด้วย เพราะงั้นเธอไม่เชื่อ หญิงสาวคิดในใจก่อนที่จะเม้มปากส่ายหัวไปมาจนกลุ่มดาวที่ได้ยินในสิ่งที่เธอคิดถึงขั้นอยากกรอกตา (ถ้ามีอะนะ)

[เจ้าอาจไม่รู้ว่าเมื่อไรก็ตามที่เจ้าเข้ามาในมิติที่ข้ามอบให้เจ้ากับข้าสามารถสื่อสารกันได้โดยไม่ต้องพูด เพราะงั้นทุกอย่างที่เจ้าคิด ข้าได้ยิน]

          ‘อุ๊ป’

          หลังจากที่ทำความรู้จักกับท่านกลุ่มดาวผู้แสนจิตใจเมตตาก็ได้ความมาว่าทั่วจักรวาลอันกว้างใหญ่มีกลุ่มดาวมากมายนับล้านๆ ดวงและหนึ่งในนั้นก็คือกลุ่มดาวผู้มีจิตใจที่แสนดีของเราท่านนี้ กลุ่มดาวจะมีระดับที่เรียกว่าระดับความสว่าง ยิ่งมีสิ่งมีชีวิตรู้จักหรือขอพรมากเท่าไรก็จะส่องสว่างมากเท่านั้น 

          กลุ่มดวงดาวเป็นพวกหลงตัวเองและขี้เกียจตัวเป็นขน (อันที่เธอไม่ได้เป็นคนบอกนะ) พวกเขามักหลงตัวเองและไม่สนใจไยดีมนุษย์มาตั้งหลายพันปีแล้ว ตั้งแต่ที่มนุษย์มีสิ่งที่เรียกว่าวิทยาศาสตร์และต้องการเหยียบดวงจันทร์และสำรวจกาแล็กซี รวมถึงจัดอันดับดวงดาวและลำดับความสำคัญของกลุ่มดาว

          แต่เพราะกลุ่มดาวสามเหลี่ยมฤดูใบไม้ผลิท่านว่างมากเกินไป อีกทั้งยังมีความคิดไม่เหมือนกลุ่มดาวอื่นๆ สักเท่าไรนักเพราะแต่เดิมท่านเคยยิ่งใหญ่มากก่อนพลังก็มีไม่น้อยแม้จะไม่มากเท่ากลุ่มดาวที่ดังๆ และส่องสว่างก็เถอะ

          สิ่งที่ท่านต้องการก็ไม่ได้มีอะไรมาก ก็แค่อยากให้พรเธอเฉยๆ และพรข้อนี้ทำให้เธอมีสิ่งที่เรียกว่ามิติหรือโลกอีกใบที่จะมาในรูปแบบของสิ่งที่เรียกว่าเกมส์ (เพราะท่านบอกว่ามันสนุกและดูเข้าใจง่ายกว่าสำหรับเธอ)

          พูดให้เข้าใจง่ายๆ ก็คือท่านกลุ่มดาวว่างมากๆ และยังมีจิตใจที่นึกสงสารพวกมนุษย์ผู้แสนต่ำต้อยอยู่บ้างเท่านั้นเอง

[จำเอาไว้ด้วยล่ะว่าเจ้าคือหนึ่งในล้านๆๆๆ ชีวิตที่ได้รับพรจากดวงดาวเช่นข้ามีไม่บ่อยหรอกนะที่กลุ่มดาวจะหันมาสนใจมนุษย์เช่นพวกเจ้าน่ะ]

จ้า...

หลังจากที่อีฟใช้เวลาในการเรียนรู้ระบบได้ไม่นานก็ได้พบว่ามันค่อนข้างน่าสนใจมากทีเดียวเพราะสิ่งที่เธอได้มาไม่ใช่แค่ที่ดินเปล่าๆ แต่เป็นที่ดินพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกที่เรียกกันว่าการผสมผสานของเทคโนโลยีและเวทมนต์ศาสตร์

ที่ดินตอนนี้เธอมีอยู่ในครอบครองทั้งหมด 10 ไร่ สามารถทำอะไรกับที่ดินก็ได้ตั้งแต่เพาะปลูกไปจนถึงสร้างโรงงาน แต่ถ้าอยากได้ที่ดินมากกว่านั้นก็ต้องเอาแต้มมาแลกซึ่งแต้มจะได้มาจากหลายกรณี ดังนี้

          แต้มสามารถหาได้จากหลายกรณี ดังนี้

        1.แต้มจากการขายผลผลิต 

2.แต้มจากการทำประโยชน์ เช่นการค้นพบพืชใหม่ๆ การช่วยเหลือผู้อื่นด้วยผลผลิตและอื่นๆ 

3.แต้มที่ได้จากภารกิจ

          4.แต้มสามารถได้จากการบริจาคหรือจากกลุ่มดาวต่างๆ รวมถึงคำอวยพรจากผู้คน

 

          ปัจจุบันเรามี 2000 แต้มนับว่าไม่สูงมากแต่พอใช้ได้

          ว่าแต่เราควรประเดิมกันที่อะไรดีล่ะ

          ไอเราก็ไม่เคยกินผลไม้หรือของพวกนี้ซะด้วยสิ