คลับเลอซานไม่ใช่แค่สถานที่จัดปาร์ตี้ แต่เป็นเวทีที่เขาใช้แสดงเสน่ห์ของตัวเอง เขาเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า ไม่เคยผูกมัด และไม่เคยให้ความหวังกับใคร มันคือกฎของเขา
ชาย-หญิง,รัก,ดราม่า,ไทย,วัยว้าวุ่น,ดราม่า,เจ้านาย,ชู้,แก้แค้น,แก้ไขอดีต,ดรามา,พล็อตสร้างกระแส,รัก,รักโรแมนซ์,รักโรแมนติก,รักโรแมนติด,18+,NC,NC+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คลับเลอซานไม่ใช่แค่สถานที่จัดปาร์ตี้ แต่เป็นเวทีที่เขาใช้แสดงเสน่ห์ของตัวเอง เขาเปลี่ยนคู่นอนไม่ซ้ำหน้า ไม่เคยผูกมัด และไม่เคยให้ความหวังกับใคร มันคือกฎของเขา
ผู้แต่ง
Raine Whitmore
เรื่องย่อ
กรุงเทพฯ ในคืนวันศุกร์คือเมืองที่ไม่เคยหลับใหล และที่คลับเลอซาน ทุกอย่างยิ่งทวีความร้อนแรงเป็นสองเท่า ธาวิน หรือที่ทุกคนในวงการเรียกขานว่า “วิน” ยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นสองของคลับ มือหนึ่งถือแก้ววิสกี้สีอำพัน มองลงไปยังฝูงชนด้านล่างด้วยสายตาที่ทั้งเฉยเมยและเจ้าเล่ห์ ใบหน้าคมคายของเขาถูกแสงไฟสลัวสาดส่อง ทำให้ดวงตาสีน้ำตาลเข้มดูราวกับซ่อนความลับที่ไม่มีใครล่วงรู้
วินอายุ 32 ปี เป็นเจ้าของเลอซานและนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงและอสังหาริมทรัพย์ เขาคือผู้ชายที่ผู้หญิงทุกคนในเมืองนี้อยากครอบครอง และผู้ชายทุกคนอยากเป็น เสน่ห์ของเขาไม่ใช่แค่หน้าตาหรือเงินทอง แต่เป็นท่าทางที่มั่นใจ รอยยิ้มที่ดูเจ้าเลห์เเละแฝงไปด้วยอะไรบางอย่าง และน้ำเสียงนุ่มทุ้มที่ทำให้คนฟังรู้สึกเหมือนถูกสะกด.
คืนนี้ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำที่ปลดกระดุมสองเม็ดบน เผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าอกที่ตึงแน่นและรอยสักเล็ก ๆ รูปเงานกที่เหมือนกำลังบินหนี ผมสีดำถูกเซ็ตอย่างตั้งใจให้ดูยุ่งเล็กน้อย เพิ่มความดิบให้กับลุคของเขา ผู้หญิงหลายคนด้านล่างแอบมองขึ้นมาที่เขา บางคนส่งยิ้มยั่วยวน บางคนยกแก้วขึ้นราวกับเป็นการทักทาย แต่สายตาของวินยังคงเย็นชา เขาดูเหมือนกำลังมองหาบางสิ่งหรือบางคนที่แตกต่างออกไป
“วิน คืนนี้มึงจะเลือกใครดีล่ะ?” เสียงของเจ เพื่อนสนิทและหุ้นส่วนในคลับ ดังขึ้นจากด้านหลัง
คืนวันอังคาร, คอนโดของอลิซ, สุขุมวิท
คอนโดของอลิซตั้งอยู่ใจกลางสุขุมวิท ห้องตกแต่งด้วยโทนสีขาวและเทา เรียบง่ายแต่ทันสมัย เธอนั่งอยู่บนโซฟา ถือแก้วไวน์ขาวในมือ มองออกไปที่วิวเมืองยามค่ำคืนผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ความเงียบในห้องทำให้ความคิดของเธอยิ่งวุ่นวาย
เธอนึกถึงวินสายตาของเขาที่มองเธอในวันนี้ มันไม่ใช่แค่ความท้าทาย มันมีความเจ็บปวดซ่อนอยู่ เธอเกลียดตัวเองที่สังเกตเห็นมัน เพราะมันทำให้เธออยากรู้ว่าเขาซ่อนอะไรไว้ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับวินในอินเทอร์เน็ต เธอเจอบทความเก่า ๆ เกี่ยวกับข่าวฉาวของเขา แต่มีบทความหนึ่งที่ทำให้เธอชะงักข่าวเกี่ยวกับอุบัติเหตุรถยนต์เมื่อห้าปีก่อน ที่มีผู้หญิงคนหนึ่งเสียชีวิต และชื่อของวินถูกพาดพิงถึง
อลิซรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ซึมเข้ามาในตัวเธอ เธอปิดโทรศัพท์ทันที ไม่กล้าอ่านต่อ เธอบอกตัวเองว่าเธอไม่ควรสนใจ แต่มันสายเกินไปความอยากรู้เกี่ยวกับวินเริ่มฝั่งรากลึกในใจของเธอแล้ว
วันพุธ, คลับเลอซาน, ช่วงค่ำ
คืนนี้ คลับเลอซานกลับมาคึกคักอีกครั้ง แสงไฟนีออนสีแดงและน้ำเงินสาดส่องไปทั่วพื้นเต้นรำ เสียงดนตรี EDM ดังกระหึ่ม ผู้คนในชุดหรูหราเต้นรำด้วยท่วงท่าที่เต็มไปด้วยความลุ่มหลง วินยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นบน มองลงไปที่ฝูงชนด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เขาควรจะสนุกกับค่ำคืนนี้เหมือนที่เขาเคยทำมาตลอด แต่ใจของเขากลับอยู่ที่อื่น
เจเดินมาพร้อมแก้วค็อกเทลในมือ "มึงดูเหมือนผีดิบเลยหว่ะ" เขาพูดพร้อมหัวเราะ "หรือว่ามึงกำลังคิดถึงใครบางคน"
วินไม่ตอบ เขากำลังจะหันไปพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วสายตาของเขาก็หยุดนิ่งที่มุมหนึ่งของคลับ ผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้บาร์ สวมชุดเดรสสีแดงที่รัดรูปจนเน้นทุกส่วนโค้งของร่างกาย ผมสีบลอนด์ยาวสลวย และรอยยิ้มที่เขาคุ้นเคยเกินไป
"มิรา" วินกระซิบ ชื่อนั้นหลุดออกจากปากของเขาโดยไม่รู้ตัว
มิรา อดีตคนรักของวินเมื่อหลายปีก่อน ผู้หญิงที่เขาเคยคิดว่าเขาจะรักไปตลอดกาล จนกระทั่งทุกอย่างพังทลายลง เธอหายไปจากชีวิตของเขาหลังจากที่ทั้งคู่ทะเลาะกันอย่างรุนแรง และวินเลือกที่จะตัดขาดเพื่อปกป้องตัวเอง แต่การที่เธอกลับมาในคืนนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
"มึงจะไปทักเธอไหม" เจถาม สายตาของเขาจับจ้องที่วินอย่างระมัดระวัง
วินส่ายหัว "ไม่" เขาตอบ แต่ในใจของเขา เขารู้ว่าเรื่องนี้จะไม่จบง่าย ๆ
ในขณะเดียวกัน อลิซที่เพิ่งเดินเข้ามาในคลับเพื่อส่งเอกสารบางอย่างให้วิน มองเห็นมิราจากระยะไกล เธอไม่รู้ว่าเธอคือใคร แต่รอยยิ้มของมิราและสายตาที่จ้องมาที่วินทำให้หัวใจของเธอหนาวเย็น เธอบอกตัวเองว่าเธอไม่สนใจ แต่ความรู้สึกหึงหวงที่พุ่งขึ้นมาในใจของเธอบอกว่าเธอกำลังโกหกตัวเอง
วินยืนอยู่ที่ระเบียงชั้นบน มือหนึ่งกำแก้ววิสกี้แน่น สายตาของเขายังคงจับจ้องที่มิราผู้หญิงในชุดเดรสสีแดงที่ยืนอยู่ใกล้บาร์ชั้นล่าง
มิราสวยงามเหมือนที่เขาเคยจำได้ผมบลอนด์ยาวสลวย ดวงตาสีน้ำตาลที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ และรอยยิ้มที่เหมือนจะซ่อนความลับ แต่การปรากฏตัวของเธอในคืนนี้ไม่ใช่แค่การกลับมาทักทายเพื่อนเก่า วินรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากลเหมือนเงาของอดีตที่เขาใช้เวลาหลายปีฝังกลบกำลังคืบคลานกลับเข้ามา
เจยืนอยู่ข้าง ๆ เขา สายตาของเขากวาดมองมิราเช่นกัน "มึงแน่ใจนะว่าจะไม่ลงไปคุยกับเธอ" เขาถาม เสียงของเขาแฝงด้วยความกังวล "มิราไม่ใช่คนที่กลับมาแบบไม่มีเหตุผล"
วินจิบวิสกี้ สายตาของเขายังคงเย็นชา "กูไม่มีอะไรต้องคุยกับเธอ" เขาตอบ แต่ในใจของเขา ความทรงจำเก่า ๆ เริ่มผุดขึ้นคืนที่เขากับมิราทะเลาะกันอย่างรุนแรง คำพูดที่เจ็บปวด และการจากลาที่ไม่มีวันได้แก้ตัว มิราเคยเป็นทุกอย่างของเขาจนกระทั่งเธอเลือกเดินจากไป และวินตัดสินใจปิดใจของตัวเองตั้งแต่นั้นมา
ในขณะเดียวกัน อลิซยืนอยู่ที่มุมหนึ่งของคลับ มือของเธอกำเอกสารที่ต้องส่งให้วินแน่น เธอตั้งใจจะเข้ามาแค่แป๊บเดียว แต่เมื่อเห็นมิราและสายตาของวินที่จ้องมองเธอ เธอรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ไหลลงกระดูกสันหลัง เธอบอกตัวเองว่าเธอไม่สนใจวินเป็นแค่นายจ้าง เป็นแค่ผู้ชายที่เธอเผลอยอมให้เข้ามาใกล้ในคืนที่ผิดพลาด แต่ทำไมหัวใจของเธอถึงเจ็บปวดเมื่อเห็นเขามองผู้หญิงคนนั้น
อลิซตัดสินใจไม่เข้าไปหาวิน เธอวางเอกสารไว้กับพนักงานที่บาร์แล้วเดินออกจากคลับ ความรู้สึกหึงหวงที่เธอปฏิเสธทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังสูญเสียการควบคุม เธอเกลียดตัวเองที่ยอมให้วินมีอิทธิพลต่อเธอขนาดนี้
วันพฤหัสบดี, ร้านอาหารหรูในทองหล่อ
วันรุ่งขึ้น วินนัดอลิซที่ร้านอาหารสุดหรูในย่านทองหล่อเพื่อหารือเกี่ยวกับงาน ร้านนี้ตกแต่งด้วยโทนสีทองและดำ ผนังกระจกมองเห็นวิวถนนยามค่ำคืน โคมไฟคริสตัลห้อยระยิบระยับจากเพดาน สร้างบรรยากาศที่ทั้งหรูหราและเป็นส่วนตัว อลิซสวมชุดเดรสสีมรกตที่เน้นส่วนโค้งของร่างกาย เธอตั้งใจจะดูมั่นใจและเย็นชา เพื่อไม่ให้วินเห็นความสับสนในใจของเธอ
วินรอเธออยู่ที่โต๊ะมุมห้อง สวมสูทสีดำที่ทำให้เขาดูทั้งสง่างามและอันตราย ใบหน้าของเขาดูเหนื่อยล้าเล็กน้อยรอยคล้ำใต้ตาและรอยยิ้มที่ฝืดฝืนบอกว่าเขานอนไม่หลับ แต่เมื่อเห็นอลิซเดินเข้ามา ดวงตาของเขากลับสว่างขึ้น
"คุณมาช้า" เขาพูด สีหน้าเจ้าเล่ห์ แต่มีแววจริงจังซ่อนอยู่
"รถติด" อลิซตอบสั้น ๆ เธอนั่งลงตรงข้ามเขา พยายามหลบสายตาที่จ้องมองเธอราวกับจะมองทะลุวิญญาณ
การสนทนาเริ่มต้นด้วยเรื่องงาน อลิซนำเสนอไอเดียเกี่ยวกับการสัมภาษณ์พิเศษในนิตยสารชื่อดังเพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้วิน เธอพูดด้วยน้ำเสียงมืออาชีพ แต่ทุกครั้งที่เงยหน้าขึ้น เธอรู้สึกถึงสายตาของเขาที่ไม่เคยละจากเธอ