บุปผาในม่านหมอก - ตอนที่15: เสียงสะท้อนจากรังเงา โดย Aranya726 @Plotteller

เมื่อม่านหมอกหนาปกคลุมหุบเขาหลินซาน, บุปผาแห่งสวรรค์ที่บานเพียงหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี กลับกลายเป็นกุญแจสำคัญในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของทั้งอาณาจักร เซี่ยเหมยหลาน, หญิงสาวจากตระกูลช่างสมุนไพร, ได้พบกับชายหนุ่มปริศนาในหมอกหนา, ม่ออวิ๋น ผู้สูญเสียความทรงจำและรู้เพียงว่าเขากำลังถูกตามล่า ด้วยสายตาที่เศร้าหมองและการปรากฏตัวที่ไม่อาจหลีกหนีจากการตามหา เขาคือผู้มีชาติกำเนิดสูงส่งที่ถูกหักหลังจนต้องหลบหนีมายังหุบเขานี้ ท่ามกลางการตามล่าของผู้มีอำนาจและการเปิดเผยความลับที่ซ่อนอยู่ในอดีต, รักและความลับ จะเป็นแรงขับเคลื่อนที่จะพาพวกเขาก้าวข้ามอุปสรรคและเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกหนีได้

บุปผาในม่านหมอก - ตอนที่15: เสียงสะท้อนจากรังเงา โดย Aranya726 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ลึกลับ,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า,โรแมนติก,ย้อนยุค,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Aranya726

เรื่องย่อ

ในหุบเขาหลินซานซึ่งปกคลุมด้วยม่านหมอกตลอดปี มีตำนานเล่าว่ามี "บุปผาแห่งสวรรค์" บานเพียงหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี ผู้ใดได้ครอบครอง จะสามารถขอพรได้หนึ่งข้อ

เซี่ยเหมยหลาน หญิงสาวจากตระกูลช่างทำสมุนไพรผู้แร้นแค้น ได้บังเอิญพบกับชายหนุ่มปริศนาในม่านหมอก เขาไม่รู้ชื่อของตนเอง ไม่รู้ที่มา รู้เพียงว่าถูกลอบสังหารและตื่นขึ้นในหุบเขาแห่งนี้

เธอจึงตั้งชื่อให้เขาว่า "ม่ออวิ๋น" (หมอกไม่รู้ทิศ)

ในขณะที่เหมยหลานพยายามรักษาเขาให้หายดีและค้นหาตัวตนแท้จริงของม่ออวิ๋น ทั้งคู่เริ่มผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง แต่แล้วโชคชะตาก็นำพาให้เหมยหลานถูกตามล่า โดยขุนนางใหญ่องค์หนึ่งที่ต้องการครอบครอง "บุปผาแห่งสวรรค์"

ความลับค่อยๆ เปิดเผยว่า ม่ออวิ๋นคือรัชทายาทที่หายสาบสูญของแคว้นฉู่ ผู้ถูกหักหลังและทำให้สูญเสียความทรงจำ และ "บุปผาในม่านหมอก" ก็คือกุญแจแห่งการเปลี่ยนแปลงราชบัลลังก์

สารบัญ

เนื้อหา

ตอนที่15: เสียงสะท้อนจากรังเงา

ลมยามค่ำคืนเย็นเฉียบ หิมะแรกของปี โปรยบางเบา

ม่ออวิ๋นยืนหน้าผาสูง มองแสงสว่างจากหมู่บ้านเบื้องล่างที่ยังรอดจากไฟศึก

เขาสวมชุดสีขาวเรียบ พาดผ้าคลุมดำราวนักพรต

บนหลังคือดาบไม้ไผ่เดิมแต่กลิ่นอายจากมันไม่เหมือนเก่าอีกต่อไป

เหมยหลานยื่นห่อผ้าชุดเล็กๆ มาให้

“นี่คือชื่อของนักฆ่าทั้งหมดในรุ่นเจ้า ที่ยังถูกควบคุมด้วยคำสั่งจิตจากเงาพิรุณ”

ม่ออวิ๋นรับมาช้าๆ เปิดดูทีละชื่อและหยุดลงที่ชื่อหนึ่ง

“ซินไป่”

มือของเขากำแน่น “ข้าเคยสาบานว่าจะปกป้องเขา…แต่กลับลืมไปหมด”

“เขาอยู่ที่นั่น” เหมยหลานพยักหน้าไปทางทิศเหนือ “หอวิญญาณม่วงคุกของคนที่ยังไม่สิ้นใจ”

ม่ออวิ๋นหันไปสบตาเธอ “ข้าอาจไม่รอดกลับมา”

เธอสบตาเขาแน่วแน่ “ถ้าเช่นนั้น...ข้าจะไปรับเจ้ากลับมาเอง”

เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนกล่าว

“ถ้าเงาพิรุณจะจบ…มันต้องจบด้วยมือของคนที่มันสร้างขึ้นมาเอง”

[คืนเดียวกัน - สำนักเงาพิรุณ]

ในห้องลับใต้ดิน ไป๋เหอยืนมองคบเพลิงนิ่ง

เบื้องหน้าเขาคือ “ซินไป่” ผู้ที่ยังหลับตา ถูกตรวนวิญญาณพันธนาการไว้จนแทบขยับไม่ได้

“ม่ออวิ๋น...กำลังจะมา” ไป๋เหอกล่าวเสียงแผ่ว “เจ้าว่าข้าควรฆ่าเจ้าก่อน หรือให้เจ้าดูเขาตายซ้ำอีกครั้ง?”

ซินไป่ลืมตาช้าๆ ดวงตาของเขาแม้เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่ยังมีประกายไม่สิ้นหวัง

“เจ้ากลัวเขา...ใช่ไหม”

ไป๋เหอหัวเราะเบาๆ “ข้ากลัวเพียงสิ่งเดียว คือแสงในใจเขา จะเผาทุกความมืดของข้าให้มอดไหม้”

และในขณะเดียวกัน ดอกเหมยกลีบแรกของปีนี้ก็บานกลางหิมะ

ราวกับบอกว่า…ม่านหมอกกำลังจะถูกแหวกออก

ม่ออวิ๋น ผู้ที่ถือดาบไม้ และหัวใจของมนุษย์กำลังจะกลับเข้าสู่เงาอีกครั้ง...เพื่อทำลายมันลงจากภายใน