บุปผาในม่านหมอก - ตอนที่19: แสงสุดท้ายในเงามืด โดย Aranya726 @Plotteller

เมื่อม่านหมอกหนาปกคลุมหุบเขาหลินซาน, บุปผาแห่งสวรรค์ที่บานเพียงหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี กลับกลายเป็นกุญแจสำคัญในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของทั้งอาณาจักร เซี่ยเหมยหลาน, หญิงสาวจากตระกูลช่างสมุนไพร, ได้พบกับชายหนุ่มปริศนาในหมอกหนา, ม่ออวิ๋น ผู้สูญเสียความทรงจำและรู้เพียงว่าเขากำลังถูกตามล่า ด้วยสายตาที่เศร้าหมองและการปรากฏตัวที่ไม่อาจหลีกหนีจากการตามหา เขาคือผู้มีชาติกำเนิดสูงส่งที่ถูกหักหลังจนต้องหลบหนีมายังหุบเขานี้ ท่ามกลางการตามล่าของผู้มีอำนาจและการเปิดเผยความลับที่ซ่อนอยู่ในอดีต, รักและความลับ จะเป็นแรงขับเคลื่อนที่จะพาพวกเขาก้าวข้ามอุปสรรคและเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกหนีได้

บุปผาในม่านหมอก - ตอนที่19: แสงสุดท้ายในเงามืด โดย Aranya726 @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

แฟนตาซี,ลึกลับ,ย้อนยุค,จีน,ดราม่า,โรแมนติก,ย้อนยุค,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Aranya726

เรื่องย่อ

ในหุบเขาหลินซานซึ่งปกคลุมด้วยม่านหมอกตลอดปี มีตำนานเล่าว่ามี "บุปผาแห่งสวรรค์" บานเพียงหนึ่งครั้งในรอบร้อยปี ผู้ใดได้ครอบครอง จะสามารถขอพรได้หนึ่งข้อ

เซี่ยเหมยหลาน หญิงสาวจากตระกูลช่างทำสมุนไพรผู้แร้นแค้น ได้บังเอิญพบกับชายหนุ่มปริศนาในม่านหมอก เขาไม่รู้ชื่อของตนเอง ไม่รู้ที่มา รู้เพียงว่าถูกลอบสังหารและตื่นขึ้นในหุบเขาแห่งนี้

เธอจึงตั้งชื่อให้เขาว่า "ม่ออวิ๋น" (หมอกไม่รู้ทิศ)

ในขณะที่เหมยหลานพยายามรักษาเขาให้หายดีและค้นหาตัวตนแท้จริงของม่ออวิ๋น ทั้งคู่เริ่มผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง แต่แล้วโชคชะตาก็นำพาให้เหมยหลานถูกตามล่า โดยขุนนางใหญ่องค์หนึ่งที่ต้องการครอบครอง "บุปผาแห่งสวรรค์"

ความลับค่อยๆ เปิดเผยว่า ม่ออวิ๋นคือรัชทายาทที่หายสาบสูญของแคว้นฉู่ ผู้ถูกหักหลังและทำให้สูญเสียความทรงจำ และ "บุปผาในม่านหมอก" ก็คือกุญแจแห่งการเปลี่ยนแปลงราชบัลลังก์

สารบัญ

เนื้อหา

ตอนที่19: แสงสุดท้ายในเงามืด

เสียงระฆังโบราณดังขึ้นจากใจกลางสำนัก

พื้นดินสั่นสะเทือน ม่านหมอกทั่วเงาพิรุณเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นม่านเพลิงดำ

ยันต์ต้องห้ามนับร้อยปรากฏกลางอากาศ ร้อยเรียงเป็นอาคมมหาเวท

ม่ออวิ๋นยืนอยู่กลางวงเวทดาบไม้ไผ่ยังคงแนบข้าง

แม้ท่ามกลางพลังมืดมหาศาล…เขากลับสงบนิ่งยิ่งกว่าใคร

"ข้าคือผลลัพธ์ของความกลัว…"

เสียงไป๋เหอดังก้อง

"…เจ้าคือผลลัพธ์ของความหวัง"

“แต่เจ้าลืมไปอย่างหนึ่ง…” ม่ออวิ๋นพูดช้าๆ

“เงาจะเกิดขึ้นได้ ต้องมีแสงอยู่ก่อนเสมอ”

ทันใดนั้น…พลังจิตของม่ออวิ๋นปะทุ

ความทรงจำทั้งหมดทั้งที่เจ็บปวด ทั้งที่หวานละมุน

ภาพของซินไป่ที่ยื่นมือมาหาเขาในวัยเยาว์

ภาพของเหมยหลานที่เฝ้าเขาในยามหลับใหล

ภาพของเงาทั้งหก ที่ล้มลงแต่ไม่เคยหมดใจ

ทั้งหมดรวมกันเป็นพลังหนึ่งเดียว

เปล่งประกายแสงสีทองจากภายในร่างของเขาแสงที่มิใช่เวทมนตร์ แต่คือ "เจตจำนง"

ไป๋เหอร่ายเวทสุดท้าย

เงาใต้เท้าเขากลายเป็นร่างยักษ์ปีศาจ ผู้เป็นตัวตนลับของเขา"เสวียนหยิ่น"

ปีศาจผู้ถือกำเนิดจากคำสาปพันปีและวิญญาณสังหารของนักฆ่าทั้งรุ่น

ม่ออวิ๋นยกดาบไม้ขึ้น

ไม่มีประกาย ไม่มีพลังเวท

มีเพียงมือของเขา และความตั้งใจของใจทั้งดวง

ตึง!!

ดาบไม้ไผ่ปะทะกรงเล็บปีศาจ เสียงสะท้อนสั่นไปทั้งเขาแต่กลับไม่แตก ไม่หัก ราวกับดาบนั้นคือเส้นใจที่ไม่มีวันขาด

ม่ออวิ๋นตะโกนสุดเสียง

“นี่คือดาบที่ข้าตั้งใจจะใช้เพื่อ ‘ไม่ฆ่าใครอีก’

และจะเป็นดาบที่ฟาดฟัน ‘คำสาป’ ที่เจ้าสร้างขึ้นมาด้วยความกลัว!”

เขาฟาดดาบลงกลางวงเวท

พรึ่บ!!

เงาดำแตกกระจาย ม่านหมอกสลาย

เสียงคำรามของเสวียนหยิ่นกลายเป็นเสียงลมหายใจสุดท้าย

และในความเงียบนั้น…

ไป๋เหอยิ้มเศร้าๆ ก่อนร่างจะสลายเป็นเถ้าธุลี

“เจ้าชนะ…แต่จำไว้นะม่ออวิ๋นแสงของเจ้าจะมีค่าก็ต่อเมื่อมันไม่ดับ”

ม่ออวิ๋นทรุดลง ซินไป่พุ่งเข้ารับเขาไว้

และในยามที่ฟ้าสางครั้งแรก

เงาพิรุณ…พังทลายลงทั้งสำนัก