เมื่อยันต์ต้องห้ามตื่นขึ้น เลือดเท่านั้นที่จะหยุดมันได้ หรือจะถูกกลืนหายไปตลอดกาล
ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ดราม่า,ไสยศาสตร์,แฟนตาซี,สืบสวนสอบสวน,ลึกลับ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เสียงระเบิดยังคงดังก้องในเขตศักดิ์สิทธิ์ เศษหินถล่มลงจากกำแพงขนาดยักษ์ ขณะที่ฝุ่นควันบดบังทัศนวิสัยรอบลานแท่นพิธี ลินคว้าดาบยันต์จากหลังทันที สายตาเยือกเย็นประสานกับธามที่ยังคงมีแสงเลือดล้อมรอบ
“อย่าปล่อยให้พลังหลุดมือ นายเพิ่งทำพันธสัญญา ต้องควบคุมมันให้ได้!”
เงาร่างของ “พวกผู้ปลุก” ทยอยก้าวเข้ามา
พวกมันสวมชุดคลุมสีดำปักลายยันต์กลับหัว เสียงสวดแปลกประหลาดดังก้องกังวานในอากาศ บางตนตาเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด บางตนแสยะยิ้มราวกับรู้ว่าธามยังไม่พร้อม
ผู้นำของกลุ่มนั้นคือชายรูปร่างสูงใหญ่ ผมยาวสีขาวเงินปะปนดำ ใบหน้าแต่งด้วยหมึกยันต์ที่แผ่พลังเย็นเฉียบ
เขาคือ “ครูสาน” อดีตผู้ผนึกที่ทรยศต่อพันธสัญญาเมื่อหลายสิบปีก่อน
“เจ้ากล้าทำพันธสัญญาเลือดในเขตศักดิ์สิทธิ์งั้นหรือ?”
เสียงเขาเย็นเยียบ “งั้นเจ้าก็พร้อมจะตายเช่นกัน”
ธามตั้งท่าจะหนี แต่ลินกลับถีบเขาลงกับพื้น
“ไม่ต้องหนี!” ลินตวาด “ถ้านายวิ่งตอนนี้ นายจะไม่มีวันควบคุมพลังนั่นได้อีก!”
“แต่ว่า”
ฟุ่บ!
ลูกไฟสีดำลูกหนึ่งพุ่งเฉียดหน้าธามไป จนพื้นหินระเบิดกระจุย
“เริ่มแล้ว…” ตาผินพึมพำ
เขาควักยันต์สีทองออกมาหลายสิบแผ่น ก่อนจะตวัดปล่อยสู่กลางอากาศ
ยันต์กลายเป็นเขตวงเวทแสงสว่างปกคลุมร่างธาม
“ธาม! สงบใจ…ให้พลังเลือดนำทาง!” เสียงตาผินแผดก้อง
ท่ามกลางความวุ่นวาย ธามเริ่มหลับตา
ภาพนิมิตจากคัมภีร์เมื่อก่อนหน้านี้ผุดขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าของชายลึกลับในอดีตชาติ คำสั่งสั้นๆว่า
“เลือดคือคำตอบ อย่าหนีจากมัน”
เขาเม้มปากแน่น เลือดจากแผลบนฝ่ามือยังคงไหลซึม แสงจากยันต์เริ่มเต้นเป็นจังหวะและในที่สุด รอยยันต์สีแดงก็ปรากฏขึ้นบนแขนของเขาเอง…โดยที่เขาไม่ได้สลักมันด้วยมือ
เสียงคำรามจากร่างของธามดังก้องกังวาน เสียงลมหายใจกลับมาแน่นิ่ง
เขาลืมตา…แววตานั้นเปลี่ยนไป
“ฉันไม่หนีอีกแล้ว” ธามเอ่ยเบาๆ แล้วกำหมัดแน่น
แสงจากยันต์ที่แขนแผ่เป็นคลื่นพลัง ดันคลื่นมนต์ดำของศัตรูถอยหลังไปหลายก้าว
ครูสานหัวเราะ
“ฮึ…ก็แค่พลังเปิดผนึกขั้นแรก ยังห่างไกลนัก เจ้าจะหยุดข้าได้หรือ?”
จากนั้นเขาก็ชักมีดยันต์สีดำขลับ
ขีดอากาศเบาๆ หนึ่งครั้ง กลับกลายเป็นร่างอสูรเงายักษ์ทะลักออกมาจากพื้น
“ราชาแห่งเงาโลหิต” อสูรในตำนานที่เคยล้างเมืองทั้งเมืองด้วยคำสาปเดียว
ลินสบถทันที
“ให้ตาย…ถึงขั้นอัญเชิญมันออกมาเลยเรอะ?”
ธามรู้ดีว่าเขายังอ่อนหัดเกินไป แต่ในหัวมีเสียงดังก้องขึ้นอีกครั้ง “เจ้าต้องเลือกระหว่างผนึก…หรือควบคุมมัน”
เขามองเงาอสูรที่กรีดร้องคำสาปออกมา แสงเลือดในตัวเขาเต้นแรงขึ้นทุกขณะ
“ถ้าฉันคือสายเลือดผู้สร้างตรวน…ฉันจะควบคุมมัน ไม่ใช่แค่ผนึกมันอีกต่อไป!”
ธามเหวี่ยงแขนขวาไปข้างหน้า ยันต์เลือดบนแขนเปล่งแสงแรงจัด
วงยันต์แดงปรากฏกลางอากาศ เขาเอาฝ่ามือแนบกลางวง
“จงจำข้าไว้…ธาม ผู้เป็นพันธะของเจ้า”
เงาอสูรชะงักงัน แววตาที่คลุ้มคลั่งเริ่มหวั่นไหว มันคำรามกึกก้อง แต่เหมือนกำลังลังเลที่จะทำร้ายเขา
“มันได้ผล!” ลินร้อง
แต่ทันใดนั้น…
ฉึบ!
มีดสีดำของครูสานแทงทะลุแผ่นหลังของธามอย่างจัง เลือดพุ่งกระฉูด!
“คิดว่าเจ้าจะควบคุมมันได้ง่ายๆ เหรอ?” ครูสานกระซิบ
ธามเซ…ภาพทุกอย่างเริ่มพร่าเลือน
เสียงตะโกนของลิน และยันต์จากตาผินเริ่มเบลอ
ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบ…
